| รายละเอียด | ร้างขึ้น 2 พิมพ์ คือ พิมพ์สี่เหลี่ยมกับพิมพ์สามเหลี่ยมยอดมน(เล็บมือ)
ด้านหน้าเป็นรูปพระพุทธเจ้าที่เป็นพุทธศิลป์อย่างเดียวกัน
ด้านหลังประทับยันต์จมลึก ตัว นะฤาชา เหมือนกันทุกองค์
ส่วนเนื้อมีลักษณะเป็นดินเผา มีทั้งสีดำ และแดง
สร้างจากใบลานจารึกอักษรสันสกฤต, ผงใบลานพระศรีมหาโพธิ, ผงอิทธิเจ, ผงปัทมัง, ผงพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ,
ผงอิติปิโสตรึงไตรภพ, ผงรัตนมาลา, ผงมงกุฏพระพุทธเจ้า, ผงเกราะเพชร, ผงมหานิยมใหญ่, ผงพระฉิมพลี, ผงอิติปิโสแปดทิศ,
ผงพระเจ้าเปิดโลก, ผงพระยาม้า,
ผงเกสรดอกบัวหลวง, ผงเกสรดอกไม้ร้อยแปดชนิด, ผงยาอายุวัฒนะ, ผงผลไม้นานาชนิด, ผงผ้ากาสาวพัสตร์เนื้อบริสุทธิ์,
ผงนิล, ผงพระสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต),
ผงทำพระรอดเชียงใหม่, ผงพระเครื่องกรุพระแท่นดงรัง, ผงธูปในอุโบสถ วัดบ้านแหลม, ผงธูปพระร่วงโรจนฤทธิ์พระปฐมเจดีย์,
ผงพระกรุวัดไก่เตี้ย,ผงดินป่าลุมพินีที่พระพุทธเจ้าประสูติ, ผงดินพุทธคยา, ผงดินพาราณสี, ผงดินตำบลสาลวัน แขวงเมืองกุสินารา,
ผงดินใจกลางวัดต่าง ๆ 99 แห่ง,ผงดินกลางใจไร่ 99 แห่ง, ผงดินกลางใจสวน 99 แห่ง, ผงดินวัดไทรตั้ง ปีนัง,
ผงดินมหาสมุทรแปซิฟิคที่เกาะเวกค์, ผงดินวัดเมยี ญี่ปุ่น, ผงดินซานฟรานซิสโก,
ผงดินกรุงวอชิงตัน, ผงดินเมืองเดมเลอร์, ผงดินเกาะฮอโนลูลู, ผงดินเมืองเซนต์หลุยส์, ผงดินเมืองชิคาโก,
ผงดินเมือง ดีทรอยส์, ผงดินกรุงลอนดอน, ผงดินกรุงปารีส,ผงดินกรุงโรม, ผงดินประเทศกัมพูชา, ผงดินพม่า,
ผงดินอาหรับ, ผงดินจอมปลวก, ผงดินโป่ง, ผงดินท่า, ผงดินป่า, ผงดินเขา, ผงทรายปาโจ นราธิวาส,
ผงทรายขาว สงขลา, ผงทรายขาว ท่าหิน, ผงทรายชะอำ, ผงทรายสระแก้ว ลพบุรี, ผงอิฐ ยอดเขาสารพัดดี,
ผงอิฐพระวิหาร พนมวัน, ผงอิฐวัดดอนเจดีย์, ผงอิฐพระเจดีย์ศรีสุริโยทัย, ผงอิฐพระสมุทรเจดีย์ น้ำพุเย็น อ.ฝาง,
น้ำพุร้อน อ.ศรีราชา, น้ำตกแม่กลาง, น้ำตก ผาเลียบ, น้ำตกปาโจ, น้ำพระพุทธมนต์หล่อพระกริ่งพระชัยวัฒน์ วัดพระเชตุพน,
น้ำพระพุทธมนต์ในรอยพระพุทธบาทเขาสารพัดดี น้ำพระพุทธมนต์ในรอยพระพุทธมนต์พิธพุทธาภิเษกต่าง ๆ
น้ำพระพุทธมนต์สรงพระธาตุจอมทอง,น้ำพระพุทธมนต์พระโมคคัลลาน์ สารีบุตร, แก้วแกลบ, ข้าวเหนียวดำ,
หัวเผือกมันกลอย, ลิ้นทะเล, แร่พลวง, เศษเหล็กในพระวิหารวัดพระธาตุ อำเภอสรรค์,
เม็ดพระศรีมหาโพธิจากพุทธคยา อินเดีย ฯลฯ
คาถาใช้กำกับพระพุทธฤาชา
(นะโม 3 จบ)
ให้ระลึกถึงลป.ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า และลพ.สำเนียง อยู่สถาพร เป็นที่สุด แล้วจึงว่าตัวคาถา ดังนี้
นะฤาชา กุติยะปัญจะฤา โสภะกัญจะ สะวะรัง วะรังฤา
มะหันตา มามามิหัง ตรีนิอักขะรานิ ชาตานิ อุนาโลมานาถัง
เพชชะตังโหติ อะสังวิสุโลปุสะพุภะ สัตถุโนพุทโธ
คาถานี้หลวงปู่ศุขและหลวงพ่อเงินบางคลานได้รับถ่ายทอดมาเป็นยอดแห่ง
คาถามหานิยมเสกแป้งผัดหน้าเสกใส่มือลูบหน้าจะผ่องใสสว่างแม้ศัตรู
ยังหลงเราแลพระคาถานี้ต่อมาหลวงพ่อสำเนียงวัดเวฬุวนารามจ.นครปฐม
ได้นำคาถานี้ไปใช้ลงผงและเสกสมเด็จนะฤาชาของท่านจนมีชื่อเสียง |
