(D)
ระวังน้ำขวดที่ตลาดนัดจตุจักร
เรื่องมีอยู่ว่าวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ไปตลาดนัดจตุจักร
เดินไปซักพักก็เริ่มหิวน้ำสมมติฐานแรกคือร่างกายสูญเสียนำเพราะอากาศร้อน
ก็เลยมองหาน้ำดื่มเดินไปถึงร้านขายน้ำ(ร้านเล็กๆอยู่บริเวณ35องศาเหนือของ หอนาฬิกา กำลังรอคิวที่จะซื้อน้ำ แต่แล้วผมก็สังเกตเห็นที่บริเวณฝาขวดนำดื่ม
> > ตรงที่ผนึกขวด มันมีรอยขรุขระ เหมือนโดนความร้อนเชื่อมกัน
> > ผมคิดว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ ก็เลยไปเดินเก็บข้อมูลอยู่หลายร้าน
> > ลองสังเกตข ปิดฝาขวดแล้ว
> >
> > แม่งเหมือนกันเลย
> > สมมติฐานอันแรกและเดียวก็คือเขาคงเอาขวดเก่ามากรอกน้ำแล้วเอาฝาปิด
> > แล้วก็เอาไฟลนให้ฝาติด เหมือนยังไม่ได้เปิด
> > ไม่เชื่อก็ลองสังเกตเวลาคุณซื้อน้ำเปล่าที่สวนจตุจักรสิ
> > พวกคนขายจะเปิดขวดพร้อมเอาหลอดเสียบให้คุณเสร็จ
> >
> > ผมทำการสำรวจ(ฝาขวด) และวิเคราะห์พฤติกรรม(เจ้าของร้าน)
> > อยู่หลายร้านจนมั่นใจว่าสมมติฐานคงไม่คลาดเคลื่อน
> > ผมจึงสรุปได้ว่า ร้านขายน้ำบางร้านนำขวดเก่ามาเติมน้ำแล้วน้ำมาขาย
> >
> > ผมนั่งคิดว่าจะทำอย่างไรกับร้านขายนำพวกนี้ดี
> > (ระหว่างนี้ก็พยายามทำตัวให้ปกติ
> > เพื่อไม่เป็นการแหวกหญ้าให้คนขายน้ำตื่น)
> > อาศัยความกระหายของมนุษย์เป็นเครื่องมือทำมาหากิน
> > นับเป็นการกระทำที่อภัยให้ไม่ได้
> >
>ถ้าเป็นเมื่อก่อน(ที่ผมจะหิวน้ำ)เรื่ กไดเป่าผมผ่านติ่งหูแต่ว่า!!
> >
> > ไม่ใช่คราวนี้ ความกระหายน้ำทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับผม
> > ผมไม่รอช้ารีบลุกขึ้นและเดินกลับไปที่ร้านขายน้ำร้านนั้น
> > ร้านที่ทำลายความเชื่อใจผู้บริโภคอย่างผมเดินไปเดินไป
> >
> > ผมยืนอยู่หน้าร้านขายน้ำจอมหลอกลวงสายตาผมจดจ้องไปที่ขวดน้ำเปล่าเล็งไปที
> > ่ฝาขวด
> > (ชัดเลยขวดเก่าเห็นแล้วฉุนมาก)
> >
> > "รับอะไรดีค่ะ?"ประโยคจากคนขายดังขี้น
> > "เอาความซื่อสัตย์น่ะ มีขายไหม" ผมคิดในใจ
> > ในขณะที่ร่างกายกระหานน้ำแต่สายตายังคงจับจ้องขวดน้ำ
> >
> > "รับอะไรดีค่ะ?"เสียงจากคนขายขึ้นอีกครั้ง
> > เหมือนกับจะเร่งให้ผมสะกดอารมณ์ไว้ไม่อยู่ อยากให้ผมพูดนักใช่ไหม
> > บีบคั้นกันเหลือเกินขืนพูดมาอีกคำละก็ผมจะสวนกลับให้อายกันไปเลย
> > จะได้รู้ไปเลยว่าอย่ามามีเรื่องกับคนหิวน BR>> > "น้องจะรับน้ำอะไรดีค่ะ? ยังไม่ทันสิ้นคิด(คิดยังไม่เสร็จ)
> > เสียงเจ้าของร้านเหมือนกับมือที่ดึงสลักระเบิดออก ผมทนอีกไม่ไหวแล้ว
> > "ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!"ผมคิดในใจเสียงดัง
> > สายตาหันไปมองหน้าคนขายแล้วพูดกระแทกใส่หน้าว่า "เป็บซี่ป๋องพี่"
> > แล้วผมก็ควักเงินให้ไป 13 บาท แล้วผมก็หันหลังเดินจากไป
> > มันอาจเป็นเพราะร่างกายผมขาดน้ำ เลยทำให้ร่างกายไม่ทำตามอย่างที่คิด
> >
> > โชคดีไปที่เมืองไทยเป็นเมืองพุทธ
> > หลังจากหายหิวน้ำเวลาก็ล่วงเลยผมยังคิดคิดคิด(จะจัดการเรื่องนี้ยังไง)
> >
> > ในที่สุดผมก็เลยเขียนอีเมล์ฉบับนี้เพื่อเตือนคนชอบกระหายน้ำที่ไปเดินตลาด
> > นัดจตุจักร
> > ให้ระวังน้ำขวดรีไซเคิลให้ดีเพราะไม่รู้ว่า
> > น้ำที่เขาเอามาเติมเป็นน้ำสะอาดหรือเปล่า
> > และขวดที่นำมาก็ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหน
> >
> & อกที่ผู้เขียนใช้เวลานั่งคิดหลังจากดูดเป็บซี่กระป๋
> > องนั้นหมด
> > โดยหวังว่าผู้ที่ได้รับจะส่งเตือนต่อไปเรื่อยๆ
> > และอาจมีซักคนที่คิดจะอะไรซักอย่าง
> > เพื่อเรียกร้องสิทธิผู้บริโภค(ไม่ใช่แบบที่ผมทำ)ช่วยส่งไปให้คนเหล่านั้นท
> > ี
> > และขอยืนยันว่ามันเป็นเรื่องจริง
. ไม่เชื่อเสาร์อาทิตย์นี้ไปเดินดูสิ
| 
[ศ. 29 ก.ย. 2549 - 16:13 น.]