(N)
ครูบาอาจารย์สายล้านนา ที่หลวงพ่อครูบาท่านได้ร่ำเรียนมา ทั้งเดินทางไปแสวงหาศึกษาด้วยตัวเอง ทั้งมอบให้ด้วยความรักด้วยเป็นคนที่จริงจังต่อทุกเรื่อง บางอย่างจึงมีท่านเหลือเพียงองค์เดียวที่ได้รับการถ่ายทอดมาจนถึงปัจจุบัน ทั้งพบระหว่างเดินธุดงค์ พอสังเขปได้ดังนี้ครับ
- หลวงพ่อพระครูถาวรธรรมรักษ์ ( ครูบาอินโถ ) พระอุปัชฌาย์ อ.ไชยปราการ ( อ.ฝาง ) จ.เชียงใหม่วิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาการเขียนอักขระล้านนา ( ตั๋วธรรมเมือง ) , วิชาอาคมทางแคล้วคลาด , วิชาเมตตามหานิยม , วิชามหาเสน่ห์ , วิชาเทียนต่าง ๆ เช่น เทียนสะเดาะเคราะห์ สืบชะตา รับโชค เป็นต้น หลวงพ่อครูบาอินโถท่านถือว่าเป็นครูต้นของหลวงพ่อผาสุก
- หลวงพ่อพระครูญาณวิเชียร ( ครูบาแก้ว ) อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่วิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาการเขียนอักขระล้านนา ( ตั๋วธรรมเมือง ) เพิ่มเติม , วิชาปราบผี , วิชาอาคมทางแคล้วคลาด , วิชามหาอุตต์ , วิชาเมตตามหานิยม , วิชาการเขียนยันต์ต่าง ๆ
- หลวงพ่อครูบาคำเหมย อ.ไชยปราการ ( อ.ฝาง ) จ.เชียงใหม่วิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาคาถาและการเขียนยันต์เสือเผือก ซึ่งเป็นวิชาที่น้อยคนนักที่จะได้มีโอกาสได้เรียนและถือว่าเป็นวิชาเอกอย่างหนึ่งของหลวงพ่อผาสุกเลยก็ว่าได้
- ครูบาธรรมชัย อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่วิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาทางด้านกรรมฐาน , คาถาอาคมต่าง ๆ
- หลวงพ่อครูบาเมา อ.สันทราย จ.เชียงใหม่วิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาเทียนล้านนา , วิชาแคล้วคลาด
- หลวงพ่อครูบาจำปา อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่วิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาเมตตามหานิยม , วิชาเมตตาค้าขาย , วิชาแคล้วคลาดคงกระพัน7.หลวงพ่อพุทธทาส ภิกขุ จ.สุราษธานีวิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาทางด้านสมาธิกรรมฐาน และการปฏิบัติธรรม
- พระครูพรหมจักสังวร (ครูบาพรหมฯ) วัดพระบาทตากผ้า ลำพูนวิชาที่ได้ศึกษามีดังนี้วิชาทางด้านสมาธิกรรมฐาน และการปฏิบัติธรรม
ท่านยังได้ศึกษาคาถาอาคมจากครูบาอาจารย์ทั้งที่เป็นบรรพชิตและฆารวาส อีกหลายท่าน เช่น สายพม่า ( วิชาเทียน / คาถาต่าง ๆ ) , สายสิบสองปันนา , สายลาว ( วิชาแคล้วคลาด / วิชาเมตตา )รวมถึงท่านยังได้ศึกษาวิชาจากปั๊บสาตำราที่ได้สืบต่อกันมาอีกหลายอย่าง เช่น วิชายันต์พิชัยสงคราม และ เทียนพิชัยสงคราม สืบจากสายทางเชียงแสน และปัจจุบันนี้หากมีพิธีพุทธาภิเษก เทวาภิเษก ในจ.