(N)
----บทนำ----
ก่อนอื่นเลยต้องขอแสดงความยินดีกับตัวเองครับ สำหรับ user : nooing ที่ยืนยงมาจนทุกวันนี้ด้วยจำนวน feedback เกือบจะครบ 10,000 feedback ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านฝนมาหลายปี ก็มาถึงวันนี้ได้ ผมขอแชร์ประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาตลอดเวลาที่อยู่ในวงการนี้ให้ทุกท่านฟังนะครับ มีด้านดีด้านร้ายด้านขมขื่นปะปนกันไป เป็นแบบมินิซีรีส์ เขียนให้ชวนติดตาม ฮา ๆ นิด ๆ เป็นมุมมองของผมเอง ขออนุญาตลงเป็นบล็อก ๆ นะครับ เขียนไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงปัจจุบัน หากใครอยากอ่านก็อ่าน ใครไม่อยากอ่าน หรือเคยมีประเด็นกับผมก็ข้าม ๆ ไปนะครับ ไม่อยากให้รำคาญกัน ^o^ จริงเคยเขียนอัตถชีวประวัติตัวเองไว้นะ ว่าผ่านชีวิตยากลำบากมาแค่ไหน (ต้องทำงานก่อสร้างเป็นกรรมกร เป็นบ๋อยโรงแรมก็เคยมาแล้ว ทำทุกอย่างเพื่อส่งตัวเองเรียนหนังสือเลยนะนั่น หุหุหุ) แต่ไม่อยากให้เยิ่นเย้อมาก ก็เอาพอแค่เริ่ม ๆ Focus ไปที่เรื่องพระ และการมารู้จักวงการนี้ก็พอนะครับ ตัดทอนอะไรออกไปบ้างไม่งั้นจะยาวเกิ๊นนนนนนนนน แต่เท่าที่คิดพล็อตเรื่องไว้ก็น่าจะมากมายหลาย มุมมองอยู่ครับ ข้อมูลอาจจะข้ามไปข้ามมาบ้าง เพราะส่วนใหญ่เขียนสด ๆ แต่ถ้าเป็นไปตามพล็อตที่คิดไว้ก็น่าจะเรียงลำดับความได้นะครับ
ตอนนี้กำลังแต่งนิยายอยู่ครับ เอาพล็อตใกล้ตัวก่อน อยากลองทางใหม่ ๆ บ้าง อันนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้น ก่อนจะไปเขียนเรื่องอื่น ๆ
คิดได้ก็ทำเลยครับ เขียนกันสด ๆ วันต่อวัน เรื่องราวจะไปยังไง ก็คอยติดตาม แต่ก็ไม่รู้จะมีเวลาหรือเปล่า หากทนอ่านได้ก็ทน ทนอ่านไม่ได้ก็ต้องทนครับ หากชอบก็กด LIKE ให้ด้วย เพื่อจะได้มีแรงเขียนต่อ หากไม่ชอบ ก็อยู่เฉย ๆ ((ฮา)) นะครับเพราะผมก็จะเขียนต่ออยู่ดี อิอิอิ อุบอิบๆ
วันนี้มาเร็วหน่อยนะครับ เพราะหยุดงานมา 2 วันแร่ะ ไม่สบายมากเลย โรคกรดไหลย้อน มันทำพิษ และทำร้ายผมมากเลย เกิดอาการหลายอย่าง มึน เมา หิว ปวดท้อง ท้องเสีย ระคายคอ ทรมานดีครับ แต่ไม่ทำให้ผมยอมแพ้มันหรอก
เริ่มกันเลยครับบบบบ
##########################################################
Blog 7 ชะตาพลิกผัน ฝันที่ใกล้เป็นจริง
