หัวข้อกระทู้ : ได้แต่คาดหวังว่าเหล่าจอมยุทธแห่งสำนักจีพระ..จะกลับคืนสู่สำนักอย่างปลอดภัย.. |
(N)
https://www.youtube.com/watch?v=BplvAL2-eeo
ท่ามกลางบรรยากาศที่ร้อนระอุ รังสีแห่งแสงแห่งอาทิตย์ยามบ่ายอันบ้าคลั่ง
มวลผู้คนต่างมิกลัวเกรง ต่างมิหวาดหวั่น ต่างออกมารวมกลุ่มชุมนุมกันอย่างหนาแน่นนัก
ไม่เว้นแม้แต่สตรีและเด็กน้อยที่มีผิวกายอันบอบบาง กล้าหาญที่จะมาท้าทายแสงอาทิตย์อันร้อนแรง
บุรุษนั้นเล่ามากมาย ล้วนร่ำสุราจนเมามาย ออกมาวาดลวดลายที่มิอาจคาดเดาได้
อนิจจา..นี่หาใช่กระบวนท่าของจอมยุทธใดๆทั้งสิ้น มันล้วนเป็นท่วงท่าแห่งบุรุษที่ขาดสติเป็นแน่แท้
ในบรรยากาศที่ร้อนระอุนั้น พวกเขาทั้งหลายต่างสาดน้ำเข้าหากัน พลังความเย็นแห่งน้ำ
คงจะพอบรรเทาความร้อนแห่งแสงอาทิตย์ลงได้บ้าง
แต่พลังความร้อนแห่งจิตใจที่ถูกครอบงำด้วยพิษแห่งสุรา อาจไม่สามารถคาดคะเนได้
ในท่ามกลางรอยยิ้ม ในช่วงเวลาที่มวลหมู่ชนต่างสาดน้ำโปรยปรายความเย็นฉ่ำเข้าใส่กัน
ซึ่งเป็นประเพณีที่มีสืบทอดมาอย่างยาวนาน ซึ่งเคยเล่าขานกันว่า
เป็นพระณีที่ชุ่มฉ่ำมีแต่ความสุข..และมันก็ยังคงมีความสุขและเป็นจริงได้โดยแน่แท้
หากไม่มีสายตาอันอำมหิต และจิตใจที่ไร้สติที่ไม่อาจควบคุมได้ของเหล่าบุรุษซึ่งตกเป็นทาสแห่งพิษสุรานั้น
บุรุษเอย..ไฉนท่านจึงไม่กอบโกยช่วงเวลาแห่งความสุขที่พอจะหาได้ในยามทุกข์เข็นเช่นนี้
ไฉนท่านจึงละเลย และไม่แยแสในความสุขของผู้อื่นและตัวท่านเอง
ท่านปรารถนาที่จะเป็นเพียงบุรุษที่ขาดซึ่งสติและยอมเป็นทาสแห่งสุราเมรัย
ท่านยอมที่จะทิ้งความสุขทั้งปวงของตัวท่านเอง บิดามารดา และคนรอบข้างของท่านได้ขนาดนี้เชียวหรือ
แม้ยามเมื่อพิษร้ายแห่งสุราเมรัยได้อันตรธานออกไปสิ้น สติสัมปชัญญะกลับคืนมาได้ทั้งสิ้น
อนิจจา...หากเพียงแต่ว่าความสูญเสียที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น มันหากลับคืนมาได้ไม่...
ต่อให้เสียใจ..ร่ำร้องสักปานใด บิดามารดาท่าน จะเสียใจร่ำร้อง จนน้ำตาเป็นสายโลหิต
ก็มิอาจเปลี่ยนแปลง ก็มิอาจย้อนกลับ................
และเมื่อเทศกาลประเพณีนี้บรรลุและจบลง
ก็ยังปรารถนาให้ความอำมหิต กลิ่นคาวเลือด คราบน้ำตา ความเศร้าโศก และสิ่งไม่ดีทั้งสิ้น
ได้เป็นบทเรียนให้ชนรุ่นหลังได้ใช้เป็นแนวคิดแห่งตน ในการสานต่อประเพณีอันดีงามแต่ดั้งเดิม
ว่าสมควรที่จักต้องดำเนินต่อไปในทิศทางใด..
บุรุษเอย..จิตใจแห่งผู้กล้า ใยต้องเป็นทาสสุราเมรัย....
หากแม้เจ้าไม่สามารถคุมมัน จะให้มันมาคุมเจ้าทำไม...
เมื่อเมฆทะมึนแห่งความเลวร้ายเริ่มบรรเทาเบาบาง...หวังเพียงเหล่าจอมยุทธแห่งสำนักจีพระ
เหล่าศิษย์พี่ ศิษย์น้อง อาจารย์อา อาจารย์ลุง อาจารย์ปู่ กลับคืนสำนักกันอย่างปลอดภัยกันทุกท่าน
เมื่อฝนซา ย่อมมีฟ้าใส......แต่สัมพันธ์ที่เกิดจากใจ...ฟ้าจะใส..ไม่ต้องรอฝนซา
------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
|