การแยกพระเก๊ แท้ คนเล่นพระยุคเก่า ๆ เค้ามีหลักการในการแยกครับ
เนื้อผง ดิน ก็ให้ดูที่เนื้อพระ มวลสาร ความเก่า พิมพ์ท่รง ความชัดเจน ประกอบกัน ตรงนี้มันก็จะซึมซับผ่านมาจากการดูพระแท้ ๆ ที่รู้จักครับ รวมถึงประสบการณ์ที่ต้องสั่งสมมา ไม่ใช่จะดูได้ในเร็ววัน ว่าเนื้อแบบนี้เป็นพระแท้ ในวงการถึงมีคำที่เค้ายอมรับกัน สำหรับคนที่เชี่ยวสนาม หรือประสบการณ์สูง ๆ ว่า "พระแท้ไม่ทราบที่"
แต่ยุคปัจจุบันผมเห็นเด็กยุคใหม่ ใช้คำนี้กันเยอะมาก ในกระดานพระเห็นแบบเก๊ ๆ ใหม่ ๆ ก็ว่าแท้ไม่ทราบที่ อันนี้อันตรายครับ แนะนำว่า ไม่เป็น ไม่มั่นใจคนขายก็เลี่ยง ๆ ไว้ดีกว่าครับ
ส่วนพระเหรียญ ก็ดูโลหะ ความเก่า ความคมชัด และที่สำคัญที่สุด ณ เวลานี้ คือ ตัวตัดเหรียญ บางทีไม่จำเป็นต้องดูหน้าเหรียญด้วยซ้ำ ดูแค่ตัวตัดก็ทราบแล้วว่าพระแท้ เรื่องตัวดัดเหรียญก็มีหลายยุคสมัย อย่างยุคก่อน 2500 ส่วนมาก็ใช้การตัดที่เรียกว่า ตัดกระบอก ยุคต่อมาก็เรียกว่าตัวตัดหยาบ ปัจจุบัน ก็ปั๊มประกบ อะไรประมาณนี้ ก็ต้องแยกให้ออกครับ เรื่องเหรียญปัจจุบันเหรียญเก๊ ทำตัวตัวหยาบได้ดีมาก เวลาดูต้องดูให้รอบเหรียญ หากเจอจุดสงสัยก็เลี่ยง ๆ ครับ ประเภทตัดเว้ากลางอะไรประมาณนั้น
สิ่งเหล่านี้ต้องใช้ประสบการณ์และการศึกษา และเห็นของแท้มาก ๆ ครับ ถึงจะแยกออกได้ แต่ยืนยันครับ ว่าแท้ไม่ทราบที่มีแน่นอนครับ |
|