วันเวลาผ่านไปแต่วันละวัน มันช่างรวดเร็วเสียนี่กระไร สิ่งหนึ่งซึ่งเป็นสัจธรรมเสมอสำหรับโลกเราก็คือ เวลาและวารี มิมีที่จะคอยใคร มันก็ผ่านของมันมาเรื่อย ๆ สำหรับผม ผ่านไปแต่ละวันมันช่างรวดเร็วจริง ๆ ที่บอกว่าเร็วเพราะ หันซ้ายหันขวา เราก็ยังไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมากว่าแต่ก่อนเลย บ้านก็ยังซอมซ่อเหมือนเดิม เงินก็ไม่ค่อยจะมีพอใช้ การกินการอยู่ก็ต้องประหยัดเอาถึงจะอยู่รอดได้ไปเดือน ๆ หนึ่ง คิดไปก็เท่านั้น เพราะหากเรางอมืองอเท้า มันก็คงย่ำอยู่กับที่เหมือนเดิม ก็เพิ่มแรงฮึดให้ตัวเองอีกนิดนึง เอาวะ...............................เป็นไงเป็นกัน สู้มันซักตั้ง
เริ่มเข้าสู่หน้าเวปไซด์ อย่างจริงจัง ศึกษาหาความรู้ทุกอย่างเท่าที่จะมีได้ ดูพระไม่เป็นก็อาศัยดูจากหน้าเวปนี้แหละครับ เห็นใครลงอะไรขาย ก็ไปดู ไปจำ ตอนนั้นไม่รู้หรอกอะไรเก๊ อะไรแท้ อาศัยเห็นว่าเค้าขายได้ ก็จำ จำ จำ จำ อย่างเดียวเลย ทำไงได้ ก็เราไม่มีคนสอนนี่ครับ พึ่งใครไม่ได้ก็ต้องพึ่งตัวเอง
ตัดกลับไป ... หลังจากเจอลุงคนนั้นแล้ว ก็มีโอกาสได้เข้าไปดูพระที่ลุงแกเก็บสะสมไว้ มีคนอยากทราบว่าเป็นอะไรบ้าง ก็บอกไม่ถูกนะ มันเยอะแยะ ปะปนกันมั่วไปหมด ก็ดูหลากหลายดี แต่ที่จะมีมากที่สุดก็น่าจะเกจิแถบ จ.อยุธยา โดยเฉพาะพระหลวงปู่ดู่ วัดสะแก เพราะลุงแกบอกสมัยก่อนแกเป็นคนมีฐานะ วันหยุดทีแกก็เดินสายทำบุญตามวัดแถบนั้น ก็จะมีพระเข้ามาเยอะ ผมก็เริ่มงานเลย
= ไม่ทราบว่าลุงจะแบ่งอะไรให้ผมบ้างล่ะครับ
- ลุงก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะเอาอะไรให้ดี เพราะไม่รู้ว่าเค้าเล่นกันอย่างไร
= ลุงก็ลอง ๆ ตีราคาเหมา ๆ มาก็ได้ครับ เพราะส่วนใหญ่ ผมก็จะเอาไปเก็บไว้ (( นั่นไงล่ะ กรู เอาไปเก็บไว้อีกแล้วววว ))) แต่ลุงก็อย่าตีแพงมากนักนะครับ เพราะผมก็ไม่ค่อยมีเงินหรอกครับ (( เจอเล่ห์เหลี่ยมในวงการเข้าไปอีกดอก ดูซิว่าจะยอมไหม )))
สรุปก็หยิบโน้นหยิบนี่กันมาเรื่อยเลย จนสุดท้ายได้พระมาหอบใหญ่พอควรครับ เบ็ดเสร็จคิดราคารวม 5,000 บาทครับ ตอนจ่ายเงินก็มือสั่นนิดหน่อยนะครับ ลงทุนครั้งแรกจริง ๆ จัง ก็ตั้ง 5,000 บาท แอบกลัวนิดนึง เพราะ
1. เราไม่รู้อะไรเลย แท้เก๊ ยังไม่มั่นใจ แต่ตอนนั้นก็เชื่อมั่นในตัวลุงนะ เพราะแกบอกเอามาจากวัด
2. เราไม่รู้ราคา เพราะ เป็นการไปเดา ๆ สุ่มเอาทั้งนั้น เอามาหาราคาหน้าเวป อาจจะเจ็บตัวก็เป็นไปได้ครับ
ผมว่าข้อนี้สำคัญมากนะครับ จนถึงปัจจุบันนี้ เพราะบางทีเราดูพระแท้เป็นแล้ว แต่เรื่องราคาก็สำคัญมากคนะครับ เพราะหากได้พระแท้แต่ราคาแบบล้น ๆ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรครับ
