(N)
เมื่อภรรยา'จั่นเจา โดนข้อหาฆ่าคนตาย โดยเจตนา เธอทะเลาะกับเพื่อนบ้าน และได้ผลักเพื่อนบ้านล้ม
จังหวะนั้น มีรถม้าวิ่งผ่านมาพอดี ทับเพื่อนบ้านจนเสียชีวิต
นางก็รับสารภาพ โทษนี้เป็น "โทษประหาร" ทุกคนก็ กังวลใจมาก
จั่นเจา จอมยุทธผู้มีศักดิ์ศรี ไม่ขอความเมตตา จากท่านเปาบุ้นจิ้นแม้แต่น้อย กลับเตรียมงานศพเมีย ด้วยความเศร้าใจ
หวังเฉา / หม่าหั้น / จางหลง/ จางหู่ ก็กลุ้มใจ เห็นจั่นเจาร้องไห้ทุกวัน รู้ว่าอย่างไร "อาซ้อ" คงต้องตาย คาศาลไคฟง อย่างแน่นอน
ถึงวันตัดสิน ทุกคนก็ใจระทึก ว่า ท่านเปาจะหาทางออกอย่างไร
หวังเฉา/หม่าหั้น นั้นแน่ใจ ว่าอย่างไร ช้อหญิง คงไม่รอดแน่ จึงให้ จางหลง/จางหู่ ทำหน้าที่แทน ในศาลไคฟง และได้หลบตัวออกไป อ้างว่าไม่สบาย
ปกติ เวลาท่านเปา จะตัดสิน ประหารใคร ท่าน จะหยิบ "ติ้ว" (ไม้สั้นๆ ยาวคืบหนึ่ง)
แล้วยืนขึ้น ตะโกนสุดเสียง.. " ปราาา หาาาร "
หวังเฉา/ หม่าหั้น นั้นรู้ ทางอยู่ แล้ว จึงมุดไปอยู่ใต้โต้ะ ท่านเปา
พอถึงนาทีสำคัญ ท่านเปาหยิบติ้ว ยกตัวขึ้น เตรียมตะโกน.......
หวังเเฉา / หมาหั้น ใช้มือ "บีบไข่" ท่านเปา สุดแรง คนละข้าง
ท่าน เปา นั้น ตกกะใจสุดขีด และรู้สึกเจ็บจนหน้าดำกลายเป็นเขียว จึงตะโกน สุดเสียง
" ปล่อยยยยย เดี๋ยว นี้"
คำตัดสินนี้ ทำให้ เมีย'จั่นเจา
รอด จากโทษประหาร อย่างหวุดหวิด... |