(D)
จากบันทึกประวัติสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต)พรหมรังษี เขียนโดยมหาอำมาตรตรี พระยาทิพโกษา(สอนโลหนันท์)และพระพุทธศาสนา-อริยสัจ 4 เขียนโดย วรรณสิทธิ์ ไวทยะเสรี บันทึกการปราบผีแม่นาคพระโขนง สมเด็จโตท่านรู้เหตุนางนาคกำเริบเหลือมือหมอผี ท่านจึงลงไปค้างที่วัดมหาบุศย์พอค่ำท่านก็ไปนั่งอยู่ที่ปากหลุมแล้วเรียกนางนาคขึ้นมาสนทนากัน ตกลงกันอย่างไรไม่ทราบผลท้ายที่สุดก็ถูกท่านเจาะเอากระดูกหน้าผากศพนางนาคที่ฝังไว้นำติดตัวกลับวัดระฆัง ท่านลงยันต์เป็นอักษรไว้ตลอดเจาะเป็นปั้นเหน่งคาดเอว ไปไหนท่านก็เอาติดเอวไปด้วย ครั้นชรามากแล้วท่านจึงประทานไว้กับหม่อมเจ้า พระพุทธบาทปิลันทน์ ภายหลังมาตกอยู่กับกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ต่อมาปั้นเหน่งกระดูกนางนาคได้กลับมาอยู่กับ ม.จ.พระพุทธบาทปิลันทน์ซึ่งได้เลี่ยนเป็นพระธรรมเจดีย์เสด็จภายหลังได้เลี่ยนขึ้นเป็น สมเด็จพระพุฒาจารย์ ม.จ.ทัศครองวัดเชตุพนวิมลมังคลาราม จึงได้มอบให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ ม.ร.ว.เจริญ เจ้าอาวาสวัดระฆัง ปัจจุบันไม่ทราบว่าอยู่ที่ใด.......จะเป็นไปได้ไหม?เมือ สมเด็จพุฒาจารย์(โต) ท่านเจาะเอากระโหลกหน้าผากผีแม่นาคพระโขนงออกมาแล้วขัดเกลาขูดจนเหลือแต่กระดูกขาวๆ ผงและเศษกระดูกนั้น ท่านอาจจะผสมลงไปใน สุดยอดพระเครื่องพระสมเด็จของท่านด้วย ก็ได้ใครจะไปรู้ | 
[ศ. 21 ก.ค. 2549 - 22:56 น.]