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยนะครับ หากคิดจะลงทุนกับพระ สิ่งหนึ่งที่ต้องระมัดระวัด อันดับหนึ่งเลย คือ พระเก๊ เพราะถ้าหากไปโดนพระเก๊มา ก็เท่ากับว่า เงินลงทุนของเราจะเป็น ศูนย์ ทันที สินค้าพระไม่เหมือนสินค้าตามตลาดทั่ว ๆ ไปนะครับ เพราะสินค้าบางอย่าง หากมันไม่ตรงสเปค หรือ รุ่น มันก็จะยังมีเหลือมูลค่าในตัวของมันอยู่บ้าง แต่ถ้าเป็นพระล่ะก็ ศูนย์ อย่างเดียวครับ
เรื่องราคาอันนี้ก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันนะครับ เพราะหากเช่าพระมาผิดราคา นั่นก็จะทำให้เรา ขาดทุน ในเบื้องต้นแล้วแน่นอน คือ ขาดทุนแน่นอนครับ ไม่ว่าพระองค์นั้นจะแท้ สวยขนาดไหน หากผิดรุ่นแล้ว ก็คือ ผิดราคา อันนี้จะตามมาด้วย ผลการขาดทุนแน่นอน ในวงการพระ มีทรัพยากรบุคคลแบบนี้ค่อนข้างมากนะครับปัจจุบัน คือเล่นแล้วก็เล่นได้ไม่นาน เพราะเจอปัญหา พระเก๊ และ ผิดราคา พอโดนหนัก ๆ เข้าก็ไปไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเลิกกันไปเองครับ ผมมีพรรคพวกแบบนี้อยู่เยอะทีเดียว เห็นหน้าค่าตากัน แต่สุดท้ายก็ต้องบอกว่า กรู เลิก
พอได้มาทีนี้ก็ ไม่ต้องรีรอล่ะครับ นับเวลานอนได้เลยครับ เรียกว่าไม่ต้องหลับต้องนอนกันแล้ว เพราะผมก็เอามาถ่ายภาพ หาข้อมูล ต่าง ๆ นา ๆ เพื่อจะนำมาเสนอทุกท่านที่เป็นคนซื้อ บอกเลยนะ ว่าผมทุ่มเทไปกับงานนี้มากจริง ๆ สรุปสุดท้าย ผลตอบแทนที่ได้รับกลับมา ก็ถือว่าพอใช้เลยทีเดียวครับ ได้กำไรไม่ได้มากมายอะไร อาจจะไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคาดคิด แต่ผมก็สุขใจที่สุดครับ เพราะ เราได้เริ่มต้นแล้ว เราได้ลงมือทำ เราได้พบหนทางที่นำพาชีวิตเราแลครอบครัว ไปสู่สิ่งที่มุ่งหวังแล้ว
ผ่านเวลาไปพอสมควร ผมก็เฝ้าวนเวียน กับเรื่องพระ อยู่อย่างนี้ตลอดเวลา ตื่นเช้าก่อนไปทำงาน ก็ต้องเปิดหน้าเวปก่อน กลับบ้านก็ต้องรีบกลับ เพราะมีภาระกิจ ที่รออยู่ โดยต้อง แพคพระส่งให้ลูกค้าวันต่อวัน และที่สำคัญ ต้องลงพระที่จะขายวันต่อไปด้วยครับ ทำอยู่อย่างนี้ทุกวัน แบบไม่มีเบื่อเลย
== ชีวิต คนเรา พลิกผัน ได้ตลอดเวลานะครับ=
