(D)
ชาไข่มุก... หยุดลมหายใจ
ปุ๊ ! เสียงหลอดกาแฟอันโตกระแทกเจาะฝาครอบแก้วชาไข่มุก เศษฝาพลาสติกแผ่นกลมขนาดเท่าปลายหลอดตกลงสู่ก้นแก้ว
ฉันดูดเครื่องดื่มสุดโปรดอย่างหิวกระหายและกระดกแก้วกินน้ำแข็งจนเกลี้ยงตามความเคยชิน
เมื่อจะทิ้งแก้วลงถังขยะฉันแปลกใจเล็กน้อยที่ไม่เห็นเศษฝาพลาสติกอยู่ในแก้วเหมือนทุกคราว
แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก
สักพักรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งลักษณะเป็นแผ่นบางๆติดอยู่ในคอ แม้จะพยายามล้วงและดื่มน้ำมากๆ เพื่อให้อาเจียน แต่สิ่งนั้นก็ไม่ยอมหลุดออกมา
ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่เริ่มติด ขัด อาจารย์และเพื่อนๆจึงรีบพาส่งโรงพยาบาล
เมื่อไปถึงโรงพยาบาล หลังจากรอหมออยู่เกือบสองชั่วโมงหมอก็ให้ลองกลืนน้ำดูปรากฎว่ามีสิ่งแปลกปลอมติดอยู่จริง
ตามด้วยการเอกซเรย์ ซึ่งสูญเปล่าเพราะไม่เห็นสิ่งแปลกปลอมนั้นเลย จึงตัดสินใจให้วางยาสลบเพื่อส่องกล้องตรวจหาต้นเหตุ
ระหว่างนั้นฉันยังรู้สึกตัวดีอยู่ทุกอย่าง
จนกระทั่งหลังวางยาสลบท่อส่องทางเดินอาหารขนาดใหญ่ประมาณท่อประปาขนาดเล็กสอดจากปากผ่านลงไปตามทางเดินอาหาร
แต่ไม่รู้ด้วยโชคร้ายของฉันหรือด้วยความประมาทเลินเล่อของใคร แทนที่เจ้าท่อนี้จะเป็นอุปกรณ์ในการตรวจเพื่อช่วยชีวิตฉัน
หลังการตรวจมันกลับทำให้ฉันรู้สึกปวดแน่นหน้าอกและหลังอย่างสุดจะบรรยาย
เมื่อฟื้นจากยาสลบแม่บอกว่าฉันปากซีด ตัวเขียว และไข้ขึ้นผิดกับเมื่อตอนก่อนส่องกล้องราวกับคนละคน จนแม่ใจหาย รีบตามหมอกลางดึก
การกลืนแป้งเพื่อเอกซเรย์เริ่มขึ้น ผลปรากฎว่า หลอดอาหารทะลุต้องผ่าตัดด่วนแต่แม่ไม่มีเงิน อย่าว่าแต่ค่าผ่าตัดที่สูงลิบลิ่วของโรง พยาบาลเอกชนเลย
แม้แต่ค่าตรวจทั้งหลายก่อนหน้านี้ที่เกินวงเงินการประกันอุบัติเหตุของนักศึกษาเพียงไม่กี่พันบาท แม่ก็ไม่มีทางโรงพยาบาลจึงขอยึดบัตรประชาชนของแม่ไว้
เพื่อเป็นหลักประกันให้แม่หาเงินส่วนเกินมาชำระในภายหลัง
หมอที่ส่องกล้องแนะนำให้ย้ายฉันไปโรงพยาบาลรัฐบาลที่เขาประจำอยู่แต่แม้จะเป็นโรงพยาบาลรัฐบาลก็ต้องคุยกันเรื่องค่าใช้จ่ายเช่นกัน
แม่จึงวิ่งวุ่นติดต่อเรื่องใช้สวัสดิการบัตรประกันสุขภาพ 30 บาท กว่าจะเสร็จเรียบร้อยก็เกือบเที่ยงนั่นแหละฉันจึงได้รับการผ่าตัด
การผ่าตัดใช้เวลาเกือบ 4 ชั่วโมงเพราะรอยทะลุที่หลอดอาหารอยู่ใกล้ปอด น้ำย่อยจะไหลเข้าไปในปอดซึ่งอันตรายมาก
หมอต้องผ่าตัดเปิดซี่โครงจากราวนมด้านซ้ายไปจนถึงสันหลังอีกข้าง แต่ถึงอย่างนั้นก้ยังไม่สามารถซ่อมแผลได้หมด
เพราะแผลในทางเดินอาหารเป็นทางยาวจากต้นคอถึงกระเพาะยาวถึง 30 เซนติเมตร
สามวันหลังผ่าตัด ฉันลืมตาขึ้นมาพร้อมสายระโยงระยางเต็มตัวทั้งสายจากจมูกทั้งสองข้างเพื่อเอาน้ำย่อยในกระเพาะออกมา
สายที่ไว้ดูดน้ำมูก น้ำลาย สายที่ต่อจากบริเวณซี่โครงที่ผ่าตัดเพื่อเอาเลือดจากแผลออกมา สายให้เลือด สายน้ำเกลือ
สิบเอ็ดวันที่อยู่โรงพยาบาลเต็มไปด้วยความเจ็บปวด กินอาหารไม่ได้อยู่เป็นอาทิตย์ยิ่งเวลานอนจะรู้สึกทรมานเพราะเจ็บที่บริเวณแผลผ่าตัดเป็นที่สุด
หมอที่ส่องกล้องซึ่งช่วยหาหมอผ่าตัดให้มาสารภาพในภายหลังว่าแผลในทางเดินอาหารที่ยาวเหยียด
เกิดจากการส่องกล้องไปดันเอาเศษแผ่นพลาสติกซึ่งติดอยู่ที่ระหว่างหลอดลมและหลอดอาหารให้ครูดบาดไปตลอดทางเดินอาหาร
แต่อย่างไรเขาก็ติดต่อหาหมอผ่าตัดที่เชี่ยวชาญให้และเป้นความผิดพลาดที่เขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจ
กรุณาช่วยส่งต่อเพื่อนๆ พี่ๆเพื่อเตือนภัยคนที่เรารักและเป็นห่วงนะคะ กินชาไข่มุก แก้วต่อไป ระวังนะคะ
 |
|
[พ. 23 เม.ย. 2551 - 09:46 น.]