เย็นย่ำค่ำแล้ว กลับขึ้นห้อง แต่งตัวรอ แอร์ก็เย้นนน เย็น เปิดระเบียงออกมาลมทะเลพัดมา บรรยาช่างดีเหลือเกิน อยากนอน อยากนอน แต่ไม่ได้ เรานัดหมายกับทัวร์ไว้แล้ว จะมีรถจากภูเก็ตแฟนตาซี มารับที่หน้าโรงแรม ให้เราลงไปนั่งรอที่ล็อบบี้ได้เลย เชื่อไหมครับ ประเด็นแบบนี้ ก่อนที่ผมจะได้เคยเดินทางไปภูเก็ตนั้น ผมมีความคิดว่าในการนัดหมายเวลาแบบนี้ ไม่มีทางที่จะมารับตามเวลาแน่นอน อย่างน้อยก็ต้องมี late กันบ้างไม่สิบก็สิบห้านาทีเป็นอย่างน้อย แต่ขอบอกเลย ให้คุณลืมความคิดเหล่านั้นทันที เนื่องจากผมเดินทางมาที่นี่บ่อยพอควร จึงรู้ทันทีว่า
ที่นี่ แบบว่า tak a time มาก ๆ ตรงเวลาสุด ๆ ครับ นัดเวลาไหน รถจะมาก่อนมาช้าไม่เกิน 10 นาที (จริง ๆ นะครับ) เหตุผลหรือครับ ฟังแล้วอย่าแสลงหูนะครับ เพราะที่นี่ ส่วนใหญ่ นักท่องเที่ยวเป็นชาวต่างชาติ เค้าเคร่งครัดเรื่องเวลามาก ถามกับคนนำทัวร์บอกว่า ที่นี่จะทำแบบนิสัยคนไทยไม่ได้ เพราะชาวต่างชาติ จะไม่ยอมครับ และจะสร้างความไม่พอใจ ถึงขนาดมีการยกเลิกโปรแกรมทัวร์เลยก็ได้ เป็นไงครับ ฟังแล้วแสลงใจบ้างไหมครับ คนไทยทั้งหลายที่ไม่รู้จักรักษาเวลา
แต่เรื่องแบบนี้ไม่มีวันเกิดกับผมเด็ดขาด เพราะแต่ไหนแต่ไร ผมเคร่งครัดเรื่องเวลา นัดเวลาไหน ก็ต้องเวลานั้นครับ ลงมานั่งรอเลย ไม่นานเกินรอ ถึงเวลา 5 โมงเย็น รถจากภูเก็ตแฟนตาซีก็เข้ามาถึงหน้าโรงแรมเลยครับ คนขับรถถือกระดาษรายชื่อแขกที่จะขึ้นรถคันดังกล่าวมายืนรอหน้าโรงแรมเลยครับ เป็นระบบดีมากครับ
หากเห็นคนรอเยอะ ๆ เค้าก็จะเรียกเลยครับ Phuket Fantasea ready for you
.sir (ภาษาอังกฤษแบบับ้าน ๆ สไตล์คนขับรถเลยครับ) จากนั้นบรรดานักท่องเที่ยวก็จะทยอยกันไปเช็คชื่อตามใบรายการครับ ผมก็เข้าไปด้วยครับ จากนั้นก็ขึ้นรถครับ ในรถวันนั้นก็จะมีนักท่องเที่ยวบางส่วนนั่งรอมาในรถแล้วครับ มีทั้งฝรั่ง เกาหลี (ขาว ๆ อิอิอิ) ขึ้นไปก็ทักทายกันตามมารยาทครับ Hello Everyone. พอเรียบร้อยก็เงียบครับ คุยกันเบา ๆ แบบมีมารยาท ต่างคนต่างหันหน้าคุยกัน ไม่มีกระโตกกระตากโวยวายกัน
สิ่งที่ผมชอบมากอีกอย่างคืออะไรรู้ไหมครับ เวลาผมคุยกับครอบครัว และนินทาชาวต่างชาติคนไหน ผมไม่กลัวเลย เพราะอย่างไรมันก็จะฟังผมไม่รู้เรื่องครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า โลกนี้เป็นของเราจริง ๆ รถวิ่งไปตามทางครับ ขึ้นเขาไปประมาณ 2 ลูก แวะรับนักท่องเที่ยวอีก 1 ที่ ก็เป็นอันเต็มที่นั่งพอดีไม่มีเก้าอี้เสริมครับ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงก็เดินทางมาถึง Phuket Fantasea (ลืมบอกอีกเรื่อง เค้าเขียน sea แบบนี้นะครับ แปลว่า ทะเล) จากนั้นก็ลงรถ มีพนักงานเปิดประตูให้ประมาณ 3 คน ทักทาย กันแบบ 3 ภาษาเลย ไทย อังกฤษ และก็ภาษาจีน หรือเกาหลีนี่แหละ มีคนพาไปรับตั๋วที่ลงชื่อไว้ครับ (ผมไม่แน่ใจเรื่องราคานะครับ เพราะจองผ่านทั่ว