(N)
----บทนำ----
ก่อนอื่นเลยต้องขอแสดงความยินดีกับตัวเองครับ สำหรับ user : nooing ที่ยืนยงมาจนทุกวันนี้ด้วยจำนวน feedback เกือบจะครบ 10,000 feedback ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านฝนมาหลายปี ก็มาถึงวันนี้ได้ ผมขอแชร์ประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาตลอดเวลาที่อยู่ในวงการนี้ให้ทุกท่านฟังนะครับ มีด้านดีด้านร้ายด้านขมขื่นปะปนกันไป เป็นแบบมินิซีรีส์ เขียนให้ชวนติดตาม ฮา ๆ นิด ๆ เป็นมุมมองของผมเอง ขออนุญาตลงเป็นบล็อก ๆ นะครับ เขียนไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงปัจจุบัน หากใครอยากอ่านก็อ่าน ใครไม่อยากอ่าน หรือเคยมีประเด็นกับผมก็ข้าม ๆ ไปนะครับ ไม่อยากให้รำคาญกัน ^o^ จริงเคยเขียนอัตถชีวประวัติตัวเองไว้นะ ว่าผ่านชีวิตยากลำบากมาแค่ไหน (ต้องทำงานก่อสร้างเป็นกรรมกร เป็นบ๋อยโรงแรมก็เคยมาแล้ว ทำทุกอย่างเพื่อส่งตัวเองเรียนหนังสือเลยนะนั่น หุหุหุ) แต่ไม่อยากให้เยิ่นเย้อมาก ก็เอาพอแค่เริ่ม ๆ Focus ไปที่เรื่องพระ และการมารู้จักวงการนี้ก็พอนะครับ ตัดทอนอะไรออกไปบ้างไม่งั้นจะยาวเกิ๊นนนนนนนนน แต่เท่าที่คิดพล็อตเรื่องไว้ก็น่าจะมากมายหลาย มุมมองอยู่ครับ ข้อมูลอาจจะข้ามไปข้ามมาบ้าง เพราะส่วนใหญ่เขียนสด ๆ แต่ถ้าเป็นไปตามพล็อตที่คิดไว้ก็น่าจะเรียงลำดับความได้นะครับ
ตอนนี้กำลังแต่งนิยายอยู่ครับ เอาพล็อตใกล้ตัวก่อน อยากลองทางใหม่ ๆ บ้าง อันนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้น ก่อนจะไปเขียนเรื่องอื่น ๆ
คิดได้ก็ทำเลยครับ เขียนกันสด ๆ วันต่อวัน เรื่องราวจะไปยังไง ก็คอยติดตาม แต่ก็ไม่รู้จะมีเวลาหรือเปล่า หากทนอ่านได้ก็ทน ทนอ่านไม่ได้ก็ต้องทนครับ หากชอบก็กด LIKE ให้ด้วย เพื่อจะได้มีแรงเขียนต่อ หากไม่ชอบ ก็อยู่เฉย ๆ ((ฮา)) นะครับเพราะผมก็จะเขียนต่ออยู่ดี อิอิอิ อุบอิบๆ
เริ่มกันเลยครับบบบบ
##########################################################
Blog 6 จุดเริ่มต้นกับชีวิตใหม่
จะพึ่งฟ้า ฝนก็มา ไม่ถูกต้อง
จะพึ่งเพื่อน พึ่งพ้อง ก็ห่างหาย
จะพึ่งพ่อแม่ พี่น้อง ก็แสนอาย
ขอพึ่ง สิ่งสุดท้าย คือตัวเราเอง.
