(N)
----บทนำ----
ก่อนอื่นเลยต้องขอแสดงความยินดีกับตัวเองครับ สำหรับ user : nooing ที่ยืนยงมาจนทุกวันนี้ด้วยจำนวน feedback ครบ 10,000 feedback ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านฝนมาหลายปี ก็มาถึงวันนี้ได้ ผมขอแชร์ประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาตลอดเวลาที่อยู่ในวงการนี้ให้ทุกท่านฟังนะครับ มีด้านดีด้านร้ายด้านขมขื่นปะปนกันไป เป็นแบบมินิซีรีส์ เขียนให้ชวนติดตาม ฮา ๆ นิด ๆ เป็นมุมมองของผมเอง ขออนุญาตลงเป็นบล็อก ๆ นะครับ เขียนไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงปัจจุบัน หากใครอยากอ่านก็อ่าน ใครไม่อยากอ่าน หรือเคยมีประเด็นกับผมก็ข้าม ๆ ไปนะครับ ไม่อยากให้รำคาญกัน ^o^ จริงเคยเขียนอัตถชีวประวัติตัวเองไว้นะ ว่าผ่านชีวิตยากลำบากมาแค่ไหน (ต้องทำงานก่อสร้างเป็นกรรมกร เป็นบ๋อยโรงแรมก็เคยมาแล้ว ทำทุกอย่างเพื่อส่งตัวเองเรียนหนังสือเลยนะนั่น หุหุหุ) แต่ไม่อยากให้เยิ่นเย้อมาก ก็เอาพอแค่เริ่ม ๆ Focus ไปที่เรื่องพระ และการมารู้จักวงการนี้ก็พอนะครับ ตัดทอนอะไรออกไปบ้างไม่งั้นจะยาวเกิ๊นนนนนนนนน แต่เท่าที่คิดพล็อตเรื่องไว้ก็น่าจะมากมายหลาย มุมมองอยู่ครับ ข้อมูลอาจจะข้ามไปข้ามมาบ้าง เพราะส่วนใหญ่เขียนสด ๆ แต่ถ้าเป็นไปตามพล็อตที่คิดไว้ก็น่าจะเรียงลำดับความได้นะครับ
ตอนนี้กำลังแต่งนิยายอยู่ครับ เอาพล็อตใกล้ตัวก่อน อยากลองทางใหม่ ๆ บ้าง อันนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้น ก่อนจะไปเขียนเรื่องอื่น ๆ
คิดได้ก็ทำเลยครับ เขียนกันสด ๆ วันต่อวัน เรื่องราวจะไปยังไง ก็คอยติดตาม แต่ก็ไม่รู้จะมีเวลาหรือเปล่า หากทนอ่านได้ก็ทน ทนอ่านไม่ได้ก็ต้องทนครับ หากชอบก็กด LIKE ให้ด้วย เพื่อจะได้มีแรงเขียนต่อ หากไม่ชอบ ก็อยู่เฉย ๆ ((ฮา)) นะครับเพราะผมก็จะเขียนต่ออยู่ดี อิอิอิ อุบอิบๆ
เริ่มกันเลยครับบบบบ
##########################################################
