|
|
กริ่งชินบัญชร ปิด 4XX,XXX บาท
- เรื่องคือ 5-10-54 ปิดประมูล นัดรับพระ เพราะผู้ชนะบอกว่าราคาแพง ไปพบที่ ธารทอง - นวดแผนโบราณ 555+ ... เวร-กรรม
- เริ่มแรกนัด โลตัสรามอินทรา 1 ทุ่ม 6-10-54 แจ้งว่าเอาไปให้ผู้ใหญ่ พรุ่งนี้ไม่อยู่ จะไป ต่างประเทศ กลับมาคงอีกหลายวัน ผมอยู่นวนคร ไม่เป็นไร เสร็จงาน 5 โมงเย็นก็รีบไป
- ประมาณ 18.00 น. บอกว่าให้มาที่ธารทอง เพราะเพื่อน ๆ นัดมาที่นี่
ผมคุยเผื่อเปลี่ยนสถานที่ได้ ... ก็บอกว่า งั้น 2 ทุ่มนะเลื่อนนัดผมไป 1 ชั่วโมง ไม่เป็นไร รับประกันความพอใจ ... นะ ผมเข้าใจ ... คนมีตังค์ ทำไรก็ต้องตามใจหน่อย ว่าไป
- บอกตามตรงผมไม่รู้จัก ว่า ธารทอง อยู่ไหน??? จึงได้โทรหาเพื่อน ที่เป็นระดับผู้จัดการบริษัทต่างประเทศ ซึ่งรู้เส้นทางแถวนั้นดี 555+ ....,ให้ไปเป็นเพื่อน เพราะเป็นสถานที่ไม่สมควรนัด โดยเฉพาะพระเครื่อง ยิ่งเป็นของหลวงปู่ทิม !!! ท่านไม่ชอบแน่ ๆ ... และที่สำคัญต้องรับเงินค่าพระถึง 4 แสนกว่าบาท ... คิดแปลก ๆ นะ คุณประทานคนนี้ แต่ผมก็บอก ได้ครับ เอาตามสบาย ๆ ครับ ไม่เป็นไร ( ณ. ขณะนั้นผมคิดอย่างนี้)
- พอไปรับเพื่อน และโทรไปหา คุณประทานก็ บอกว่าเสี่ย คนที่จะซื้อพระอยู่ด้วยกัน (ใช่คำว่า ซื้อ นะ ไม่รู้ผมจะเจอ FB. แบบไหน แต่ต้องการให้ความจริง เพื่อท่านจะ เอาไปคิดกันเอง ) ผมเลยคิดว่า นี่มัน เรื่องอะไรที่ผมต้องรับรู้ด้วยหรือไง ผมว่า ผมรับประกันความพอใจผู้ชนะประมูลนะ ไม่ใช่เสี่ยที่ไหนก็ไม่รู้ ...รับประกันความพอใจ 3 วัน นี่ เพื่อคุณนะ ส่วนจะไปออกต่อ ปล่อยได้เร็วหรือไม่ ก็เรื่องของคุณ ..ผมเข้าใจ แบบนี้
- ถึงเวลานัด 2 ทุ่ม ... โทรไป ให้ออกมาพบหน้าร้าน ... ไม่ได้รังเกียดสถานที่นะ แต่ คิดว่า การการซื้อขายพระ ต่างจากวัตถุสิ่งของอื่น ๆ คุณความศัทธา เคารพ ในพระเครื่องบ้าง ... แต่คุณประทานดูเหมือนเข้าใจดี พอคุยโทรศัพท์ก็ บอกเองว่าเดี๋ยวออกมาครับ ...แต่เสี่ยที่ว่า ไม่ยักออกมา แฮะ ... ขณะนั้น ก็ทำเข้าใจ ว่าโดยมารยาท คู่ค้าคุยกันเอง นั่นมัน บุคคลที่ 3 ...