จากเรื่องราวที่ผ่านมาก ผมมาสะดุดเลยกับบทกลอนบทนี้ ช่างโดนใจสุด ๆ เป็นคำตอบที่ดีที่สุดสำหรับชีวิตผมเลย
ผ่านอะไรมาบ้างเนี่ยยยย เรา ไล่เรียงกันออกมา แต่ละอย่างไม่ได้ง่ายเลย
สำหรับพระรายการแรกในการเริ่มเป็น พ่อค้าพระ ยากลำบากพอดู แต่พอสู้ไหว ใช้เวลาไม่มากเลยยยย แค่ 8 ชั่วโมง สำหรับรายการแรกสุดในชีวิต ดีใจนะ ได้เงินมา 650 บาท (((เงินงอกมาอีกตั้ง 350 บาท จากที่ตั้งใจขายที่ 300 บาทเท่านั้น))) อัยยะ++++!!!! เวปนี้มันสุโค่ยยย นะเนี่ย สร้างความหวังให้เราดีแท้น้อออออออ
ผ่านความยากลำบากในการหาสิ่งที่มาเติมเต็มของชีวิต กว่าจะได้มาต้องแลกกับความคราบน้ำตาและความเสียใจ ทั้งการถูกเพื่อนหักหลัง ถูกสร้างความหวัง และก็ทำลายความหวัง ถูกดูถูกดูแคลน เป็นคนไร้เครดิตในสายตาคนอื่น แต่ในข้อร้ายก็ย่อมมีข้อดี ทุกคนรอบข้างที่รู้จักผมต่างก็ชื่นชมและยอมรับผมในฐานะคนสู้ชีวิต ทั้งที่ทำงานประจำ แต่ก็ยังมาหาลำไพ่พิเศษ ช่วยกันทำมาหากิน ขายของตรากหน้า และด้วยการครองสติที่ดี การวางแผนจัดการที่ดี ทำให้ผ่านเรื่องต่าง ๆ มาได้ด้วยดี แต่สิ่งที่ได้ตามมาก็คือ เราได้ชีวิตคู่ ที่คิดว่ารับเราได้ทุกอย่าง ร่วมกันลำบากมาด้วยกัน แค่นี้มันก็ดีที่สุดแล้ว จากนี้ก็ต้องหาทางต่อไปเพื่อมุ่งไปสู่ความสำเร็จต่อไป..................................................
พอทุกอย่างเรียบร้อยไปแล้ว ทั้งเรื่องงาน เรื่องต่าง ๆ ทีนี้ก็ฮึกเหิมใหญ่เลยครับ ก็เริ่มคิดต่อว่าเราจะเอาไงดี ล่ะ มองซ้ายมองขวา มองหน้ามองหลัง มองไปมองมา คอแมร่งงเริ่มเคล็ด คิด ๆๆๆๆ ตรู จะเอาอะไรมาขายอีกล่ะ  จะเอาดีทางพระก็ติดปัญหา ไม่มีปัญญาหาเอง ไม่มีทุน อุปกรณ์ก็ยังไม่มีครบถ้วน จะเอาดีทางขายลูกชิ้น และขนม ตลาดก็เริ่มอิ่มตัวแล้ว คนซื้อน้อยลง สรุป ประเด็นเดิมกลับมา ตรู ม่ายยยมีอะไรจะดีขึ้นเลย ฮ่าฮ่าฮ่า วาดฝันซะยิ่งใหญ่ อยากขายพระ แต่ไม่มีพระ ผมว่าอันนี้ก็เป็นปัญหาใหญ่มากเลยสำหรับคนที่จะเข้ามาในวงการนี้ คือไม่รู้จะเอาอะไรมาขายนั่นเอง พอหลังจากวันนั้นไป ก็เริ่มกลายเป็นคนปากพล่อยตลอดเลย เจอใครก็
- พี่มีพระไรบ้าง ขอดูหน่อย ((ทำตาละห้อยแบบว่าอยากรู้นิดดดส์นึง))))
- เจอหน้าเซียนแก่ ๆ แถวบ้าน ลุงมีอะไรบ้างครับให้ผมศึกษาบ้าง (((จริง ๆ จะหลอกรับประทานลุงนั่นแหละ)))
