(N)
ชีวิตเน่าๆ ตอน 1 ต่อจากสมัย บวชเณร
............................................................................
ชีวิตคนเรา มันก็เหมือนนิยายเน่าๆ
บางคนก็ดีมาตั้งแต่เกิด เพราะมีโอกาสที่ดีกว่า
บางคนก็ต้องดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดไปวันๆ
แต่เราสามารถกำหนดชีวิตตัวเราเองได้ว่าจะไปทางไหน?
อย่างลุงเกิดมาในครอบครัวทที่มีกันถึง 12 ชีวิต ตายกันไป 4
เพราะว่าคนสมัยลุง เกิดไม่ยาก แต่ยากที่จะมีชีวิตอยู่???
การแพทย์เอย ฐานะในสังคนเอย ถ้าเป็นลูกตาสี ตาสา ตามา ตามี
ก็ต้องวัดดวงกันไป เพราะยังไม่เจริญเหมือนสมัยนี้
ลุงน่ะเป็นลูกคนที่ 6 ที่พ่อแม่ไม่อยากมีแล้ว เพราะมันมากเกิน
สำหรับพ่อที่เป็นชาวสวน ทหารเกณฑ์ ผ่านศึกอินโดจีน???
และลุงดันเกิดมาขี้เหร่ ตาเข ผอมแห้ง เพราะเพิ่งแท้งพี่ชาย
อาหารการกินก็แบบบ้านๆ ผักหญ้า ปลา ปู เท่าที่พ่อแม่จะหามาได้
มันเหมือนเกิดมา เป็นส่วนเกินของครอบครัว???
บางครั้งลุงก็คิดว่า เราเกิดมาเป็นภาระให้พ่อแม่หรือเปล่า???
***แต่ก็ดีอยู่อย่างที่พ่อแม่จะยากแค้นแค่ไหน ก็ไม่เคยยกลูกให้
ใคร?
แต่ในความต้อยตํ่า ก็ยังมีความดีที่พ่อแม่สั่งสอน ห้ามไม่ให้ลักโขมยใคร?
ไม่ให้ไปขอใครกินแม้ขนมสักก้อน เงินสักสลึง ห้ามเด็ดขาด โกหก หลอกลวง กะล่อน ปลิ้นป้อน หากินหลอกลวงใคร?
***ลุงจึงเป็นเหมือนคนโง่ คนซื่อ ในสายตาคนอื่น???
แม้แต่จะไปชอบสาวๆคนไหน ก็ได้แค่แอบชอบ แอบมอง???
เมื่อตอนเรียนอยู่มศ.3 ลุงก็เพิ่งสึกจากเป็นเณร มาเรียนกับเด็กสายสามัญ
ลุงเคยไปแอบรัก แอบชอบผู้หญิงมาถึง 2 - 3 คน
แอบตามเขา แม้กระทั่งขึ้นรถ เขาขึ้นประตูหน้า ลุงก็ขึ้นประตูหลัง
ขอแค่ไปคันเดียวกับเขา...แต่มีวันหนึ่งเขาแกล้งจะขึ้นประตูหน้า
แต่ก็รอจนรถออก เขาก็ขึ้นประตูหลัง เราก็ตกใจต้องโดดขึ้นไป
เพราะรถเมล์จะออก วิ่งไปประตูหน้าไม่ทัน ก็ไปยืนข้างเขา???
เขาก็หันหน้ามาด่าว่า...รูปชั่ว ตัวดำ ไม่เจียมตัว แลัวเขาก็หันไป
หัวเราะกับเพื่อน ลุงแทบจะโดดรถตายให้รู้แล้วรู้รอด????
กลับมาถึงบ้าน นํ้าตาไหล ไม่พูดจากับใคร ไม่กินเข้า กินนํ้า 3 วัน
จนวันที่ 4 แม่ร้องให้ เข้ามากอด เข้ามาปลอบประโลม ว่าถ้าลูก
ไม่ยอมกินข้าว นํ้า แม่ก็จะไม่กิน จะยอมตายตามกับลูก!!! ผู้หญิงไม่ได้
มีคนเดียวในโลก ลูกต้องเจออีกมากมายตลอดชีวิตของลูก
แล้วท่านก็กอดเอาไว้ ไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมกินข้าวกินนํ้า???
