กระดานข่าว www.g-pra.com : แสดงรายละเอียดในกระทู้

ล.พ.สาคร ท่านเมตตาเล่าว่าวิชาทำผงพลายกุมาร ล.ป.ทิมท่านเรียนมาจาก ล.ป.ซิม วัดบ้านส้อง อ.พานทอง ชลบุรี(สายเดียวกับ ล.พ.โด่ วัดนามะตูม ล.พ.ม่น วัดเนินตามาก) จะกล่าวถึงประเด็นต่างเกี่ยวกับผงพลายกุมารดังนี้ 1.ผงกะโหลก เท่าที่ข้อมูลมี มีผู้นำมาถวาย ล.ป.ทิมดังนี้ 1.1.ลุงสาย แก้วสว่าง จากคำบอกเล่าของลุงสายไปเอามาจาก2แหล่งคือผีตายท้องกลมได้ทั้งกระโหลกแม่และเด็กในท้องและกะโหลกของคนละแวกวัดแม่นำคู้ที่ตายวันเสาร์เผาวันอังคาร 1.2. นาย พูน วงศ์จันทร์ ล.พ.สาครเล่าว่ามวลสารสำคัญทีเป็นอาถรรพ์คือ ผมและลิ้น ของเด็กตายในครรภ์ ซึ่งนาย พูน คนละแวกวัดคู้แม่น้ำผู้เป็นสัปเหร่อจัดมาถวายเล่าว่าถึงจะฝังไปครึ่งเดือนลิ้นก็ยังไม่เน่า นาย พูนที่ว่าคือบิดาของพระเม่งที่บวชอยู่วัดละหารไร่ 1.3.นาย เม่ง วงศจันทร์ สมัยที่ยัง ไม่ได้บวชเป็นสัปเหร่อ เป็นผู้ที่ล.ป.ใช้ไปเอากะโหลกศพ ลุงทอน ที่วัดละหารใหญ่ ลุงทอนอายุเกือบ60ปีตายวันไหนไม่แน่ชัด แต่เผาวันอังคาร จากข้อมูลทั้งหมดจะเห็นได้ว่า เอาเฉพาะกะโหลกได้แค่ไหน ลุงสายเล่าว่าตำผงกะโหลกแล้วร่อนเอาเอาละเอียดผสมกับว่าน108และผงพุทธคุณต่างได้ปริมาณค่อนปีปขนมปัง 2 .แม่พิมพ์ 2.1หินมีดโกน ผู้สร้างแม่พิมพ์คือลุงสาย แก้วสว่าง กล่าว่าครูโรงเรียนบ้านค่ายไปสั้งแกะมาถวาย มีเฉพาะพิมพ์ใหญ่พิมพ์เดียว 2.2แม่พิมพ์ทองเหลือง 1 ผู้แกะถวายคือ นายดุษฎี ศิริโวหาร 2.3แม่พิมพ์ทองเหลือง แกะและตกแต่งใหม่โดย ปลัดเจริญ เพรชนคร ปลัดอ.บ้านค่าย 3.การกดพิมพ์ผู้กดพิมพ์ 3.1บล๊อกหินมีดโกน ผู้กดพิมพ์ คือลุงแมง นายสิงหราช อัมฤทธิ์(ปัจจุบันอยู่จ.สุโขทัย)คนเดียวกดอยู่18วันได้พระทั้งหมด700องค์(มวลสารจะไม่ขอกล่าว)พระที่ลุงแมงทำจะบิดเบี้ยวเล็กๆโก่งงอบ้างเนื่องจากส่วนผสมไม่มีสักองค์ที่เป็นสีต่างๆเพราะไม่เคยใส่สีฝุ่นลงไปเลย พอพระหมาดๆก็จะใช้สำลีจ่มฝุ่นทองทาทั้งหน้าและหลังทองนี้หากจับจะต้องหลุด ลุงแมงย้ำว่ามิได้ทาทองบลอนด์ดังนั้นสภาพทองย่อมแตกต่างๆกัน ระยะแรกยังไม่มีการบรรจุตระกรุดด้านหลังองค์พระ พระอาจารย์บางวัดหนองกาน้ำให้คำแนะนำจึงได้มีการใส่ไว้ และนอกนั้นอาจารย์บางยังแนะนำเรื่องส่วนผสมด้วย ผลผลิตที่ลุงแมงทำมักจะไม่สวยจึงถูกเก็บไว้ไม่ค่อยนำออกจำหน่าย พระทีวัดจำหน่ายมักจะเป็นบล็อกทองเหลือง เป็นเหตูให้เรียกว่าบลีอก1ความจริงบล็อกลุงแมงทำเป็นพระรุ่นแรก 3.2 บล๊อกทองเหลือง มีหลายคนทำดังนี้ 3.2.1หลวงตารอด ลุงสายเล่าว่าช่วงแรกที่แม่พิมพ์มาถึงวัด หลวงตารอดได้ทดลองกดพิมพ์ดูแต่รายละเอียดอื่นไม่ทราบ แต่คนท้องถิ่นระบุว่า ผลผลิตส่วนมากเป็นเนื้อกระยาสารท 3.2.2 นาย สำเภา สัมฤทธิ์ หรือนาย ครอก ทางวัดมอบหมายให้ นายครอก นำแม่พิมพ์ไปกดที่บ้านพ่อนายครอก วันแรกที่เริ่มทำก็เกิดปัญหาไฟลุกครกลุงพิณ(พ่อนายครอก)จึงตามหลวงปู่ไปแก้ไข 3.2.3 ลุงแมง เมื่อนายครอกนำแม่พิมพ์พิมพ์ใหญ๋ ไปกด ลุงแมงเลยนำแม่พิมพ์ พิมพ์เล๊ก กดพระอยู่2วันได้พระ200กว่าองค์เรียกขานว่ารุ่นลองพิมพ์เล็ก 3.2.4หลวงตาบาง ลุงสายเล่าว่า อาจารย์ทำไม่มากแต่ฝีมือปราณีตเรียบร้อยมาก 3.2.5พวกช่าง ที่มาตบแต่งอุโบสถวัด มักจะใช้เวลาว่างช่วยกดพิมพ์จากแม่พิมพ์ทองเหลือง ช่างพวกนี้มักมีสีต่างๆที่ทาช่อฟ้าใบระกาได้นำมาผสมไปบ้าง(ใครชอบเล่นขุนแผนสีต่างๆระวังท่านอาจได้พระฝีมือช่างปูน

) นอกจากที่กล่าวมาแล้วอาจมีคนอื่นๆรวมอีกก็ได้ น่าจะสรุปคราวๆได้ว่าการเปิดใจกว้างพร้อมต่อการรับรู้ ย่อมทำให้ได้ข้อมูลใหม่ๆเสมอและข้อมูลเหล่านี้อาจจะจริงหรือแท้กว่าที่ท่านเคยทราบมาก็ได้ ขึ้นอยู่กับตัวท่านเอง ( บทความยังมีต่ออีก ข้าพเจ้าตัดต่อมาจาก หนังสือลานโพธิ์ โดย คุณอวิรุทธ์ บางส่วนเพื่อเป็นประโยชน์แก่บุคคลที่สนใจการสร้างผงพลายกุมาร และขอโทษที่บทความขัดแย้งกับข้อมูลของท่านสมาชิกที่ทราบมาจากคุณชินพร (ผู้สร้างพระชุดชินบัญชร)ไม่ได้หมายความว่าของใครผิด เพียงแต่เปีนข้อที่รวบรวมมาจริงเท่านั้น