(N)
ปฏิปทาหลวงปู่สมนึก วาจาสิทธิ์ ตอน ช่วยชีวิตลูกนก
ในบทความที่แล้วได้เล่าถึงเรื่องตอนท่านบิณฑบาต และบทความต่อไปนี้เป็นบทความต่อเนื่อง ขณะที่ท่านบิณฑบาตท่านจะท่องบทสวดมนต์ไปตลอดทาง ทำให้ท่านเป็นที่จำมนต์และคาถาที่แม่นมาก
ได้ถามท่านว่า ทำไมหลวงปู่ต้องท่องมนต์ตลอดทาง ท่านได้เมตตาเล่าให้ฟังว่า
ขณะที่เราบิณฑบาตนั้น ต้องทำใจให้ดีที่สุด เพื่อแผ่บุญให้กับคนที่เขาตักบาตร การท่องมนต์ จะเป็นการทำสมาธิที่เร็วที่สุด เพราะบิณฑบาตไม่สามารถหลับตาได้ อีกอย่างหนึ่งคือ หากไม่ทำอย่างนี้จิตใจก็จะไปตามสิ่งแวดล้อม เดินฟุ้งซ่าน และเป็นการทวนมนต์ไปในตัว
มีอยู่หลายครั้งที่หลวงปู่ท่านได้ช่วยเหลือสัตว์
เช่น ลูกนก
ลูกนกนั้น พลัดตกจากรัง ท่านได้เอากลับมาเลี้ยง มีคนเข้าใจผิดว่าท่านชอบเลี้ยงนก และก็บอกว่า เป็นพระไม่เหมาะ แต่อันที่จริงท่านช่วยเหลือชีวิตนก เมื่อมันแตกขน ท่านก็ปล่อยมันไป
และมีอยู่หลายครั้งที่ ในขณะบิณฑบาต มีสัตว์หลายจำพวกที่ได้รับบาดเจ็บ ท่านก็จะเอามาช่วยรักษาจนหายแล้วก็ปล่อยไป ท่านเล่าว่า คนบาดเจ็บหาหมอรักษา แต่สัตว์บาดเจ็บนี่รอวันตาย การบิณฑบาตนั้น คือ การโปรดสัตว์ การโปรดในที่นี้ความหมายกว้างมาก ทั้งโปรดญาติโยมและโปรดสัตว์จริงๆ ยิ่งหมู่บ้านที่ท่านอยู่แล้วลำบาก บางครั้งบิณฑบาตตามท่องทุ่งนา โดยเฉพาะหน้าฝน ลื่นล้มบ้าง เพราะมีแต่โคลนตม ต้องเดินบนหัวคันนา แต่ท่านก็ประพฤติเป็นปกติ ท่านไม่สะสมเงินทอง ไม่สะสมของกิน ไม่สะสมวัตถุ และมีแต่ให้ สละ ไม่เลือกรับและรักแต่คนรวย ในทางกลับกันท่านเป็นพระ เป็นสมณะที่รักสมถะ วางใจได้เป็นกลาง ไม่ยินดีในทรัพย์ | 
[พฤ. 09 มิ.ย. 2559 - 22:02 น.]