Blog 10 เรื่องระทึกขวัญ ก่อนฝันจะเป็นจริง
ผ่านความเศร้าสุด ๆ ในชีวิตมาแล้ว กับการสูญเสียแม่ อันเป็นที่รักยิ่งของผม ทำใจซักพัก พอตั้งหลักได้ เริ่มงานกันเลยครับ ไม่ควรปล่อยวันเวลาให้มันผ่านไปเฉย ๆ คนอยู่ก็ต้องสู้กันต่อไป ภาระ และความฝัน ยังรอให้เราต้องฝ่าฟันบุกบั่นมันไปให้ได้
.สู้ ๆ
ช่วงเวลานี้ เป็นที่ทราบกันดี ว่ากระแสของจตุคามรามเทพ เริ่มจะซาลงไปแล้ว ทุกอย่างที่คิดไว้เริ่มเป็นจริงขึ้นมาแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจเหมือนกับคนอื่น เนื่องจากว่า เราได้เตรียมความพร้อมไว้ตลอดเวลาอยู่แล้ว เก็บสะสมพระย่อย ๆ ไว้อื้อเลย ก็แบ่งปันกำไรไปเช่ามาเก็บไว้ รอเวลานี้อยู่แล้ว ทำธุรกิจต้องมีการวางแผน ช่วงที่ผ่านมาก็หัดเดินสนามพระมาตลอดทุกสัปดาห์ เริ่มชินกับภาพของตลาดพระบ้าง ถึงแม้จะไม่มากเท่าไหร่ เห็นอะไรที่ดูเป็น จำได้ คือ จำหน้าพระได้ จำราคาได้ ดูแท้ ก็เช่าเก็บ ๆ ไว้ บัดนี้ก็คงถึงเวลาแล้ว ที่จะต้องนำมาทดแทน ส่วนที่กระแสกำลังจะหมดไป
ช่วงนั้น พอกระแสเริ่มตก ผมก็เลิกบินไปรับของแล้ว แต่ก็ไม่ได้หยุดนิ่งนะครับ เพราะตอนนี้ ผมต้องกลายร่างเป็น มาเฟียชั่วคราว คอยเป็นคนทวงหนี้ คือ ในวงเวียนของผม มันมีการปล่อยเครดิตให้กับคนอื่นเอาไปออกต่อ มีการตัดยอดกันไปมา หลายทอด ที่สำคัญ มีการตัดยอดจองจากศูนย์ใหญ่มากหลายแห่ง แต่มีแห่งหนึ่ง ต๊ะกันไว้นานมากแล้ว ไม่ยอมจ่ายเงิน และจ่ายของ พอของออกก็ไม่ได้รับของมาเลย แถมติดหนี้อีกบานตะไท (( ผมว่าหากเอ่ยชื่อออกมา หลายคนคงรู้จักแน่ ๆ )) ไม่เอาล่ะไม่บอกดีกว่า
พอเจอแบบนี้ เฮียแกก็หงอยหน่อย เพราะยอดใช่น้อย ๆ เลย ก็สั่งการทันที ให้ผมพร้อมลูกน้องอีก 2 คน เตรียมตัวเป็นนักเลงได้เลยครับ ผมในฐานะน้องชายเฮีย และ คนสนิท 2 คน ออกเดินทาง เพื่อปฏิบัติการ ทวงหนี้ ครับ
ทวงหนี้ ทวงหนี้ ทวงหนี้ -------- ทำไงหว่า ในชีวิต เคยแต่เป็นหนี้ ไม่เคยต้องทวงหนี้ใครเลย (( ฮ่า ฮ่า ฮ่า ))
เฮีย ผมต้องทำไงบ้างล่ะ ผมถาม
