(N)
เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ผมได้กัดฟันปล่อยพระขุนแผน
ออกไปในราคา 1,200 บาท ที่งานประกวดแห่งหนึ่ง
ที่ขาย เพราะไม่มีเงินหมุน
ใจ ไม่อยากจะขาย แต่ก็ต้องขาย
ทั้งๆที่รู้ว่า ผมกับพ่อ ไปรับมากับมือ(ช่วงปี 2519)
ไม่ใช่ว่าไปเอามาองค์เดียว
ไปหาท่านก็หลายเที่ยว เอามาหลายองค์
บางรุ่นได้มาเป็น 100
ช่วงนั้นผมก็ยังเด็ก แต่จำความได้
หลวงพ่อ...ก็ยังไม่มีชื่อเสียงเท่าไร
เป็นพระเกจิที่ดังในขตพื้นที่ จ.ชัยนาท
พอผมโตมา ก็ขายบ้าง แจกบ้าง แถมบ้าง
ตามธรรมชาติ ที่หลวงพ่อท่าน ยังไม่เป็นเกจิดัง
แต่มายุคนี้ วัตถุมงคลของท่าน
บางรุ่น บางพิมพ์ หลักแสน หลักล้าน
และแล้วเมื่อปี 2563
ผมไปเจอพระองค์นี้ อยู่ในแผงพระข้างทางแห่งหนึ่ง
อยู่กับเซียนพระรุ่นเก่า แต่เขาไม่รู้จักว่าเป็นของหลวงพ่ออะไร
นึกในใจว่า "หลวงพ่อมาที่นี่ยังไงวะ"
มาพร้อมเลี่ยมเงินซะด้วย
พอผมถามว่าเป็นพระของใคร แกก็ย้ายวัดให้เสร็จสับ
ผมอาราธนาในใจว่า
"หลวงพ่อ ถ้าเป็นของผม ก็จงกลับมาอยู่กลับผม
ขอให้เป็นราคาที่ผมเช่าได้"
แล้วถ้าเป็นตัวคุณเอง เจอเหตุการณ์แบบนี้
จะมีความรู้สึกอย่างไรครับ?
ละ |