ผ่านไปหลายเพลา ก็ยังไม่รู้จะเอาไงดี เอาวะ พระกล่องที่เราเคยจองเก็บไว้ไง มันก็พอได้นี่หว่า ว่าแล้วก็จัดเลยครับ ยำเลย พระโน้นพระนี่พระนั่น ก็ใส่กันไปตามประสา ซื้อเพิ่มบ้างขายบ้าง สลับกันไป ตอนนั้นก็ไม่ได้แคร์อะไรมากเพราะเพลานั้นเวปก็เล่น ฟรี พระก็ลงได้ไม่จำกัด รายการต่อวันนะ บางคนมีพระเยอะพ่อคุณท่านก็ใส่วันละเป็นสิบ ๆ รายการ มาตอนหลังเวปก็ประกาศให้ลงได้กระดานละไม่เกิน 6 กระทู้ (ย้อนอดีตให้ดูให้ด้วยนะครับ วิวัฒนาการของเวปเรา ))))))
เล่าถึงตอนนี้ผมก็ยังคงเป็น หัวขโมย เหมือนเดิมเลย คือยังไม่มีปัญญาซื้อกล้อง (((แต่มีปัญญาซื้อพระเนาะ))) เหตุผลสวยหรูเหมือนเดิม คือยังไม่อยากลงทุนอะไรที่ยังมีความเสี่ยง ((ฮา)) ชีวิตก็ยังลุ่ม ๆ ดอน ๆ เหมือนเดิม ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ชีวิตก็ยังเปี่ยมไปด้วยความหวังอยู่ดี เล่นไปเล่นมาทุนก็เริ่มหมดอีกแล้ว ปัญหาระดับชาติเลยมั้ยนั้น ทีนี้ทำไงล่ะ ค่าใช้จ่ายมันก็จะตามมาเรียกเก็บแล้ว มันมีภาษาแบบบ้าน ๆ เลยนะครับที่ติดตัวคนที่เป็นพนักงานประจำที่พอมีเครดิตอย่างผมไง
เงินหมด กดบัตร อยากได้ รูดบัตร
เงินหมด กดบัตร อยากได้ รูดบัตร
เงินหมด กดบัตร อยากได้ รูดบัตร
ชีวิตมันก็วนเวียนกันอยู่แค่นี้แหละครับ (( ตอนนั้นคิดไว้เสมอนะ ว่ามันคงยากที่จะหลุดพ้นวงจรนี้ออกไปได้)) สิ้นเดือนทีเหมือนจะดีใจนะ ที่เงินเดือนออกแล้ว แต่ความเป็นจริงมันก็เท่านั้น มันเป็นเพียงแค่วันที่เราต้องเอาเงินทั้งหมดมาเคลียร์ยอดบัตรต่าง ๆ ให้ตรงตามรอบของมัน และสุดท้ายก็ต้องมานั่งกดเข่า กับตัวเลขที่ติดลบเหมือนเดิม :-(
ตัดภาพกลับมา สำหรับผมก็พอเริ่ม ๆ จะมีหนทางเอาตัวรอดเพิ่มมาอีกอย่าง ทำไงล่ะครับ พระที่ประมูลมา หรือที่เก็บไว้ ก็ทยอยเอามา sell eat เลยครับ (ภาษาตอนนี้เค้าเรียกว่าเอามา ขายแ.....ก)))) และต้องขายไวด้วย ก็เอาไปเร่ขายให้กับคนรู้จัก หัวหน้างานครับ ขายแบบกะได้เงินเร็ว ก็ขายถูกกว่าตลาดซิครับ (((อันนี้ผมว่ามันเป็นความชอกช้ำของคนเล่นพระที่ทุนน้อย ๆ และสภาพคล่องไม่ดีนะครับ เพราะได้พระมาองค์หนึ่ง หากรอเวลาขายทุนก็จะไม่มีหมุนไปซื้อองค์อื่น เวลาอยากได้ตังค์ก็ต้องขายขาดทุน ))) ตอนนี้ก็กลับมาเริ่มต๊อแต๊ เหมียนเดิมเลยยยย คือไม่มีอะไรจะขาย ขายไปก็ขาดทุน สรุปว่าท่าจะไปไม่รอดดดดแว้วววววววตรู
