(D)
พอดี มีเพื่อนสมาชิก g-pra ปรึกษาเกี่ยวกับเส้นเกศาที่มีอยู่ ผมเลยคิดว่า น่าจะมีสมาชิกมือใหม่ หลายคนไม่ทราบ ผมจึงเสนอแนวคิดของผม แต่ถ้าพี่ หรือเพื่อนคนอื่น มีแนวคิดใหม่แจมได้นะครับ
รูปแรก เป็นเส้นเกศาหลวงพ่อพรหม ปี 15
แต่เดิมอยู่ในถุงพลาสติก แต่ผมเวลาไปไหนติดต่อธุรสำคัญ นอกจากก่อนออกจากบ้านจะไหว้หลวงพ่อพรหม ก่อน ผมยังคิดว่าน่าจะมีเกศาหรือติดตัวท่านไปบ้างเพื่อเป็นศิริมงคล และขวัญกำลังใจ ไอ้ครั่นจะเอาทั้งถุงไปก็พกพาลำบากครับ ที่สำคัญเดี่ยวหาย ผมจึงแบ่งเก็บแบบในรูปที่เห็น ครับ
1) หาตลับก่อนครับ เอาพอดี รูปทรงแล้วแต่ชอบนะครับ
2) ซื้อสีผึ้งที่ใช้ทาปาก จากร้านขายหมากนะครับ ปริมาณก็แล้วแต่ตลับ ใส่แค่ครึ่งหนึ่ง(เต็มฝาตลับหลังนะครับ) ค่อยใส่ที่ละนิดเป็นชั้น กดไล่อากาศออกด้วยนะครับ โดยเฉพาะด้านที่ติดกับกระจกด้านหลัง เดี่ยวจะมีฟองอากาศ ไม่สวยครับ ใส่จนเต็มด้านหลังฝาหลัง แล้วปาดให้เรียบครับ
3) แล้วเอาแหนบซื้อใหม่นะครับ มาคีบเกศาหลวงพ่อที่ละเส้น จับปลายด้านใดด้านหนึ่งอย่าจับตรงกลางนะครับ แล้วเอาปลายด้านที่เหลือปักลงใส่สีผึ้ง แล้วเอาแหนบกดปลายด้านที่เหลือ ให้ราบแนบกับสีผึ้ง
4) เสร็จแล้วปิดกรอบฝาหน้า แล้วอธิฐานถึงหลวงพ่อพรหมนะครับ
รูปที่สอง เป็นชานหมาก ของผมได้มาลักษณะแบบหลวงพ่อคายจากปากให้เจ้าของเดิมเลยนะครับ ได้มาหลายก้อนแต่ถึงผมแค่ก้อนเดี่ยว ไม่ได้ไปเลี่ยมทองหรือใส่ทองเปลวแบบของคนอื่น ห่อพลากสติกไว้ ก้อนขนาดพุทราจีน แกะห่อพลาสติกออก ตอนแรกนึกว่าจะขนาดพุทธาจีนที่ไหนได้ครับเหลือแค่ เม็ดมะยมครับ เห็นคนแถวบ้านผมเขาบอกว่า ชานหมากหลวงพ่อจะมีพุทธคุณด้านเมตตา พกติดตัวเวลาหาผู้ใหญ่ ท่านจะรักและเมตตานะครับ จึงใส่ตลับเงินโรงงานนะครับ
อย่างนี้เราก็ได้วัตถุมงคลของท่านเพิ่มอีกสองอย่างไว้พกติดตัวเป็นสิริมงคลนะครับ ของพี่ๆเพื่อนท่านอื่นทำอย่างไรกันบ้างครับ เราให้ฟังกันหน่อย
ปล. รูปทั้งสอง ได้ความอนุเคราะห์ในการถ่ายภายจากพี่ takrit ครับ ขอขอบคุณมากครับ | 
[ส. 04 ก.พ. 2549 - 09:18 น.]