กระดานข่าว www.g-pra.com : แสดงรายละเอียดในกระทู้

หลวงพ่อเต๋ คงทอง

วัดอรัญญิกการาม (วัดสามง่าม) อำเภอดอนตูม จังหวัดนครปฐม
หลวงพ่อเต๋ นับเป็นพระอภิญญาผู้ซึ่งมีจิตตานุภาพสูงยิ่ง แม้วัตถุมงคลต่าง ๆ ที่ท่านสร้างขึ้นเพื่อแจกจ่ายให้ญาติโยมและผู้เคารพศรัทธา จะเป็นที่เลื่องลือว่ามีอิทธิเดชออกไปในทางคงกระพันชาตรีบ้าง แคล้วคลาดบ้าง หรือบันดาลให้มีโชคลาภบ้าง แต่ก็เป็นความเชื่อ ความศรัธทาของผู้ที่ได้รับวัตถุมงคลเหล่านั้นไปเป็นการเฉพาะตัว เพราะแท้ที่จริงแล้ว หลวงพ่อเต๋ คงทอง มิใช่ต้องการให้ผู้หนึ่ง ผู้ใดเกิดความยึดมั่นถือมั่นในเรื่องอิทธิฤทธิ์ปาฎิหารย์เป็นสรณะ ท่านเคยกล่าวเอาไว้มีความหมายโดยรวมว่า
“เรื่องฤทธิ์เรื่องเดชมันเป็นของไม่จีรังยั่งยืน มีได้ก็เสื่อมได้ ถ้าอยู่ยงคงกระพันดีจริง ๆเจ้าของก็ไม่ต้องเจ้าไข้ไม่ต้องตายสิ จริงอยู่ที่ว่าอิทธิฤทธิ์นั้นพออาศัยได้ ถ้าอาศัยเมื่อถึงคราวจำเป็นก็คงไม่ผิดหรอก แต่ไม่ใช่จะอาศัยอยู่เรื่อย ๆ ที่แน่นอนและยั่งยืน ก็คือธรรมะอย่างเดียวเท่านั้น ใครก็ตามแม้จะมีของดี ของวิเศษสักแค่ไหน ถ้าทำแต่ความชั่วก่อกรรมทำเข็ญเอาไว้
เขาก็ต้อง ได้รับผลกรรมนั้นตามสนองในวันหนึ่ง และถ้าทำแต่คุณงามความดี รู้จักกตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดา ครูอาจาร์ยและผู้มีพระคุณ แม้มีผ้านุ่งแม่โพกหัวก็ออกรบได้ชัยชนะได้’’
หลวงพ่อเต๋ คงทอง มีความสนใจในเรื่องปฎิบัติกรรมฐานเป็นทางสายเอก
โดยมีพระอาจาร์ยคนแรก คือ หลวงลุงแดง วัดกาหลง จังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งอบรมสั่งสอนท่านมาตั้งแต่เป็นเด็ก ๆ หลังจากบวชก็มี หลวงพ่อทา (พระครูอุตรการบดี) วัดพะเนียงแตกจังหวัดนครปฐม เป็นพระอุปัชฌาย์ถ่ายทอดข้อธรรมในการปฏิบัติภาวนาให้อย่างลึกซึ้ง จากนั้นท่านก็ไปถวายตัวเป็น หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง จังหวัดนครปฐม สำหรับวิชาไสยเวท
วิทยคุณ ซึ่งเป็นวิชาที่ต้องอาศัยจิตตานุ เป็นพื้นฐาน ท่านได้รับการถ่าย ทอดจากครูเขมรแห่ง เขาตะลุง จังหวัด กาญจนบุรี
ครูเขมรผู้ขมังเวทซึ่งเป็นฆราวาสคนนี้ หลวงพ่อเต๋เล่าว่า ท่านดั้นด้นเดินธุดงค์เข้าป่าเมืองกาญจน์ไปยังเขาตะลุงเป็นเวลาหลายวัน เส้นทางที่ไปนั้นเป็นป่าดิบดงลึก อับชื้นแทบว่า
แสงตะวันส่องลงมาไม่ได้ ตลอดทางพบเห็นบ้าน เรือนอยู่อาศัยเพียง ๒-๓ หลังเท่านั้น หลังจากเจอตัวครูเขมรแล้ว ท่านได้ขอเล่าเรียนไสยเวทวิทยาคุณ เป็นเวลานานพอสมควรกระทั่งเจนจบ
สำหรับครูเขมรคนนี้ อดีตเป็นนายทหารระดับนายพล และเป็นแม่ทัพกองทัพเขมร หลังจากเขมรสูญเสียเอกราชให้แก่ฝรั่งเศลจึงได้ออกจากราชการ เดินทางเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารสมัยแผ่นดินสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงรัชกาลที่๕ โดยอาศัยอยู่อย่างสงบสมถะบนเขาตะลุง เรื่องราวของหลวงพ่อเต๋ คงทอง ที่จะนำมาเล่าไว้ ณ ที่นี้ก็คือเรื่องที่ท่านเข้าไปข้องเกี่ยวกับ พวกโจร ผู้ประพฤติมิจฉาชีพหลายครั้งหลายคราข้องเกี่ยวอย่างไร ขอเชิญติดตามดังนี้...