ไม่ต้องทำไรมาก ทำเป็นน้องชายเฮีย แล้วก็เป็นคนตัดสินใจเด็ดขาดเลยในการเจรจา เฮียตอบ
ส่วนเรื่องอื่น เฮีย จะจัดชุดคุ้มครองให้ เอาลูกน้องเฮียไป 2 คน คงพอแล้วมั้ง (( พูดเหมือนจะส่งไปชายแดนภาคใต้ ))
ก็มีการซักซ้อมคิวกันนิดนึง ว่าหากเจอตัวจะต้องทำไง วางแผนการกันนิดหน่อย เพราะตอนนั้น ต้องไปดักรอที่บ้าน ที่เจ้านี้ซื้อไว้ใหม่ ที่ซื้อได้ เพราะได้ข่าวว่ารวยเพราะจตุคามนั่นแหละ ออกเดินทางโดยรถปิคอัพ มีคนขับ พร้อมคนติดตามอีกคน รวมผมก็เป็น 3 คน บอกตรง ๆ ตอนนั้นก็สั่น ๆ นิดนึง แต่มีคนไปด้วยก็อุ่นใจ มองไปที่เจ้าคนขับรถ ก็รู้จักกันดีนะ คุยกันไปตลอดทาง มองไปที่แถว ๆ เอวมันด้านหลัง เห็นตุง ๆ นิดนึง ก็อดคิดในใจไม่ได้ คิดกลัวไปต่าง ๆ นา ๆ ว่าคงไม่ต้องถึงกับของใช้ของสิ่งนั้นหรอกนะ ใจจริง ๆ เลยนะไม่อยากออกหน้าแบบนี้หรอก เพราะเราก็มีหน้าที่การงาน แต่ด้วยความที่เราสำนึกในบุญคุณ และเราก็นักเลงเก่า (( คิดเอาเอง อิอิอิ)) ผ่านอะไรมาก็มาก เฉียดตายมาก็หลายครั้ง ฟันแทงกับคนก็เคยมาแล้ว (( ดีนะที่วิ่งหนีทัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า )) ก็ไม่ค่อยจะเกรงเท่าไหร่ แต่ก็ห่วงครอบครัวเหมือนกัน
เอาน่ามาถึงขั้นนี้แล้ว
เริ่มปฏิบัติการ
ออกเดินทางไปถึงซอยบ้านของเจ้าคนนั้น เข้าซอยไปลึกพอควร และซอยก็เปลี่ยว ๆ นิดนึง ตอนนั้นจำได้ว่าไปถึงประมาณ 1 ทุ่ม ตามที่ได้ซักซ้อมกับเฮียไว้ ว่าน่าจะเป็นเวลาที่เหมาะสม ที่เจ้าคนนั้นจะกลับมาบ้าน ก็เป็นการคาดเดาเอานะ เพราะว่า ติดต่อไม่ค่อยได้เหมือนกัน ไปถึงก็ขับรถวนนิดนึง ผ่านหน้าบ้าน บ้านยังปิดอยู่ คิดในใจ ต้องหาทางหนีทีไล่ไว้บ้างเผื่อเกิดอะไรไม่คาดฝันขึ้น แต่ก็เฝ้าภาวนาว่าคงไม่เกิดขึ้นหรอก
พอวนได้ที่แล้ว ผมก็สั่งการเลย (( มาเป็นผู้นำในปฏิบัติการนี้นี่หว่า ))
เฮ้ยยย ศักดิ์ หาที่จอดซุ่มรอดีกว่า ---- ผมออกคำสั่ง (( เท่ห์ ป่ะล่ะ ))
ครับพี่ ---- ศักดิ์ตอบ สั้น ๆ แต่ก็ปฏิบัติตามทันที
พอรถจอดได้ที่ได้ทางดีแร่ะ .....