- ผมว่าอายุราว ๆ 28 - 35 ปี ผมก็ทักทายตามอัทธยาสัย แล้วสอบถามก่อนเดินมาดูพระที่รถผม ว่า ทำงานอะไรครับ เห็นบอก จะไปต่างประเทศ คุณประทานบอกว่า ทำหลายอย่าง ( งงเลย ทำหลายอย่างนัด คนแบบนี้หรือ ครับ ) ผมทำท่า งง ๆ และ ก็บอกมาว่าขายยา ผมเลยแซวเล่นว่า ไวอาก้าหรือเปล่า 555+
- แรกจะไปดูพระที่รถแก เพราะมืด แต่แกขอไปที่รถผม ดู วกวน ๆ พอเข้ามาดูพระในรถ ก็เริ่มสวดมนต์ 55 ว่านิ้วมือขวาไม่สวย หน้าอกเป็นรอยตะไบ ... ผมว่า ภาพที่ถ่ายลง มันชัดเจนมากนะ แสงสีก็ไม่ได้ปรับแต่งใด ๆ เพื่อประกอบการตัดสินใจ ... แต่หากพูดเรื่องว่า เคาะผิด เงินหมดกระทันหัน ดวงซวย ลางร้าย ผมจะไม่เสียความรู้สึกเลย ...
- คำพูด ที่สำคัญที่สุด คือ เห็นพี่บอกว่าสวยแชมป์ แต่เสียดาย มีรอย ... ผมก็แจ้งไป ว่ารอยเดิม ๆ แต่พระไม่เคยถูกนำมาสัมผัสเท่าไหร่ สภาพดี ผิวสวยครับ ตรงตะไบก็รอยเดิม ๆ จากการแต่งพิมพ์มาในสมัยนั้น ..
- ก็ยังเน้น ว่า ผมบอกว่าสวยแชมป์ (ผมคิดนะครับ ว่า ผมมีพระองค์นี้ ผมอยากจะเอาไปประกวด แต่จะสวยขนาดได้แชมป์หรือไม่ มันอีกเรื่อง แต่ความเห็นผม ว่าสภาพสวย นะครับ แต่คิดว่าต้องได้รางวันติดมาแน่ ๆ และถ้าไม่เจอองค์ที่พี่ ๆ ลงไว้ซึ่งมีน้อยมาก องค์ผมก็มีสิทธิ์ได้แชมป์แน่ครับ ...ที่ลงประมูล ผมเห็นแล้วว่ามีพระสวยกว่าผมนะ เข้าใจกันไหม .... แต่ภาพที่เห็นใช้ตัดสินใจ คำที่โพส ผมบอกความรู้สึกและความเห็นส่วนตัว ... ผมไม่ใช่กรรมการตัดสินพระ นะ แต่องค์ที่สวยกว่านี้ ถ้ามีก็ต้องจ่ายแพงกว่านี้มาซิ เสี่ยอะไรเอาแค่องค์เดี๋ยว พูดแปลก ๆ )
- พี่ก็บอกว่า มีอีกไหม ที่สวยกว่านี้เสี่ยอยากได้แค่องค์เดียวแต่ต้องสวยแชมป์ ... ผมไม่ว่าอะไร บอกมี 2 องค์ อีกองค์ผมลงประมูลปิดแล้ว ไม่ถึงขั้นต่ำ แต่คงไม่ OK ... เพราะความเห็นคน แต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน ...
- พอคุยสัก 5-7 นาที ก็ส่งเงินให้ผม 1000 บาท บอกเป็นค่าเสียเวลา และที่ขับรถมา ผมรับไว้ครับ เพราะ ..ผมเห็นคุณค่าของเงิน ...
- รับเงินมาแล้ว บอกไม่เป็นไรครับ สบาย ๆ แล้วแยกย้ายกลับ ผมว่า ใครจะไปบอกว่า คุณมาประมูลแบบนี้ไม่ดีเลย แนะนำนะครับ อย่างน้อยที่สุดเลย ก่อนคุณจะเคาะขั้นต่ำ คุณควรให้เสี่ยเขาดูก่อนว่าโอเคไหม .... แสดงถึงความสามารถในการทำงานของคุณ ... ผมจึงไม่เชื่อเลย
- ผมมีปัญญาซื้อพระแพง ๆ ... คุณเอาเงิน 1000 บาท มาให้ แค่เพราะเคาะโดยที่ไม่บอกให้เสี่ยดูพระก่อน ชอบแล้วบอกนะ ประทานบางกอกจะได้เคาะให้ ... แบบนี้ เหนื่อยครับ ... |
|
[ ผู้ตั้งประมูล ]
(
(
