| รายละเอียด |
พิธีใหญ่สมเด็จพระสังฆราชวาสนะมหาเถระประธานจุดเทียนชัย ยอดเกจิแห่งกรุงเก่าร่วมปลุกเสกเพียบ อาทิเช่น ลป.ทิม วัดพระขาว,ลพ.เอียด วัดไผ่ล้อม,ลป.ชื้น วัดญาณเสน,ลพ.เพิ่ม วัดป้อมแก้ว,ลพ.รวย
วัดตะโก,ลพ.หวล วัดพุทไธสวรรค์,ลพ.พูน วัดบ้านแพน
พระองค์อินทร์ในรัชกาลสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 ทรงสร้างวัดหน้าพระเมรุเมื่อ พ.ศ. 2046 เดิมชื่อ วัดเมรุราชิการาม อยู่ริมสระบัว ตรงข้ามพระราชวังหลวง ครั้งแผ่นดินสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ ได้ทรงตั้งพลับพลาระหว่างวัดหน้าพระเมรุและวัดหัสดาวาส เป็นที่ทำสัญญาสงบศึกกับพระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง สถาปัตยกรรมของวัด อยู่ในสมัยอยุธยาตอนต้นคือ พระอุโบสถไม่มีหน้าต่างแต่เจาะช่องไว้เป็นลูกกรง พระประธานเป็น พระพุทธรูปสัมฤทธิ์ทรงเครื่องปางมารวิชัยงดงาม ยิ่งหน้าบันไม้สักลงรักปิดทองสลักรูปพระนารายณ์ทรงครุฑยุดนาค อยู่บนราหูล้อมรอบด้วย หมู่เทพพนม 26 องค์ ตรงอาสนสงฆ์มีจารึกเป็นกาพย์สุภาพและ กาพย์ยานี วัดหน้าพระเมรุ ได้รับการปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ วิหารน้อยหรือวิหารเขียนมีบานประตู ไม้แกะสลักฝีมือช่างสมัยรัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ภายในเคยมีจิตรกรรมฝาผนังโดยรอบปัจจุบัน ลบเลือนมาก และมีพระพุทธรูปประทับห้อยพระบาท สมัยทวารวดีประดิษฐานอยู่ เหตุที่ได้ชื่อว่าวัดหน้าพระเมรุนั้น เพราะพระเจ้าอลองพญาหลังจากที่ได้ยิงปืนใหญ่ใส่วัดราชบูรณะจนเสียหายแล้ว ก็ได้พยายาม ยิงปืนใหญ่ใส่พระบรมมหาราชวัง โดยปกติปืนใหญ่โบราณหลังยิงไปแล้วลูกหนึ่งจะต้องหยุดพักสักครู่แล้วจึงยิงใหม่ แต่ด้วยความใจร้อนของพระองค์ พระองค์สั่งให้ยิงปืนใหญ่ โดยไม่ต้องพัก ทำให้ปืนร้อนจัดจนระเบิดใส่พระองค์ระหว่างเดินทางกลับ พระเจ้าอลองพญาทนพิษบาดแผลไม่ไหวจึงสิ้นพระชนม์ระหว่างการเดินทาง วัดหน้าพระเมรุได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 |
(
