(N) " เจ้าแม่กวนอิม พระโพธิสัตว์ ผู้เมตตามหาการุณย์ ช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์ "
:: ประวัติ พระแม่กวนอิม ปางพันมือ
- พระแม่กวนอิม ปางพันมือ หรือพระแม่กวนอิม ปางพันเนตรพันกร เป็นปางหนึ่งของพระ
มหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร เมื่อประมาณหนึ่งหมื่นปีมาแล้ว เกิดอุทกภัย ครั้งใหญ่ใน
ประเทศจีน ฝนตกหนักน้ำในแม่น้ำฮวงโหหรือแม่น้ำวิปโยคท่วมท้น ผู้คนจำนวนมาก
ถูกกระแสน้ำพัดพาไป พุทธศาสนิกชน ได้สวดมนต์วิงวอน พระโพธิสัตว์กวนอิมขอให้
ทรงช่วย ทำให้พระองค์ต้องเสด็จลงมาช่วยผู้ที่ถูกน้ำท่วม แต่การมีเพียง สองมือย่อม
ช่วยไม่ทันเหตุการณ์ พระองค์จึงทรงตั้งจิตอธิษฐาน ว่าขอให้มีพันเนตรพันกร จะได้ช่วย
คนได้ครั้งละพันคน พุทธศาสนิกชนชาวจีน จึงสร้างองค์สมมติ พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร
ปางพันเนตรพันกรขึ้น จะสังเกตได้ว่า แต่ละพระหัตถ์มีพระเนตรอยู่กลางฝ่าพระหัตถ์
อันเป็นสัญลักษณ์แสดงถึง ความเอื้ออาทรที่จะโปรดสัตว์ ผู้อยู่ในห้วงทุกข์อันหาขอบเขตมิได้
- พระแม่กวนอิมมหาโพธิ สัตว์อวโลกิเตศวร ทรงเป็นพระมหาโพธิสัตว์ที่ยิ่งใหญ่
ทรงเปี่ยมด้วยมหาเมตตา มหากรุณาอิทธิ และบุญญฤทธิ์มากมายสุดพรรณา
พระบารมีของพระองค์แผ่ไพศาลไปทั่วทั้งไตรภูมิ ทรงคอยฟังเสียงร้องของสรรพสัตว์อยู่
มิได้ขาดความทุกข์ ความเดือดร้อนของทุกคนเป็นดั่งเช่นความทุกข์ของพระองค์เอง
ทรงมีปณิธานอันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครเหมือน คือทรงได้ตั้งจิตอธิฐานมี่จะมาโปรดมาช่วยชี้ทางสว่าง
เป็นที่พึ่งพิงของสรรพ สัตว์ในวัฏฏสงสาร นี้ไปตราบเท่าจนกว่าชีวิตทุกชีวิต จะสามารถหลุดพ้น
จากทะเลทุกข์ถึงฟากฝั่งพระนิพพานได้หมด แล้วพระองค์จึงจะทรงตามไปเป็นองค์สุดท้าย..
* คำอาราธนา บูชาเจ้าแม่กวนอิม
นำโมไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ กวงสี่อิมผู่สัก (กราบ)
นำโมไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ กวงสี่อิมผู่สัก (กราบ)
นำโมไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ กวงสี่อิมผู่สัก (กราบ)
นำโมฮูก นำโมหวบ นำโมเจ็ง นำโมกิวโคว่ กิวหลั่ง กวงสี่อิมผู่สัก
ทั่งจี้โตโอม เกียล้อฮวดโต เกียล้อฮวดโต เกียล้อฮวดโต ล้อเกียฮวดโต ล้อเกียฮวดโต
ซาผ่อออ เทียงล้อซิ้ง ตี่ล้อซิ้ง นั้งลี่หลั่ง หลั่งลี่ซิ้ง
เจ็กเฉียก ใจเอียง ห่วยอุ่ยติ๊งนำโมม่อออป่อเยี๊ยปอล้อบิ๊ก (กราบ)
- เป็นการออกเสียงตามภาษาจีนแต้จิ๋ว ที่ชาวไทยเชื้อสายจีนในไทยแปลไว้ทั้งสองบท
แต่ในความเป็นจริงแล้ว ท่านสามารถอธิษฐานเป็นภาษาไทย หรือภาษาอะไรก็ได้
เพราะว่าการสื่อความหมายจะใช้แรงอธิษฐาน ที่เกิดจากความตั้งใจอันแน่วแน่ของผู้กราบไหว้
ในขณะสวดบริกรรมนั่นเองที่สำคัญที่สุด |
|