เคยคิดนะจะลองไปเดินตามสนามพระเหมือนกัน ณ เวลานี้ แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี อีกอย่างเราดูพระไม่แข็งแรงเลย เห็นใคร ๆ ก็เล่าว่า ไปมาก็บาดเจ็บกลับมา พร้อมกับของปลอมมมมทั้งนั้น เราก็ไม่กล้าอ่ะดี ที่สำคัญที่สุดเลย ไม่มีทุนขนาดนั้นด้วย หากพลาดท่าเสียทีมาจะรักษาไม่หายได้
วันดีคืนดี ก้าวเท้าซ้ายออกจากบ้าน ตาซ้ายกระตุกตลอดเวลาเลย มันเป็นอะไรของมันวะ หรือจะเป็นแบบโบราณเค้าว่า ขวาร้ายซ้ายดี (((ขอต่อยสองทีทั้งซ้ายและขวา ฮ่าฮ่าฮ่า อันนี้ก็ไม่ใช่นะ) นั่งทำงานอยู่ ลุงคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาเลยครับ ในมือถือถุงกระดาษใบหนึ่งในถุงท่าทางจะมีของหนักมาด้วย เข้ามาถึงก็ยกมือไหว้เราทันที นึกในใจ ฮ่วยยย ตรู โดนแน่แล้ว เตรียมคำตอบไว้เลย ผมไม่มี แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นนะซิ
--ลุงเก็บสะสมเหรียญไว้เยอะ อยากเอามาขายให้น่ะ หนูสนใจสะสมเหรียญเก่า ๆ บ้างหรือเปล่า
ว่าแล้วก็ล้วงมือไปหยิบอัลบัมใส่เหรียญเก่า ๆ ออกมา สภาพก็น่าจะเก็บมานานแล้วนะนั่น หุหุหุ เราก็รับมาพลิก ๆ ดู เหรียญกษาปณ์ ธรรมดา ราคา 5 บาท 10 บาท จำพวกเหรียญที่ระลึกทั้งนั้น ผมก็บอกไปว่า ผมรับซื้อนะลุง แต่คงให้ราคาได้ตามหน้าเหรียญเท่านั้นนะครับ อาจจะบวกเพิ่มให้นิดหน่อยแบบปัดเศษ เพราะไม่รู้จะเอาไปทำอะไร นี่เห็นลุงเดือดร้อนนะ อยากช่วย (((นั่นไงเอาแล้วตรู เป็นพ่อพระขึ้นมาทันใด))) แต่ด้วยความจริงนะ ผมก็ไม่ได้คิดว่าจะเอามาขายต่ออะไรได้หรอกนะ แค่อยากเก็บ ๆ ไว้เท่านั้น และอีกอย่างสงสารลุงแกจริ๊งงงง ๆ (((เสียงสูงนิ๊ดดดนึง))) สรุปนับไปนับมาได้เป็นเงิน 1,200 กว่า ๆ ก็เลยบอกว่าลุงผมให้ลุง 1,500 นะ (พ่อพระมาโปรด) จริง ๆ แล้วระหว่างนับ ก็เห็นว่าในอัลบัมนั้นมันมีพระประเภทเหรียญปะปนมาด้วย ก็คิดว่าคงจะเอามาขายได้หลายตังค์กว่าเหรียญพอควร ก็เลยยอมให้ไปเกินราคาบ้าง ด้วยความที่บอกแล้วว่าช่วงนี้เราเป็นคนที่ปากพล่อยมากมายเลย ก็เลยเอยปากออกไป
