(D)
เมื่อเดือนที่แล้ว ( ดองเรื่องมานาน) ดิฉันและเพื่อนๆ
นัดกันไปทานข้าวแถวสุขุมวิท
ตอนกลับบ้านดิฉันติดรถเพื่อนกลับบ้านด้วย
บ้านดิฉันอยู่แถวหลานหลวงส่วนเพื่อนดิฉันอยู่
พุทธมลฑล เธอจึงอาสาขับไปส่งบ้านดิฉันเสมอเพราะเป็นทางผ่าน
ห้าทุ่มแล้ว ระหว่างทางที่ขับกลับบ้านเราขับผ่านมาบุญครองและสนามกีฬาแห่งชาติ
โดยรถของเราวิ่งเลนส์ในที่เป็นเลนส์เดียว ฝั่งเดียวกับโลตัสพระราม 1
และช่างกลปทุมวัน
เส้นทางนั้นเป็นทางแคบและมืดเพราะไม่มีไฟทาง เนื่องจากเราวิ่งใต้รางรถไฟ
ไฟ้าตลอด (ถ้าคนไปแถบนั้นคงทราบดี) ในระยะสายตาดิฉันเหลือบเห็นคนยืนคนหนึ่ง
อยู่ริมฟุตบาท รอที่จะข้ามไปยังฝั่งช่างกลปทุมวัน
เขาหันมามองขวาตามสัณชาติญาณคน
ข้ามถนน (ระยะรถกับที่เค้ายืนน่าจะห่างกันประมาณ 50 เมตร)
รถเพื่อนดิฉันแล่นกำลังจะ
ผ่านป้ายรถเมล์หน้าช่างกลปทุมวัน ชายผู้นี้ก้าวลงมาที่ถนนอย่างไม่คาดฝัน
เพื่อนดิฉัน
เหยียบแบรคทันที เค้าคนนั้นหันมาเห็นรถเราด้วยความตกใจ
แต่รถเราก็ปะทะตัวเค้าเต็มๆ
ในจังหวะนั้นดิฉันหวังว่าเค้าจะไม่เป็นอะไรมากเพราะเพื่อนดิฉันขับรถไม่เร็วเลย ไม่เกิน 50 ด้วยซ้ำ อย่างที่บอกว่าทางแคบ มืด และมีรถขับสวนตลอดไฟก็ส่องหน้าเต็มๆ
จึงไม่ขับเร็ว.. |