หลวงพ่อครูบาวัง พรหมเสโน วัดบ้านเด่น จ.ตาก
หลวงพ่อครูบาวัง พรหมเสโน พื้นเพเดิมท่านเป็นชาวจังหวัดลำพูน นามสกุลเดิมของท่านคือ ณ ลำพูน สืบเชื้อสายมาจากเจ้าหลวงเศรษฐีคำฟั้นซึ่งเป็นเจ้าผู้ครองนครลำพูน และเป็นต้นสกุล ณ ลำพูน สืบสายมาจากเชื้อเจ้าเจ็ดตน เพราะเป็นบุตรของเจ้าฟ้าชายแก้ว ซึ่งเป็นพระโอรสของเจ้าพระยาสุลวฤไชย (พ่อเจ้าทิพย์ช้าง) แห่งสกุลทิพยจักร์
หลวงพ่อครูบาวัง เกิดเมื่อวันที่ ๒๐ กันยายน ๒๔๓๔ และมรณภาพเมื่อวันที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๑๖ ท่านเป็นเพศพรหมจรรย์คือบวชตั้งแต่เป็นสามเณรจนกระทั่งมรณภาพ (บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ ๑๒ ปี ในปี พ.ศ. ๒๔๔๕ และอุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุ ๒๑ ปี ในปี พ.ศ. ๒๔๕๕ ) ในขณะที่ท่านดำรงอยู่ในสมณเพศ ได้จาริกเดินธุดงค์ควบคู่กันไปกับการศึกษาตำราโหราศาสตร์และไสยศาสตร์,ตำราพระเวทมนต์คาถา ทั้งตำราที่เป็นอักษรธรรมของล้านนาและของเมืองพม่าจนแตกฉานและสามารถพูดทั้งสองภาษาได้ด้วยเช่นเดียวกัน รวมทั้งได้เรียนรู้เกี่ยวกับศาสนพิธีต่างๆตามตำรับโบราณดั้งเดิมของล้านนาและของพม่า เป็นระยะเวลา ๑๖ ปี เมื่อท่านชราภาพจึงย้ายมานั่งหนักที่วัดบ้านเด่น
หลวงพ่อท่านเป็นผู้รู้เชี่ยวชาญในเรื่องของโหราศาสตร์และไสยเวทมนต์คาถารวมทั้งศาสนพิธีตามแบบประเพณีของล้านนา ในระหว่างการถือธุดงควัตร หลวงพ่อท่านได้ประจักษ์ในสัจธรรมแห่งการเวียนว่ายตายเกิด จึงเป็นแรงบันดาลใจให้ท่านสร้างวัตถุมงคลเครื่องรางของขลังฯ เพื่อเป็นการช่วยเหลือประชาชนผู้ตกทุกข์ได้ยาก โดยส่งเสริมและมุ่งเน้นให้เขาเหล่านั้นทำความดีและรักษาศีลห้าไปพร้อมกันในขณะที่ถือครองวัตถุมงคลของท่านอยู่ในมือ ท่านมีความรู้แตกฉานในการสร้างเครื่องรางของขลัง โดยมุ่งเน้นสงเคราะห์และให้ความช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ในยาม เจ็บ ป่วย ไข้ ท่านทำงานในหลายบทบาทหน้าที่มาก
ในขณะที่ท่านยังดำรงชีวิตอยู่ในสมณเพศท่านไม่เคยที่จะหยุดกิจวัตรของสงฆ์เลย ยกตัวอย่างเช่น การสร้างศาสนสถานและทำนุบำรุงวัดบ้านเด่น จ.ตาก ส่งเสริมสนับสนุนช่วยเหลือให้บุตรหลานได้มีการศึกษา บวชเรียนเป็นเณรในวัดและเป็นนักเรียนที่ดีในโรงเรียน (เพื่อติดอาวุธทางปัญญาในการประกอบสัมมาอาชีพซึ่งเรียกว่าเป็นทรัพย์ภายในที่แท้จริง)นี่คือปรัชญาและวิสัยทัศน์ของหลวงพ่อครูบาวัง ท่านมีลูกศิษย์ลูกหามากมายทั้งชายและหญิง ส่วนมากทุกคนชอบเรียกท่านว่า พ่อตุ๊ มีความหมายว่า (พ่อพระ) ที่เรียกเช่นนี้เพราะเป็นการแสดงถึงความเคารพนับถือเทิดทูนอย่างเต็มเปี่ยมในตัวหลวงพ่อท่านนั่นเอง ท่านเป็นพระพรหมจรรย์(ศึกษาปรมัตถ์และพระเวท)ที่ถือศีลบริสุทธิ์เพราะท่านหมดกิเลส นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไม พระพุทธคุณณัง, ธัมมะคุณณัง, และสังฆะคุณณัง ในวัตถุมงคลของท่านจึงเข้มขลังและศักดิ์สิทธิ์มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์และประสบการณ์มากมาย