=== เห็นมีพระปนมาด้วย ไม่ทราบลุงสะสมพระไว้บ้างหรือเปล่าล่ะ === พอดีผมชอบสะสมพระมากกว่าน่ะ เผื่อจะขอแบ่งลุงเอามาเก็บไว้บ้าง
@@ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากเรื่องนี้นะครับ @@
เวลาคนในวงการนี้อยากจะได้พระใครในราคาเบา ๆ จะมีประโยคยอดฮิตเลยนะครับ
- เอาไปเก็บ ((แม่งงงงงก็เก็บทั้งนั้น เวลาไปถามซื้อ มันก็จะบอกว่า เฮ้ยยย ทุนมาแพงว่ะ)
- รุ่นนี้เค้าไม่เล่นกัน ((ไม่เล้นแล้วมรึงจะเอาไปไมวะ))
- ไม่ค่อยชอบนะ แต่อยากได้ไว้ศึกษา ปล่อยป่ะ ((นี่ก็อีกแร่ะ ไม่ชอบแต่เสือกอยากได้))
- ขอซื้อวัด ๆ ได้ป่ะ ((วัดทำไมล่ะ ดูไม่ดีเสือกอยากจะซื้อ)))
เป็นเล่ห์เหลี่ยมทางการค้าในวงการพระเลยนะครับ คำพูดมาตรฐาน ไม่รู้มีมาเมื่อไหร่ แต่น่าจะนานมาก เพราะเห็นใคร ๆ เค้าก็พูดกัน ผมก็ต้องเริ่มศึกษาไว้บ้าง จริงป่ะ อิอิอิ
สรุปลุงก็ตอนคำถามเหมือนฟ้าประทานพรจากสวรรค์มาให้ ลุงมีเก็บไว้เยอะมากเลย ไม่รู้อะไรบ้างดูไม่ค่อยเป็น แต่ก็ส่วนใหญ่ไปเช่ามาจากวัดตั้งแต่สมัยยังหนุ่ม ๆ นะ
( O-O ) ตาผมพองเท่าไข่ห่านเลย พยายามเก็บอารมณ์สุดฤทธิ์ ขอผมดูมั่งได้ป่ะล่ะ เผื่อมีอะไรจะแบ่งมาเก็บบ้าง สรุปก็ได้ไปดูจริง ๆ ครับ ก่อนไปก็วาดฝันไปต่าง ๆ นา ๆ เลย ว่านับจากบัดนี้เป็นต้นไป ผมก็มีพระขายแล้วครับ
.
.
.
.
.
ผมว่าทุกท่านคงเคยอ่านนิทานประเภทไทย ๆ หน่อยนะครับ ซึ่งตอนนั้นผมคิดเลยนะครับ ว่าผมนี่ช่างโชคดีมากเลยครับ ผมยึดถือกตัญญูเป็นหลักเลย เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ ส่งน้องเรียนหนังสือ ดูแลครอบครัวทุกอย่าง และที่สำคัญผมไม่เคยท้อแท้ ยามเกิดปัญหา และลุงคนที่เข้ามาช่างเหมือนเทวดามาโปรดผมจริง ๆ เลย
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็เหมือนชะตาพลิกผันนะ ลุงแกก็มีนั่นมีนี่เยอะแยะดีเหมือนกันครับ นับจากวันนี้ไปก็เป็นจุดเริ่มต้นของผมแล้ว ตั้งใจว่าจะตั้งหน้าตั้งตาเดินหน้าต่อไป......................====> แต่ทว่าเพียงเท่านี้ มันก็คงยังไม่พอหรอกครับ ที่จะทำให้ผมรอดจากสถานภาพ มันยังมีอะไรอีกมากมายที่จะต้องศึกษา และต้องเผชิญต่อไป
จุดต่ำสุดคือจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุด..
เหมือนเดิมครับ ชอบกด LIKE ใช่กด LOVD |
[อ. 29 ม.ค. 2556 - 20:13 น.]