(D)
วันนี้เห็นเหงา คนหายไปต่างจังหวัดกันหมด ตัวผมเองก็จะกลับช่องแค พรุ่งนี้ (31ธค.) ก็คงคิดถึงเพือนๆสมาชิก ระหว่างนี้ ไม่มีกระจิตกระใจทำงาน เลยเอารูปที่ผมถ่ายไว้ มาให้พิจารณากันนะครับ ส่วนใหญ่เราจะเห็นเครื่องรางของหลวงพ่อพรหมวัดช่องแคกันมาเยอะแล้ว ทีนี้เราชมบารมีของใช้พวกผ้ากันมังดีกว่านะครับ ของที่ผมเอามาโชว์แล้วผมเก็บไว้นี้ เป็นอังสะ ของหลวงพ่อพรหมครับ เนื่องจากว่าหลวงพ่อเป็นที่เคารพศรัทธาของชาวช่องแค (ปัจจุบัน แยกออกเป็นสองตำบล คือ ตำบลช่องแค กับตำบลพรหมบุรี โดยเอาทางรถไฟสายเหนือเป็นเส้นแบ่ง) ดังนั้นคนในพื้นที่นอกจะเก็บวัตถุมงคลแล้ว ก็จะเก็บของใช้หรือขอของใช้ของท่านไปบูชา เพื่อเป็นสิริมงคลกับตนเองและครอบครัว ตั้งแต่ ท่านยังไม่มรณะภาพ แล้วยิ่งเมื่อวันที่ 30 มกราคม 2518 ข่าวการมรณะภาพท่านแพร่กระจายจากโรงบาลบางหมี่ คนที่ช่องแคและใกล้ ก็จะแย่งเก็บข้าวของเครื่องใช้แม้แต่ผ้าขี้ริ้วของท่านกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้คนรุ่นหลังหรือคนนอกพื้นที่อาจไม่เข้าใจ จะมองว่าเกินไปหรือเปล่า แต่ยืนยันได้ครับเรื่องแบบนี้เกิดกับเกจิอาจารย์ทุกท่านที่มีชี่อเสียงมรณะภาพลง
วันนี้ผมมีรูปที่ถ่ายไว้เมื่อต้นเดือนธันวาปีนี้ที่บ้านที่กรุงเทพฯครับ ก็จะลงสองอย่างให้พิจารณาศึกษากันดูนะครับ
องค์แรก (ไม่รู้ว่าเรียกสรรพนามถูกเปล่า เพือนสมาชิกท่านได้รู้แจ้งให้ทราบหน่อยครับ) เป็นสังฆฏิของหลวงพ่อที่ท่านใช้ในช่วงเข้าพรรษาปี 2515 ครับ ผ้าจะเก่าขากเนื่องจากการเก็บรักษาที่ไม่ดี คือพับไว้ใส่กล่องเหล็กเก็บไว้ในเซฟ ผมเพิ่งนิมนต์มาไว้ที่กรุงเทพฯเมื่อวันที่ 5 ธันวานี้เองครับ ลักษณะจะเป็นกระดุมโลหะ ครับกระเป๋าจะเป็นกระดุมพลาสติก |