(D)
กรุวัดราชบูรณะ เป็นกรุมหาสมบัติที่ล้ำค่า ทั้งทางพุทธศาสนา ทางประวัติศาตร์ ทางโบราณคดี โบราณวัตถุ ที่มีประวัติชัดเจน มีการหลักฐานอ้างอิง มีการบรรจุกรุ และมีข่าวการขโมยรวมไปถึงการเปิดกรุอย่างเป็นทางการ
ลำดับพระมหากษัตริย์สมัยกรุงศรีอธุยธาตั้งแต่สถาปนากรุงศรีอธุยา สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 (พระเจ้าอู่ทอง) ได้สถาปนากรุงศรีอยุธยาขึ้นเมื่อมี ขาล พ.ศ.1893 และมีลำดับการขึ้นครองราชดังนี้
-ราชวงศ์เชียงราย - สมเด็จพระราชรามาธบดีที่ 1 1893-1912
- สมเด็จพระรามเมศวร (ครั้งที่ 1) 1912-1913
-ราชวงศ์สุวรรณภูมิ - สมเด็จพระบรมราชาธิบดีที่ 1 (พะงั่ว) 1913-1931
- เจ้าทองลัน ครองราชได้ 7 วัน
-ราชวงศ์เชียงราย - สมเด็จพระรามเมศวร (ครั้งที่ 2) 1931-1938
- สมเด็จพระราชราชาธิราช 1938-1952
-ราชวงศ์สุวรรณภูมิ - สมเด็จพระนครอินทราธิราช 1952-1967
- สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 (เจ้าสามพระยา) 1967-1991
ในปี 1962 สมัยรัชกาลสมเด็จพระนครอินทราธิราช ได้โปรดให้ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าอ้ายพระยากินเมืองสุพรรณบุรี เจ้ายี่กินเมืองแพรกศรีราชา(เมืองสรรค์) เจ้าสามพระยากินเมืองชัยนาท และในปี 1967 พระอินทรราชาเจ้าได้ทรวงพระประชวรนฤพาน ครั้งนั้นได้มีการชิงราชสมบัติกันระหว่างพี่น้อง เจ้าสามพระยาได้เสวยราชสมบัติทรงพระนามว่า สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2
วัดราชบูรณะเป็นวัดที่สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 (เจ้าสามพระยา) ได้โปรดสถาปนาขึ้น เพื่อเป็นที่ถวายพระเพลิงพระศพเจ้าอ้ายและเจ้ายี่ ในปีมะโรง พ.ศ.1967 และได้บรรจุพระพุทธรูป พระพิมพ์ และวัตถุอื่นในกรุ ที่ค้นพบในเวลาต่อมา
|