| ชื่อพระเครื่อง | พระกริ่งปวเรศน้อย อ.เทพย์ สาริกบุตร ออกวัดช่องลม(สิงห์ไกรสร) |
| รายละเอียด | เมื่อครั้งที่ ท่าน อ.เทพย์ สาริกบุตร ท่านได้ไปอุปสมบทอยู่ที่วัดช่องลม(สิงห์ ไกรสร)ช่วงปี2495 ท่านได้ฉายาว่า เทวสิริ ภิกขุได้มีการสร้าง พระกริ่งปวเรศน้อย นี้ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ อ.เทพย์ สาริกบุตร ได้บรรจงสร้างขึ้นตามตำราเดิมของสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้วที่สืบต่อมาจนถึงสมเด็จพระสังฆราชแพแห่งวัดสุทัศน์ซึ่งเป็นตำหรับการสร้างพระกริ่งและพระชัยสำหรับถวายพระมหากษัตริย์แต่โบราณโดยท่านได้กำหนดมหามงคลฤกษ์ในการเททองขึ้นในวันขึ้น 15ค่ำ เพ็ญเดือน3 อันเป็นวันมาฆะตรงกับวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2497โดยสร้างเป็นเนื้อนวโลหะสัมฤทธิ์กลับดำแก่ทองและเงินภายในบรรจุผงวิเศษและเม็ดกริ่ง โลหะที่นำมาสร้างนอกจากชนวนพระกริ่งที่สำคัญแล้ว ท่านอ.เทพย์ยังได้ลงพระยันต์108และนะปถมัง นอกจากนั้นท่านยังลงแผ่นจารึกพระคาถาบทต่างๆอีกจำนวนมากเช่นพระปริตทั้ง12ตำนาน พระธรรมจักรกัปปวัตนสูตร พระมหาสติปัฏฐาน คาถาและพระยันต์ในคัมภีร์พิชัยสงครามที่มีสำหรับป้องกันสรรพอาวุธและอีกมากมายเรียกได้ว่าจัดสร้างได้อย่างถูกต้องตามตำรับโบราณและยากที่จะสร้างได้เสมอเหมือนเพราะถือว่า พระกริ่งปวเรศคือจักรพรรดิ์ แห่งพระกริ่งที่ใครได้พกพาติดตัวจะสามารถคุ้มครองภยันตรายต่างๆได้ นอกนั้นก็บันดาลความสำเร็จมีโชคลาภตลอดไปถึงมีเมตตามหานิยม ใช้ทำน้ำพระพุทธมนต์อันศักดิ์สิทธิ์ ส่วนพิธีปลุกเสกได้ทำ2คราวคือการนำเข้าพิธีปลุกเสกในอุโบสถวัดเชตุพนเมือวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2498ถึง 26 กุมภาพันธ์ 2498โดย108พระเถราจารย์ในสมัยนั้นโดยมีพระสังฆราชกรมหลวงวชิรญาณวงศ์ วัดบวรนิเวศน์วิหารเป็นประธานในพิธี และอีกครั้งท่านได้หาฤกษ์ทำพิธีมหาจักรพรรดิ์ตราธิราชเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2498 หลังจากได้สร้างสำเร็จตามพิธีข้างต้น ได้ทำการสมโภชในวันวิสาขะบูชาเมื่อ 6พฤษภาคม 2498อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งจากกรรมวิธีการสร้างกว่าจะได้เป็นพระกริ่งปวเรศน้อยออกมาเราจะเห็นได้ถึงความตั้งใจของผู้สร้างคือ อ.เทพย์ ได้เป็นอย่างดี เมื่อครั้งเททองเสร็จลูกศิยษ์ของท่านได้ทดลองยิงต่อหน้าฝูงชนที่มารวมพิธีแต่ไม่ออกทั้งที่ยังไม่ได้ทำพิธีปลุกเสกทำให้เป็นที่ต้องการของบรรดาลูกศิยษ์จำนวนมาก พระกริ่งปวเรศน้อยมีทั้งที่มีบัวหลังและไม่มีบัวหลังจำนวนสร้างทั้งสองแบบไม่เกิน300องค์ เนื่องจากสร้างเอาไว้ไม่มากจึงต้องทำให้มีการสร้างในวาระต่อมาอีกครั้งโดยได้ไปทำออกที่วัดอื่นโดยใช้แม่พิมพ์เดียวกันแต่สามารถแยกได้จากกระแสเนื้อโดยการเทครั้งแรกกระแสเนื้อในขาวและกลับดำมีพรายเงินเป็นเม็ดและมีการคว้านฐานพระกริ่งเป็นก้นถ้วยมีจำนวนแค่100กว่าองค์ ครั้งต่อมากระแสเนื้อออกแดงเพราะมีเงินด้วงน้อยและสร้างเยอะจึงมีส่วนผสมเป็นทองแดงมากแต่ผิวก็ยังคงกลับดำอยู่ส่วนใหญ่ไม่คว้านฐานให้เป็นก้นถ้วยแต่ทั้งสองรุ่นจะต้องมีร่องรอยการแต่งเก่าให้เห็นและเป็นธรรมดาที่กริ่งวาระแรกจะมีราคาที่สูงกว่า ระดับความเก๊พิมพ์ทรงใช้ได้ แต่เนื้อหายังห่าง ถ้าคิดจะเก็บพระกริ่งสายวัดสุทัศน์แล้วละก็เริ่มจากกริ่งของอ.เทพย์นี้แหละครับเป็นเบสิคอย่างดีในการดูกระแสเนื้อ เพราะพิมพ์นั้นของเก๊ทำได้ดีเพราะบล็อกแม่พิมพ์บางรุ่นยังอยู่ที่โรงงานเลยทั้งของวัดสุทัศน์และวัดบวรไม่ว่ากริ่งหรือชัยวัฒน์ ดังนั้นกระแสเนื้อจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องเป็น คำว่ากระแสเนื้อก็คือองค์ประกอบของเนื้อโลหะที่นำมาสร้างเฉพาะสายวัดสุทัศน์ อ.เทพย์ อ.ไสวยุคก่อน2510 โลหะทีใช้คือทองคำกับเงิน โลหะเงินเป็นตัวทำให้เกิดการกลับดำของผิวพระ ทองคำทำให้มีความมันเงา ถ้ามี2ส่วนนี้ในสัดส่วนที่เหมาะสมเนื้อจะกลับดำหรือไม่ก็เทาดำ ส่วนเนื้อหาหลักก็จะเป็นทองแดงหรือไม่ก็ทองเหลือง แต่เอกลักษณ์ที่สำคัญคือ ตัวขาว หรือพรายเงินที่อยู่ในเนื้อที่จะเป็นตัวชี้ชัดว่าแท้หรือเก๊เพราะกริ่งสายนี้ต้องมีทุกองค์ครับ. |
| ราคาเปิดประมูล | 100 บาท |
| ราคาปัจจุบัน | 20,000 บาท (!!! ปิดประมูลแล้ว !!!) |
| เพิ่มขึ้นครั้งละ | 100 บาท |
| วันเปิดประมูล | - 29 ส.ค. 2556 - 19:29:45 น. |
| วันปิดประมูล | - 30 ส.ค. 2556 - 19:32:36 น. (ปิดประมูลแล้ว) |
| ผู้ตั้งประมูล | tk_10 (711)    
|
(