แต่เท่านที่เช็คทางเนต หัวหนึ่งก็น่าจะประมาณ 2,000 บาท) ราคานี้รวมค่าอาหารบุฟเฟต์นานาชาติไว้ด้วยแล้ว เพราะในรอบเย็นการแสดงจะเริ่มเวลา 21.00 น. เดินทางไปถึงประมาณ 18.00 น. ก็เดินเล่นครับสถานที่จัดไว้สวยมาใหญ่โตมาก มีมุมให้ถ่ายรูปเพียบเลย แต่ผมไปมาแล้วก็ดูสถานที่ก็เปลี่ยนไปนิด ๆ หน่อย ๆ เองครับ แต่มันก็ยังรู้สึกสุขใจที่ได้มาอีกครั้งครับ พาครอบครัวเดินเล่นไปตามทางเรื่อย ๆ มีกิจการที่จะหลอกเอาเงินเราเพียบครับ แต่ราคาก็อย่าได้แหยมนะครับ เพราะเป็นราคาต่างชาติทั้งนั้น ขนาดเล่นเกมส์ปาเป้า ยัง 300 บาท ต่อลูกดอก 5 ดอกเลยครับ (ไม่ธรรมดาจริง ๆ ) สำหรับผมไม่ได้เน้นมาซื้อของอยุ่แล้ว เดินถ่ายภาพตามประสา คนบ้าถ่ายภาพ ว่ากันไปเรื่อยเลย
เดินอยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงเต็ม ก็เริ่มหิว และเห็นว่าถึงเวลาแล้วไปหาอะไรกินดีกว่าครับ ห้องอาหารที่นี่บอกเลยคับ สวยงามอลังการมาก ที่นั่งน่าจะประมาณ 1,000 ที่นั่งเห็นจะได้ ลืมบอกตั๋วที่ไปรับมาจะมีเลขที่นั่งกำหนดไว้แล้วครับ เข้าไปก็มีพนักงานบอกทางให้ครับ เพราะมันกว้างมากจริง ๆ อาหารก็หลากหลายครับ เพราะนานาชาติ แต่ก็เน้นหนักไปทางอาหารไทย รสไม่จัดมากครับ ก็ได้เวลาก็กิน ๆๆๆๆ เดิน ๆๆๆๆ ตักอาหารครับ แต่ขอบอกนะครับ ว่าเดินไกลพอควรเลย เพราะสถานที่กว้างมากจริง ๆ กินไปถ่ายรูปไป จนเราพอใจแหละครับ เพราะรู้เวลาอยู่ว่าเริ่มแสดง 3 ทุ่มตรง แต่ผมรู้แกวครับ เพราะถึงเวลาประมาณ 20.30 น. จะมีการแสดงย่อย ๆ ก่อนที่หน้าโรงละคร โดยจะนำช้างที่เป็นนักแสดงออกมาถ่ายรุปกับนักท่องเที่ยว และที่สำคัญ ต้องไปรอให้ใกล้ประตูทางเข้าไว้ให้มากที่สุดครับ เพราะหากไปช้า คนจะเยอะมากคิวยาวเป็นกิโลครับ กว่าได้เข้าไปนั่งจะรอนานจนเมื่อยครับ
ตอนนี้ก็ได้ภาพหน้าโรงละครสวยมากมาเยอะเลยครับ ไฟสวยมาก โรงละครจัดแต่งได้สวยงามมาก เน้นไปทางรูปช้างครับ (ดูภาพประกอบ) พอถึงเวลาประตูเปิด จะมีเจ้าพนักงานมาลั่นฆ้องครับ โป้ง โป้ง โป้ง เท่านั้นแหละ ทุกคนก็จะเริ่มทยอยมาออหน้าประตูเลยครับ แต่ขอบอกเลยครับ ว่าไม่ทันผมหรอกครับ เพราะผมและครอบครับ ไปยืนสลอนที่หน้าประตูเรียบร้อยแล้ว คนแรกเลยครับ ฮ่าฮ่าฮ่า ให้มันรู้ซะมั่ง ว่าไฝเป็นไฝ
ประตูเปิดปุ๊บผมก็เข้าไปเลยครับ แต่อย่านึกว่าเข้าไปแล้วจะถึงที่นั่งเลยนะครับ เพราะต้องเดินไปอีกเป็นกิโลเลย ขึ้นบันไดอีก 3 ชั้นเลย แฮ่ก ๆๆๆ ระหว่างทางก็เหมือนเดิมมีสิ่งล่อใจเอาตังค์เหมือนเดิมครับ ทั้งถ่ายภาพกับ บรรดาสิงสาราสัตว์ แต่งชุดไทยถ่ายภาพ หรือถ่ายภาพกับบรรดานักแสดง ที่มารอเป็นซุ้ม ๆ เต็มทางไปหมดครับ
กว่าจะถึงประตูที่นั่งได้ก็เหนื่อยเลยครับ ลืมบอกว่าที่นี่เค้าห้ามนำกล้องถ่ายรูปเข้าไปนะครับ ผมว่าประเด็นนี้มันก็ไม่รู้ทำทำไม เพราะเดี๋ยวนี้โทรศัพท์มือถือ ก็มีคุณสมบัติยิ่งกว่ากล้องถ่ายรูปเพียว ๆ อีก แต่ก็ช่างครับ ใครถือกล้องเข้าไปก็ต้องไปฝากไว้ แนะนำหากใครจะไปก็ไม่ควรนำกล้องไปนะครับ ใช้โทรศัพท์มือถือนี่แหละถ่ายภาพสะดวกดี ไม่ต้องเสียเวลาไปฝาก และต้องออกมารับกลับอีกครับ