ชีวิตผม ทำท่าว่าจะดีขึ้นมาบ้างแล้ว เพราะพบทางสว่าง ถึงแม้ว่ามันจะเพียงแค่เห็นจุดเล็ก ๆ ก็ยังดีครับ แต่สำหรับบางคน ชีวิตก็พลิกผันได้เหมือนกัน แฉกเช่น หัวหน้างานของผม นี่เองครับ สมัยก่อนมีฐานะ มีตำแหน่งที่ดี แต่มาวันนี้ชีวิตพลิกผัน เดือนร้อนเงินขึ้นมาซะอย่างนั้น (( อันนี้ไม่ขอลงรายละเอียดนะครับ ว่าเรื่องอะไร แต่คงไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก และคงไม่อยากให้ใครเข้าไปสัมผัสนะครับ)) พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา มันก็เป็นโอกาสของผมอีกแล้ว (( คนเรามันจะดี อะไรมันก็จะต้องดีนะ หุหุ))
= เฮ้ยยย หนุ่ย ตอนนี้ พี่แย่ว่ะ หมุนเงินไม่ทันเลย เห็นเอ็ง เป็นคนเล่นพระ พี่เก็บพระไว้เยอะเลยว่ะ แต่ไม่มีปัญญาเอามาขาย มรึ่ง ช่วยเอามาปล่อยหน่อยได้เปล่าวะ
--- ทุกท่านคงเดาอารมณ์ผมออกนะครับ ตอนนั้น เนื้อตัวงี้เต้น ตลอดเลย ตากระตุกมาก พอเท่าไข่ห่านอีกแล้ว O-O ร้องออกไปแบบไม่ค่อยเต็มใจเลย มันจะดีซิ สวรรค์เห็นใจคนอย่างเราอีกแล้วเหรอนี่ อิอิอิ
ชอบที่สุดเลยครับ มีพระมาขายแบบไม่ต้องลงทุน แต่ก็ต้องลงแรงครับ ความขยันมันมาจากไหนก็ไม่รู้นะ เหมือนกินยาเข้าไปร้อยเม็ด ผมก็ขายไปเรื่อย และเล็มไปเรื่อย บ้านโน้นบ้าง บ้านนี้บ้าง แล้วแต่คุณลุง คุณพี่จะจัดมา ผมมีหน้าที่อย่างเดียวเลย คือ ตั้งราคามาเลยครับ อยากได้เท่าไหร่ หากเห็นว่าตั้งสูงไป ก็จะบอกว่า เฮ้ยยย มันแรงไปเน้อ ขอลงหน่อยได้ป่ะ และเชื่อไหมครับ ราคาที่ลงมาก็เป็นราคาที่ผมจะมีกำไรตลอดเลย (( ธรรมดาน่า ค้าขายต้องมีกำไร คุณอยู่ได้ ผมก็ต้องอยู่ได้ วินวิน ทั้งสองฝ่าย)) นี่แหละน่า ดังคำโบราณที่เค้าว่า คุณพระช่วย ซึ่งผมคิดว่าเป็นจริงอย่างมากเลย เพราะถ้า คุณลุง และคุณพี่ของผม ไม่มีพระอยู่ ก็คงไปไม่รอดแน่นอน ส่วนผมก็ยิ่งแล้วใหญ่ คุณพระมาช่วย จริง ๆ ครับ ไม่รู้จะเกี่ยวกันหรือเปล่านะครับ แต่ก็คิดไปตามนั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตอนนั้นยอมรับเลยครับ ความสุขมันเริ่มจะมาหาผมบ้างแล้ว เงินเริ่มมีเข้ามาให้ใช้จ่ายมากขึ้น ภาระหนี้สินก็เริ่มเบาบางลง แต่ว่ามันใช่จะหมดไปทีเดียวนะครับ ผมแค่บอกว่ามันเบาบางลง แค่ให้พอเราได้หายใจคล่องขึ้นเท่านั้น แต่หากมาถึงจุด ๆ นี้แล้ว ผมก็มีแง่คิดให้กับตัวเองนะครับ ว่าหากเราไปมัวหลงระเริงอยู่กับความสำเร็จเพียงเท่านี้ ทั้งที่เรายังไม่ได้มีอะไรมากขึ้นกว่าเริ่ม เห็นจะไม่ดีแน่ ตอนนั้น ผมก็ยังคงใช้ชีวิตแบบสมถะ เหมือนเดิมนะครับ ไม่ได้ฟุ้งเฟ้ออะไรมากขึ้นเลย กินใช้ประหยัด เก็บออมเงินไว้ เพราะมีประสบการณ์มาแล้ว ว่าอะไร ๆ ก็ไม่แน่นอน แต่สิ่งหนึ่งที่ผมภาคภูมิใจที่สุดในตอนนี้เลย คือ.....
