(D)
เช้าวันหนึ่งกลางเดือนเมษา ในเวลาของเดือนแห่งความแห้งแล้ง ฉันออกมานั่งอยู่ที่ศาลาหน้าบ้านเพื่อสัมผัสอากาศยามเช้า
ในเช้าวันแรกที่กลับมาเยี่ยมบ้านเกิด หลังจากที่ต้องจากที่นี่ไปนานเหลือเกิน
แม้ว่าตอนนี้จะยังเช้าอยู่ แต่อากาศกลับร้อนเอามาก ๆ จนฉันรู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูก
เมื่อไหร่น่ะ ที่ฝนจะตกลงมาให้ความชุ่มชื้นกับผืนดินที่แห้งแล้งสักที
แต่แล้วแค่เพียงไม่นานก็มีเมฆสีดำก้อนใหญ่มหึมาลอยมาแต่ไกล
พร้อมกับสายลมเย็นที่พัดมาเบา ๆ แล้วค่อยแรงขึ้นเรื่อย ๆ
...น้ำหยดแรกร่วงลงสู่พื้นดิน เม็ดที่สอง สามก็ตามลงมาอย่างไม่ขาดสาย ถึงตอนนี้ฉันได้รับรู้ถึงกลิ่นไอของอะไรบางอย่าง
ที่มักจะเกิดขึ้นมาในยามที่ฝนตกต้องลงสู่พื้นดิน
....................กลิ่นไอดิน.............
มันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น มีความสุขอย่างประหลาด ทั้งที่มันก็เป็นแค่กลิ่นที่เกิดจากดิน
ดินที่ใครหลายคน เดินเหยียบย่ำแล้วบอกว่ามันสกปรก แต่สำหรับฉันมันคือความประทับใจในอะไรบางอย่าง
ที่ฉันอธิบายมันออกมาไม่ได้
และแล้วฉันก็ได้ยินเสียงฝีเท้าคุ้นหู ของใครบางคนเดินเข้ามา
“นั่งเหม่ออยู่คนเดียวอีกแล้วนะเรา กี่ปีกี่ปีก็ไม่เคยเปลี่ยน” โธ่แม่ขา ก็หนูชอบของหนูนี่ค่ะนาน ๆ ถึงจะได้กลับบ้านเราสักครั้ง
“งั้นให้แม่นั่งด้วยคนได้มั๊ย”
ได้สิค่ะ”
“แล้วนี่คิดอะไรอยู่ละแม่เห็นเรานั่งเหม่ออยู่นานแล้วน่ะ”
ก็คิดอะไรไปเรื่อยแหละค่ะเพียงแต่วันนี้มันพิเศษกว่าวันอื่นตรงที่มีฝนตกลงมากลางเดือนเมษา
แล้วกลิ่นไอดินที่บ้านเรานี่มันทำให้หนูรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาได้อย่างประหลาด
“แล้วหนูเคยลองคิดดูบ้างไหมว่าทำไมหนูถึงชอบกลิ่นไอดิน ตอนที่ฝนตกแบบนี้”
ไม่เคยหรอกค่ะแม่รู้แต่ว่าชอบ แม่ถามทำไมค่ะ
งั้นแม่จะบอกให้เผื่อว่าอาจจะตรงกับที่หนูกำลังเป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้ การที่หนูชอบกลิ่นไอดิน เวลาที่ฝนตก อาจจะเป็นเพราะลูกของแม่
เกิดที่นี่ หัดคลาน หัดตั้งไข่ หัดเดิน และวิ่งเล่นอยู่บนดินผืนนี้ตั้งแต่เด็กจนโต
มันเป็นความรู้สึกของความรักความผูกพัน ที่หนูมีต่อบ้านเกิดของหนูสิ่งเหล่านี้มันจะจดลึกอยู่ในความทรงจำของหนูตลอดไป และแม่ก็ดีใจที่ลูกของแม่ไม่ลืมตัวไม่ลืมบ้านเกิด
คนเราไม่ว่าจะเกิดจากที่ใด ยากดีมีจนอย่างไรมาก่อน เมื่อได้ดีมีสุข แล้วไม่ลืมตัวไม่ลืมจุดเริ่มต้นของตัวเอง ต่อไปข้างหน้าไม่ว่าจะต้องไปอยู่ ณ ที่ใด ก็ไม่มีทางที่จะตกลงสู่ที่ต่ำแน่นอน
“จำไว้ให้ดีน่ะลูก”
ค่ะแม่ หนูจะจำที่แม่สอน จะเก็บกลิ่นไอดินนี้ให้จดลึกลงสู่ความทรงจำของหนู ต่อไปไม่ว่าหนูจะไปอยู่ที่ไหน ดินที่นั่นก็คือความอบอุ่นใจของหนูเหมือนที่นี่ เพราะนั่น...คือแผ่นดินไทย.... คือแผ่นดินแม่เหมือนกัน
 |
|
[พฤ. 26 มิ.ย. 2551 - 08:44 น.]