เราก็เลยได้คิดมาทีละน้อย เอามาประมวลเหตุผลเปรียบเทียบ
ทำให้ได้คิดว่าแม่เลี้ยงมาแต่เกิด กว่าจะโต ท่านคงลำบาก
ฝากความหวังไว้กับเรา และสั่งสอนเสมอว่าเราจน ต้องเจียม
สร้างตัวได้ค่อยมีแฟน เราเป็นลูกผู้ชาย ต้องรับผิดชอบเขาได้!!!!
***ใครเขาดูถูกเหยียดหยาม ก็ช่างเขา? เราเอาคืนภายหลังได้ ยังไม่สายหรอกลูก ถ้าลูกมีเงิน มีเกียรติ มีฐานะ เดี๋ยวหญิงวิ่งมาหาแบบรับไม่ไหว?...ว่าแต่ลูกมีปัญญาหรือเปล่า ???
แม่ให้ลูกไปแล้วครบ 32...แม้ลูกขี้เหร่ แต่แม่ก็ให้ลูกครบ 32
อย่างอื่น ลูกต้องหาเอาเอง???
.............................................................
พอได้คิด ลุงก็ค่อยๆลุกขึ้นพยุงแม่ กราบเท้าแม่นํ้ตาไหลพูดว่า
แม่จ๋า ลูกผิดไปแล้ว ลูกเห็นหญิงอื่นดีกว่าแม่ที่ให้เลือดเนื้อชีวิต
แม้ยากจนข้นแค้น แม่ก๊ไม่เคยทิ้งลูก แม้ใครเขาจะขอไปเลี้ยง
เพราะเห็นว่ามีลูกมาก คงไม่สามารถเลี้ยงลูกไปได้ตลอดรอดฝั่ง
แม่ก็ไม่ยอม ด้วยสำคัญว่า จะมีใครทีรักลูก ยอมตายแทนลูก
ได้เท่าแม่ ที่เสียสละนํ้านมจากเลือดเนื้อของแม่มาแต่อ้อนแต่ออก???
ลุงก็ยอมกินข้าว กินนํ้า มุมานะสู้ชีวิต ใช้พรสวรรค์ที่เป็นเด็กเจียมตัว
มีอะไรก็ระบายออกมาบนดินบนทราย สมัยก่อนสมุดวาดเขียน
คือสิ่งทีไม่สามารถเอื้อมถึง จนไปเจอโรงหนังที่เขาเขียนรูปและ
ตัวหนังสือโฆษณา ก็ไปสมัครขอทาสีป้ายให้เขา จนเขาย้ายไป
เราเลยได้เขียนป้ายโรงหนังสมัย มิตร-เพชรา,อภิญญา-สมบัติ จนมาสอบเข้าเพาะช่างได้
แบบเด็กแก่กว่าเขา? เขาอายุ 16-17 แต่ลุง 20 แล้ว ต้องทนกลํ้ากลืนให้เพื่อนๆเด็กๆเรียกมึงกู
ร่อนเร่พเนจรไป โชคดีไปเจอคนเขียนป้ายโรงหนังจันทิมาเธียร์เตอร์ ศรีย่าน
เขารับเป็นลูกน้อง ช่วยเขาเขียนป้ายได้วันละ 10 บาท มีเงินไปเรียน
เพาะช่าง พอโรงหนังเจ๊งเลยหันมาเขียนรูปวิวไปขายฝรั่งพัทยา
รูปละ 200 ทีละ 10 รูป วิ่งไปมาทุกอาทิตย์ แถมพาน้องชายมาส่งเสียเรียน อุเทนถวายอีกคน
ก้มหน้าไม่สบตาใคร ...คนอื่นๆเขามีแฟนเดินควงแขนในเพาะช่าง
แต่ลุงได้แต่เจียมตัว เรามันตํ่าต้อย โดนดูถูกเหยียดหยามมาจากบ้านอก
ได้แค่คิดว่าสักวันเมื่อเราพร้อม เราจะเอาคืนฟันผู้หญิงทุกคนที่มีโอกาส
เพราะเราเหมือนคนจิตใจด้านชาเรื่องความรัก
แต่...ลุงกลับคิดผิดอีกเมื่อเจอผู้หญิงที่เขาดี 2 ใน 5 คน ที่เราต้อง
ยอมเปลี่ยนความคิด
จะผิดอย่างไร?...ต้องติดตามในกระทู้นี้...สนกนะ ขอบอก??? |