เดินมาถึงทางเข้าก็เข้าไปนั่งเลยครับ เป็นโรงละครที่กว้างขวางมาก ที่นั่งก็เหมือนในโรงหนักแหละครับ นั่งสบายดีพอควรครับ บรรยากาศดี ตื่นเต้นพอควรครับ ขนาดมาชมเป็นครั้งที่ 2 แล้ว บอกก่อนนะครับ ตอนแรกคาดหวังว่าการแสดงอาจจะมีการปรับเปลี่ยนไปบ้างเพราะผ่านมาเป็นปี ๆ แล้ว แต่ก็ไม่ใช่อย่างที่คิด เพราะการแสดงก็เดิม ๆ เลยครับ แต่บอกอย่างนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่สนุกนะครับ สนุกมากครับ มีเรื่องให้ตื่นเต้นตลอดเวลา แสงสี เสียงตะการตามาก ๆ ขนาดเคยดูแล้วยังอดร้องอื้อหือ ไม่ได้เลย ยิ่งนักท่องเที่ยวอื่น ๆ ไม่ต้องพูดถึง ร้องกันเสียงหลง และปรบมือกันบ่อยมาก สนุกจริง ๆ ครับ มีหลายอารมณ์ ทั้งตลก ตื่นเต้น ตกใจ ทึ่งมาก ทั้งกับคนแสดง บรรดาสัตว์แสนรู้ หวาดเสียวกับการแสดงบางชุด ไม่อยากบรรยายละเอียดมากนะครับ ไว้เผื่อท่านใดได้มีโอกาสไป ก็จะทราบเอง หรือใครไปแล้วก็จะทราบดีนะครับ การแสดงทั้งหมดใช้เวลาน่าจะชั่วโมงครึ่งนะครับ ไม่ได้ดูเวลาเลยจริง ๆ ครับ พอการแสดงจบ......พร้อมกับเสียงปรบมืออันยาวนาน
ก็ถึงเวลาจลาจลครับ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ ก็เดินออกมากันตามทางนั่นแหละครับ ระหว่างทางก็เหมือนเดิม แวะถ่ายภาพกับแสงสีสวย ๆ ครับ การเดินทางกลับ ไม่ต้องห่วงนะครับ เพราะทางสถานที่ได้จัดรถตู้รับส่งไว้ให้เราเรียบร้อยครับ แบ่งรถเป็นสาย ๆ ตามหาด เราก็แค่เดินไปขึ้นตามสายที่เราต้องการจะไป จะมีเจ้าหน้าที่คอยรับและสอบถามกับเราว่าเราพักที่ไหน เค้าก็จะลงบันทึกในกระดาษ เพื่อนำให้คนขับรถนำไปส่งตามที่พักของเรา แต่ขอบอกนะครับ ว่าเค้าจะถามเราเป็นภาษาอังกฤษนะครับ หากตอบได้ก็มั่วนิ่มตอบไปเลย เทห์ดีครับ แต่ถ้าฟังมันไม่รู้เรื่อง เพราะเป็นภาษาอังกฤษกระเด้อกระด้า ก็ตอบเป็นภาษาไทยได้เลยครับ แต่สำหรับผมหน้าเป็นเกาหลีขนาดนี้ก็ต้องภาษาอังกฤษกระเด้อกระด้าตอบไปครับ อิอิอิ
ขึ้นไปบนรถก็เหมือนเหมือนเดิมครับ เป็นคนไทยกรุ๊ปเดียวเหมือนเดิม ที่เหลือต่างชาติหมดเหมือนเดิม ระหว่างทางเค้าก็คุยกันไปถึงโชว์ต่าง ๆ ดูท่าทางเค้าก็ชื่นชอบกันดีนะครับ อดชื่นชมแทนคนไทยไม่ได้ครับ เดินทางใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงที่พัก คนขับรถก็ลงมาเปิดประตูให้เหมือนเดิมครับ และพูดภาษาอังกฤษใส่เราเหมือนเดิม (ดูดีมีชาติตระกูลมาก) Thank you.Have a good nignt. แล้วเค้าก็ไป เราก็เดินเข้าที่พักครับ พักผ่อนตามอัธยาศัยครับ ในคืนแรกนี้ก็ตื่นเต้นนิดหน่อย ก็เดินสำรวจรอบ ๆ ที่พัก ซะหน่อย หามุมถ่ายภาพสวย ๆ เก็บไว้ในสต็อกครับ ก็หมดไปแล้วสำหรับวันแรกนี้
โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ สำหรับเรื่องการเดินทางทริปนี้ |
|