ผมได้ซื้อกล้องดิจิตอล ตัวใหม่ เป็นของตัวเองซะที ปลอดโปร่งโล่งสบายใจมากครับ จำได้อย่างแม่นยำว่าตอนนั้นซื้อมาเป็นกล้อง Panasonic ราคาน่าจะ 9,900 บาท ซื้อมาแบบดีใจมาก ๆ เลย ได้ใจสุด ๆ ในใจคิดแต่ว่าเราได้หลุดพ้นจาก สถานะ หัวขโมย มาได้เสียที กลับบ้านมาไม่ต้องทำอะไรกันล่ะ นั่งลูบคลำ อย่างหลงใหล ประเดิมงานแรก กันทีเดียวเชียว ในวันนี้ แทบไม่หลับไม่นอน (( เหตุการณ์ตอนนั้น ผลงานการถ่ายภาพก็ยังไม่ได้ดีอะไรเท่าไหร่นะครับ เพียงแต่ว่าภาพดูชัดเจนขึ้นนิดนึงเท่านั้น)) พอมีอุปกรณ์ดี ผลงานย่อมดีขึ้น กำลังใจก็มีมากขึ้นมาตามลำดับ
ในช่วงนี้เอง ผมก็ได้เริ่มออกเดินตามสนามพระบ้างแล้ว แต่ขอบอกเลยนะ ว่าตอนนั้น มันไม่ใช่เลยครับ ตลาดเหมือนเป็นอะไรที่มันไม่ใช่ตัวเราเลย มีแผงเต็ม ๆ ไปหมด พระก็วางกันเต็มไปหมด เดินถามราคาพระองค์ไหน ส่วนใหญ่คนขายก็จะมองหน้าเรา ((เห็นหน้าเราอ่อน ๆ )) ก็จะไม่ค่อยอยากบอกราคา หากบอกมาเราก็ไม่กล้าซื้ออีก เพราะ
- ไม่รู้ราคา
- ไม่รู้เก๊แท้
- ไม่กล้าซื้อ (กลัวไปต่าง ๆ นา ๆ)
กลับบ้านมามือเปล่า ตลอดเลย นึกไปนึกมา เราจะไปรอดหรือเปล่าวะ ไม่ประสบความสำเร็จเลยสำหรับการเริ่มพยายามเดินสนามพระ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่เราคิดเลย ที่สำคัญเราไม่มีพรรคพวก เดินมันดุ่ม ๆ คนเดียวนี่แหละ ทำตัวไม่ถูกยังไงไม่รู้ครับ
ตอนนั้นก็กลับมาตายรังเหมือนเดิม คือไม่ได้ดีขึ้นมาเลย กลับมาเก็บของเก่ากินที่บ้านดีกว่า พระกล่อง นั่นไง ลงมันเข้าไปซิ แต่พอลงไปส่วนใหญ่ก็จะขายไม่ได้นะ เพราะมันไม่ได้น่าสนใจ และสภาพคล่องทางตลาดต่ำ จะมีแต่กลุ่มลูกค้าประเภท ซื้อเก็บ เพราะมันถูกเท่านั้นครับ
สิ่งที่พูดมาใช่ว่าจะทำให้ผมท้อแท้นะครับ ตรงกันข้ามกลับทำให้ผมมีความพยายามมากขึ้น เกิดแรงผลักดันในชีวิตอีกแร่ะ มันไม่ได้ ก็เดินมันทุกวันนี่แหละ วันไหนหยุดงาน เสาร์-อาทิตย์ ผมไม่เคยว่างเว้นเลยครับ เดินสนามพระตลอดเวลา มันต้องได้อะไรบ้างล่ะน่า สะสมประสบการณ์เรื่อย ๆ บางครั้ง ภรรยาผมยังแซว ว่าให้เวลากับสนามพระมากกว่าเมีย (( ฮ่า ฮ่า ฮ่า)) จุด ๆ นี้ ต้องอาศัยการแบ่งเวลาให้ดีนะครับ แนะนำกันไม่ได้ ของใครของมัน แต่ผมคิดว่าบริหารจัดการได้ และคุยกันด้วยเหตุและผล ตอนนั้นต้องการอย่างเดียวคือ เงิน ที่จะมาจุนเจือครอบครัว และก็พยุงฐานะทางบ้านให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้นให้ได้
ตัดภาพมาเลยครับ สรุปว่า ความพยายมทุกอย่างที่กล่าวมา ความโชคดี เหล่านั้น มันก็เริ่มส่งผลในด้านดีแล้ว ความป็นอยู่เริ่มดีขึ้นจริง ๆ ภาระหนี้ น้อยลงจริง ๆ สรุปว่าเรามาถูกทางแล้ว (( แอบยิ้ม)) แต่มันจะเพียงพอหรือแค่เท่านั้น เพราะมองไปรอบ ๆ ตัว ก็ยังเห็นภาพเก่า ๆ อยู่เลย
- บ้านยังไม่มีเลย
- รถยังไม่มีเลย
- ภาระหนี้ยังเหลืออยู่พอควร (( ยังเหลืออีกหลายแสน ))
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไปดีล่ะ จะมีอะไรผ่านเข้ามาในชีวิตอีก จะดีหรือร้าย ก็ต้องติดตามกันต่อไปนะครับ............
เหมือนเดิม ชอบกด LIKE ใช่กด LOVE เพื่อเป็นแรงผลักดันให้เขียนต่อนะครับ อิอิอิ |
[พ. 30 ม.ค. 2556 - 19:00 น.]