(D)
ปาฏิหาริย์หลวงพ่อ จากเรื่องจริงของผมเองกับเหรียญ ปี 17
สมัยก่อนผมยังไม่เล่นหาพระเครื่อง ผมเคยดูถูกคนหลายๆคนเรื่องการส่งพระว่ามันส่องหาอะไรของมันว่ะ พวกนี้มันบ้าว่ะเห็นพระเป็นไม่ได้มันขอส่องอยู่นั่นและ ไม่แน่ใจว่ามันติดส่องรูถ้ำมองมาหรือเปล่า...ใครคุยเรื่องพระกับผมผมไม่คุยด้วยหรอกไร้สาระอะไรของมันว่ะ ถ้ากูมีพระดีพระแพงกูขายแดกหมดแล้ว..อันนี้เป็นความคิดของผมนะ...หยาบหน่อยแต่ได้อารมภ์.. แต่ด้วยเหตุผลกลใดไม่ทราบวันนี้ผมต้องมานั่งส่องพระ ใครมีพระอะไรก็ขอเขาส่องไปหมด พูดเรื่องพระก็ไม่มีใครอยากพูดด้วย หาว่าเราบ้าพระดูๆมันว่าผม....ก็ดูเอาเองเถอะครับทุกอย่างเข้าตัวผมหมดเลย...แต่มีอยู่อย่างเดียวที่ยังไม่เข้ามาสักที่ พระดีพระแพง ยังไม่เข้ามาเลย รอมานานแล้ว... อ้าว ........ตะเลิดเรื่องปาฏิหาริย์มาซะมากเลย เขาเรื่องสักทีเน๊าะ....
เรื่องมีอยู่ว่า สมัยที่ผมยังไม่เล่นหาพระ อ้าวเริ่มเหมือนเดิมอีกล่ะ...มีน้องคนหนึ่ง ท่าทางน่าจะเป็นคนดีมีกะตังอ่ะ..เดินเข้ามาหาพี่ที่ผมคุยด้วย..พี่ๆที่ผมคุยด้วยเขาขายพระอ่ะ..ผมก็มองว่าเอ๊ะ น้องคนนี้มาทำไรนี่ มันก็นี่เลย งัดพระออกมาให้พวกพี่ชมกัน..โห...17 ครับ พี่ ปี17 เลี่ยมทอง บล๊อกอะไรไม่ทราบเพราะไม่สนใจส่องอยุ่แล้ว...เสร็จแล้ว พี่คนหนึ่งก็ จ่ายเงิน ให้น้องคนนั้นไป เท่าไหร่ไหร่ไม่ทราบ เป็นพันแหละ...ตงลงไอ้น้องคนนั้นมันอาจจะเป็นคนดีแต่ไม่มีเงิน...พี่ที่ผมคุยด้วยบอกว่ามันไม่ได้ขายมันเอามาจำ....ปัดโธ่....ผมก็เลยคิดไปเรื่อย ไอ้ที่จำนะพระหรือทองกันแน่....หลังจากนั้นผ่านมาเกือบนาน ผมเริ่มหัดเล่นพระ จึงได้สัมผัสว่าปาฏิหาริย์มีจริง...พระแท้ยังไงก็สามารถช่วยเราได้จริงๆ ถ้าวันนั่นไอ้น้องคนนั้นมันถือ ปี 17 เก้มา มันก็คงไม่ได้เงินหรอก สงสัยมันเดือดร้อนเงินจริงๆ และก็ไม่รู้ว่ามันได้พระมันคืนอ่ะป่าว แล้วนะบัดนั้นจนถึงนะบัดนี้ผมจึงตั้งใจเก็บแต่พระแท้อย่างเดียว...ครับ เรื่องนี้เรื่องจริงครับพี่น้อง ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนห้อยพระ เก้นะครับคิดให้ดีๆ พระแท้ช่วยท่านได้..... | 
[จ. 23 พ.ย. 2552 - 11:34 น.]