นันท์ ไปหาอะไรมากินกันดีกว่า เอาตังค์นี่ไป ----- ผมออกคำสั่งอีกแร่ะ (( เท่ห์ซ้ำสอง แต่ว่าชื่อเจ้าหมอนี่แม่งคุ้น ๆ วะ ชื่อเหมือนไอ้เพื่อนทรยศเลย แอบเคืองชื่อมันนิดนึง ))
ครับพี่ ---- นันท์ตอบมาสั้น ๆ แล้วก็ลงจากรถไป พร้อมเงินเพื่อไปซื้อของมากินเล่นกัน
เอาเบียร์มาด้วยนะนันท์ เผื่อจะย้อมใจบ้าง จะทำงานใหญ่แล้ว ----- ผมออกคำสั่งอีกรอบ (( ทำหน้าขรึม ๆ ))
ได้ของมาก็กิน ๆ ดื่ม ๆ กันไป มองเวลาไป ผ่านไป 1 ชั่วโมง
.. ผ่านไป 2 ชั่วโมง
..ผ่านไป 3 ชั่วโมง อี๋ยยย ทำไมมันนานมาจังวะ ไม่มาซะที บ่นกันพึมพำเลย ตัดสินใจจะเอาไงดีว่ะเนี่ย
ศักดิ์ ,นันท์ สงสัยวันนี้จะฟลาวล์ ว่ะ แม่งไม่เห็นเข้าบ้านเลย เอาไงดีวะ จะกลับกันก่อนดีหรือเปล่าเปล่าวะ เดี๋ยวพี่โทรบอกเฮียก่อน
กำลังจะหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร สายตาก็มองไปเห็นรถเก๋ง สีขาว ป้ายแดงใหม่เอี่ยมผ่านไป และที่สำคัญ มันเลี้ยวไปจ่อหน้าประตูบ้านเป้าหมายนั่นเอง
เฮ้ยยย มันมาแล้วว่ะ ให้มันเข้าเปิดประตูบ้านก่อน แล้วก็ลุยเลย ---- ผมบัญชาการทันที
เป็นตามคิด เจ้าคนนั้นลงมาจากรถมาเปิดประตู บ้าน และก็เลี้ยวรถเข้าไป ผมก็เตรียมแสดงตัวทันทีเลย สั่งการให้ศักดิ์เข้าไปเปิดก่อนเลย พอสิ้นเสียงผม ศักดิ์รีบเปิดประตูเดินลงจากรถเข้าไปทันที ปิดประตูดังโครม ด้วยความเกรี้ยวกราด หรือสร้างแรงฮึกเหิมก็ไม่ทราบได้ เพราะตอนนั้น ผมคิดว่าต้องมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นแน่นอน
ระหว่างเดินไป ผมเห็นเจ้าศักดิ์ เอามือจับสิ่งของที่ตุง ๆ ตรงเอวตลอดเวลาเลย พอเข้าประชิดตัวได้ ศักดิ์ ก็ควักเจ้าสิ่งนั้นออกมาทันที พอเจ้าคนนั้นหันหน้ามา ศักดิ์ ก็กึ่งพูดกึ่งตะโกนออกมาด้วยเสียงอันดังเลย
.
.
.
.
.
หวัดดีเจ๊ ---- ศักดิ์ยกมือไหว้ ในมือก็ควักกระดาษปึกหนึ่ง ออกมาจากเอว มาถือไว้ในมือ
หล่อนตกใจมาก (( อุแม่เจ้า !!! เจ้าคนนั้น เป็นผู้หญิงจ้า อิอิอิ )))))
อ้าวศักดิ์ มาทำอะไร มารอเจ๊หราาาา ----- หล่อนถามเสียงสั่น ๆ นิดนึง แอบสังเกตได้
เฮียให้มาเคลียร์บิลกับเจ๊อ่ะ เพราะติดต่อเจ๊ไม่ได้เลย เนี่ย เฮียให้น้องชายมาด้วย ศักดิ์ชี้มาทางผม หล่อนก็ยกมือไหว้ผมอย่างงามเลย