วัตรปฏิบัติของท่านมุ่งเน้นในการช่วยเหลือและสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ที่มีความทุกข์ กับวลีคำพูดที่ไม่มีวันตายของท่านที่ทุกคนฟังอย่างตั้งใจในคำกล่าวต้อนรับที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นเหมือนไม่เคยพบพานที่ไหนมาก่อน ในประโยคที่เหมือนกันคือ
"ขอให้บอกพ่อมาเถิดลูก ไม่ต้องเกรงใจลูกจะเอาอะไรต้องการอะไรจากพ่อ ขอให้ลูกบอกพ่อมาเลย"
นี่คือวลีคำพูดที่เปี่ยมด้วยเมตตาในมาตรฐานเดียวกันหมดทุกคน (ไม่เคยเลือกที่จะปฏิบัติ) ไม่ว่าลูกศิษย์และศรัทธาประชาชนทุกชนชั้น ตั้งแต่ระดับนายกรัฐมนตรีไปจนถึงระดับคนรากหญ้า สิ่งหนึ่งที่อยากกล่าวถึงซึ่งเกี่ยวกับกลุ่มคนที่เป็นโรคบ้าทุกชนิดที่มีความมุ่งหวังต้องการมาพบกับหลวงพ่อเพื่อให้ท่านช่วยรักษาตัวให้หายจากอาการของโรคบ้า หลังจากหายดีแล้วแต่เขาเหล่านั้นไม่มีเงิน ท่านยังให้ความเมตตาเหมือนเดิมด้วยการช่วยสงเคราะห์ค่ารถให้กลับบ้านไปหาครอบครัวและใช้ชีวิตอย่างเป็นปรกติสุขเหมือนเดิม
ท่านสร้างวัตถุมงคลและเครื่องรางของขลัง โดยมุ่งเน้นช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์อย่างแท้จริง ท่านเป็นพระสงฆ์อันเป็นที่รักยิ่งของทุกคน คุณงามความดีของหลวงพ่อท่านไม่เคยตายจากและจะเป็นอมตะในความทรงจำของเราเสมอ นี่คือหนึ่งในหลายๆเหตุผลที่เราเรียกท่านคือ " เทพเจ้าแห่งความเมตตา "
เครื่องรางของท่านที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากในภาคเหนือ และมีประสบการณ์ความศักดิ์เข้มขลังก็คือ ตะกรุด ซึ่งมีหลายชนิด เช่น ตะกรุด ๕ดอก,๙ดอก,๑๐๘ดอก,ตะกรุดจำปาสี่ต้น,ตะกรุดคลอดลูกง่าย,ตะกรุดแหนบใบพลู และสีผึ้งน้ำมนต์ ,ชานหมาก และเหรียญรูปเหมือนรุ่นแรก ปี๒๕๐๖ นอกจากนี้ ท่านยังมีความเชี่ยวชาญในเรื่องรักษาไข้และโหราศาสตร์ รวมทั้งมีพรพิเศษอีกประการหนึ่งคือ ท่านสามารถนั่งเทียนสะเดาะเคราะห์ เทียนให้โชคลาภ หรือนั่งเทียนเพื่อให้ชนะคดีความยามขึ้นโรงขึ้นศาล และในเรื่องอื่นๆ วาระสุดท้ายแห่งชีวิต ครูบาวังได้ละสังขารลงด้วยอาการสงบเมื่อวันที่ ๑๘ ม.ค.๒๕๑๖ เวลา ๒๔.๐๐ น. ณ โรงพยาบาลกำแพงเพชร ด้วยวัย ๘๒ปี พรรษาที่ ๖๒ โดยดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบ้านเด่น ๕๖ พรรษา |
|
(