เอ่ออออ อ้าาาา หน้าตื่น ๆ นิดนึง งั้นเข้ามาคุยในบ้านก่อนแล้วกัน ------ หล่อนเอ่ยปากเชิญ (( นึกในใจ เจ๊แกก็กล้าเชิญเนอะ ดึก ๆ ดื่น ๆ เชิญผู้ชาย 3 คนเข้าบ้าน พอเข้าไปบ้านก็ถึงบางอ้อ เพราะมีคนรับใช้นอนอยู่ในบ้านอีกคนนึง คงหลับสนิทเลยไม่ได้ออกมาเปิดประตูให้ ))
พอเข้าไปถึง ก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ศักดิ์ต่อโทรศัพท์หาเฮียทันที
ครับเฮีย เจอตัวแล้ว
. ได้ครับ ๆ ------- พูดจบ ศักดิ์ก็ยื่นโทรศัพท์ ให้หล่อนทันที
หล่อนก็เดินไปอีกมุมเจรจากับเฮียผมพักใหญ่ ผมก็สังเกตรอบ ๆ เห็นลังใบใหญ่ ๆ หลายร้อยลังเห็นจะได้นะเต็มบ้านไปหมด ทั้งชั้นล่างชั้นบน ตรงบันได ใต้บันได เรียกว่าอัดแนนไปทุกมุมของบ้านเลย อะไรมันจะเยอะได้ขนาดนั้นนนนนน สำรวจรอบ ๆ บ้านไป หูก็คอยเงี่ยฟังหล่อนตลอดเลย
โธ่ เฮีย เห็นใจกันเถอะ นะนะนะ
. ขอเวลาหน่อย
ไม่เบี้ยวแน่ ๆ ขอเคลียร์ลูกค้าทางนี้ก่อน
.นี่ก็โดนไปเยอะเหมือนกัน -------- จับใจความได้ประมาณนี้นะ
ซักพัก หล่อนก็เดินมาหาผม พร้อมกับยื่นโทรศัพท์มากให้ บอกว่า เฮียจะคุยกับผม
ครับเฮีย
. สรุปเลยนะ เฮียแจ้งว่า หล่อนไม่มีเงินจะเคลียร์ในวันนี้ เพราะโดนลูกค้าเบี้ยวเหมือนกัน ศูนย์จองที่ภาคใต้ ก็เบี้ยวต่อ ๆ กันมาอีกหลายทอด ไม่รู้จะทำไง ไม่มีเงินจะให้ เรื่องเงินคงจะทยอยผ่อนให้ เฮียแจ้งว่าเรื่องเงินจะให้ศักดิ์ เป็นคนไปตามเก็บเอง ส่วนวันนี้ ให้เจรจาเรื่องของที่จะนำกลับ ก็เป็นของในลัง ๆ นั่นแหละ ดูว่าพอมีอะไรที่เอาไปขายต่อไป ก็ให้ขนกลับไป และเคลียร์ยอดกันไป แต่ให้ผมตัดสินใจ เพราะราคาต้องเป็นราคาที่นำไปออกต่อได้กำไรบ้าง
ผมก็เดินสำรวจรอบบ้านเลย ไม่น่าเชื่อว่าบ้านหลังนี้ จะเต็มไปด้วยลัง จตุคามรามเทพ เรียกว่ามีแทบทุกรุ่นเลย แต่ว่าเป็นรุ่นใหม่ ๆ แทบทั้งนั้น ที่ตอนนี้เอาไปออกต่อลำบากแล้ว แต่ก็มีจำพวกพระปะปนอยู่เยอะเหมือนกันนะ ผมก็สั่งการให้ ศักดิ์ กับ นันท์ ค้น รื้อ เปิดดู แทบทุกกล่อง โดยโฟกัสไปว่า ให้ดูจำพวก เนื้อสำคัญ ๆ เช่น เนื้อเงิน เนื้อนวะ หน้ากากเงิน หน้ากากทอง เนื้อก้นครก จำพวกนี้ก่อน และให้ดูประเภทพระเป็นอันดับแรก ๆ เลย ถ้ามีให้แจ้งผม ผมจะเข้าไปดูและตัดสินใจว่าจะขนอะไรกลับได้บ้าง
สรุปคืนนั้น ทั้งรื้อ ทั้งค้น ทั้งขน กันจนตีสอง กว่าจะทั่วบ้าน ได้ของมากองรวม ๆ กัน ดูไปดูมาเหมือนผักเหมือนปลาเลย ไม่ใช่วัตถุมงคลแน่ ๆ หากมองเผิน ๆ ได้เวลาจดยอด เคลียร์ยอดกันล่ะ
จดยอด แจ้งราคา แพคลงกล่อง ขนขึ้นรถ
จดยอด แจ้งราคา แพคลงกล่อง ขนขึ้นรถ
จดยอด แจ้งราคา แพคลงกล่อง ขนขึ้นรถ
ทำกันอยู่อย่างนั้น จนได้ลังเกือบเต็มท้ายกระบะ น่าจะประมาณ 30 40 ลังเห็นจะได้ ก็ได้ตามที่ผมคิดไว้ทุกอย่าง ได้เนื้อหลัก ๆ ได้พระมาพอสมควร หลาย ๆ รุ่น แต่ก็เป็นรุ่นใหม่ ๆ ที่เปิดให้จองกันทั่วไป ก็ต้องแล้วแต่อนาคต ว่าราคาจะเป็นยังไง
เล่าถึงตอนนี้ หลายท่านคงพอมองภาพเหตุการณ์ช่วงนั้นออกนะ จตุคามรามเทพ ท่านมาเร็วและแรง เวลาตก ก็ทำให้หลาย ๆ คนน้ำตาตกกันเป็นแถว ๆ บางคนถึงกับสิ้นเนื้อประดาตัว เพราะหลงระเริงไปกับท่าน จองมันทุกรุ่นทุกแบบ จนสุดท้ายไม่เหลือเป็นเงินเลย เหลือแต่ของทั้งนั้น แต่เฮียของผมค่อนข้างโชคดี เพราะไม่ได้เจ็บตัวมากมายอะไร เพราะแกเป็นมือต้น ๆ ทำกำไรช่วงแรกได้มากหลายเท่าตัว และตอนปลายมือ ก็โชคดี มาได้มือขายที่ขยันอย่างผม เป็นเรี่ยวแรงอีก (( แอบชมตัวเอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า))
บางคนถึงกับสาปส่ง หมดความนับถือองค์จตุคามรามเทพไปเลยก็มีให้เห็น บ่น ด่า กันสารพัด แต่ก่อนหน้านั้นตอนท่านแรง ๆ ผมไม่เห็นจะบ่นว่ากันเลย มีแต่อยากได้ อยากได้ อยากได้ ก็ไม่รู้ว่าความอยากได้ มันมาจากก้นบึ้งที่ศรัทธากันจริง ๆ หรือ เห่อไปตามกระแส โดยเอาศรัทธามาบังหน้าก็ไม่รู้ แต่ผมก็ยืนยันนะ ว่ายังศรัทธาในองค์ท่านเสมอมา ยังมีรูปบูชาอยู่ที่บ้าน มีผ้ายันต์ผืนใหญ่ติดไว้หน้าประตู เป็นเพราะท่านนั่นแหละ ที่ทำให้ผมมีวันนี้ ก็ไม่รู้ด้วยเพราะอะไรนะ อาจจะเป็นความโชคดีของผมก็เป็นได้ หรือ เป็นบุญเก่าในชาติที่แล้ว หรือเป็นบุญปัจจุบันที่เรารักครอบครัว กตัญญูต่อบุพการี ก็ไม่อาจทราบได้ แต่ก็นั่นแหละ มันก็เป็นช่วงเวลาในชีวิตหนึ่งที่ได้ผ่านเข้ามา
ได้นั่งเครื่องบินครั้งแรก
ได้ไปไหว้องค์จริงของท่าน
ได้เป็นคนทวงหนี้คนอื่น
ได้อะไรอีกหลาย ๆ อย่าง
ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ก็ได้ในสิ่งที่ผมใฝ่ฝันมานาน สิ่งนั้น !!!!!
มันคืออะไรหรือ
.. ???? ไว้ติดตามกันตอนต่อไปนะครับ
`เหมือนเดิมครับ ชอบกด LIKE ใช่กด LOVE ให้กันเหมือนเดิมนะครับ ยังไงขอซัก 50 LIKE นะครับ จะได้มีเรี่ยวแรง ....  |
|
[อ. 05 ก.พ. 2556 - 21:23 น.]