ชลบุรี และจังหวัดใกล้เคียงแถบภาคตะวันออก เกือบทุกครั้งหลวงพ่อพระครูผาสุกจะได้รับการนิมนต์ไปอ่านโองการในพิธีหากมีโอกาสลองแวะไปกราบท่านดูรับรองไม่ผิดหวังคับ พระดีนั้นมีแต่หาพบเจอได้น้อยนัก ต้องมาสัมพัสถึงจะรู้ด้วยตัวเองนับได้ว่าท่นเป็นพระทางสายล้านนาแท้ๆ เพียงไม่กี่องค์ที่จำพรรษาอยู่ที่ในภาคกลาง และถ้ายิ่งทางภาคตะวันออกแล้วด้วยนั้น ถือได้ว่ามีเพียงองค์เดียว ที่พร้อมด้วยคุณสมบัติแห่งคำว่า ครูบา ได้ทุกประการ ด้วยตัวท่านเองเป็นคนเชียงแสนโดยกำเนิด และเติบโตมาในครอบครัวที่ สืบสานวิชาทางล้านนาโดยตรงจนถึงรุ่นท่าน อุปนิสัยภายนอกนั้น ท่านเป็นพระที่ดูน่าเกรงขาม แต่ถ้าได้สัมพัสท่านจริงๆแล้วท่น้ป็นพระที่มีเมตตาสูงมาก ญาติโยมที่ไปกราบท่านไม่ว่าจะมาซักกี่โมงท่านรับแขกตลอด ้วยท่านถือคติที่ว่า เขาเดือดร้อนมาเราก็ช่วย สร้างอนิสงฆ์ หลายครั้งที่ท่านต้องเข้า รบ.บ่อยๆ เนื่องจากปัญหาสุขภาพ แต่ท่านก็ไม่เคยขัดกิจนิมนต์ของญาติโยม ไปได้ท่านไป นี้เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่คนบ้านบึงและคนชลบุรีให้ความเคารพท่าน และยิ่งกว่านั้นคือพิธีกรรมต่างๆที่ญาติโยมมาขอบารมีท่าน ล้วนแต่ได้ผลกันทุกคน ***จึงไม่แปลกที่บางครั้งจะเห็นไฟที่ศาลาเปิดไว้ตลอด เนื่องจากพิธีกรรมบางส่วนนั้น ต้องทำตอนกลางคืน*** วัติปฏิบัติท่านนั้นเหมือนพระสายป่า คือฉันเพียงทื้อเดียว ออกเดินบิณฑบาตรทุกวัน จะมีก็แต่ช่วงนี้ที่สุขภาพไม่เอื้ออำนวย เนื่องจากอยุ่ในช่วงพักรักษาตัวเท่านั้น
พูดถึงเรื่องการออกธุดงค์ของหลวงพ่อท่านช่วงแรกหลังจากบวชได้ไม่กี่พรรษาท่านก็ได้ออกธุดงค์แสวงหาโมกข์ธรรมไปตามที่ต่างๆ เนื่องจากบรรพบุรุษต้นท่านนั้นสืบสานวิชามาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงไม่เป็นปัญหานักกับการออกธุดงค์ที่จะต้องเจอภัยอันตรายต่างๆ ส่วนหนึ่งท่านได้ความกล้าหาญจากครูบาธรรมชัย สหธรรมิกครูบาอินโถ เป็นเป็นพระอุปัชฌาย์ของท่าน การออกธุดงค์ไปทั่วประเทศจากเหนือเลาะชายแดนพม่าไปจนถึงภาคใต้ โดยได้แวะศึกษาธรรที่สวนโมกข์กับท่านพุทธทาสแล้วเลยข้ามแดนเข้ามาสเลเซีย หรือการธุดงค์ทางภาคอิสานลัดเลาะตามชายแดนเขมรเข้าลาวก่อนจะวกเข้าเชียงใหม่ ครูบาผาสุกท่านได้สร้างคุณูปการมากมาย จากการที่ได้พบกับครูบาอาจารย์ต่างๆ ทั้งไทย พม่า ไทยใฦฆญ่ โดยเฉพาะ ท่านอาจารย์เปติ และ แม่หมอครูอาจารย์ชาวไทยใหญ่ ที่ทำให้ครูบาท่านได้รับการถ่ายทอดสายวิชาของฝั่งพม่ามาด้วย
ครูบาผาสุกท่านออกธุดงค์อยู่หลายปี และได้หยุกธุดงค์ไปเมื่อปี 2530 เมื่อ ครูบาอินโถ เจ้าอาวาสวัดสุกาวาส ซึ่งเป็นพระอุปัชฌาย์อาจารย์ของท่าน มรณะภาพลง หลังทำพิธีศพให้อาจารย์ของท่านจนเสร็จเรียบร้อย ครูบาผาสุกท่านจึงได้ย้ายกลับมาเป็นเจ้าอาวาสวัดสุกาวาสรับสืบทอดวิชาแทนครูบาอินโถต่อไป ต่อมาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะ อำเภอ ศรีดงเย็น มีสมณะศักดิ์ที่ พระครูผาสุกธรรมวัฒน์ หรือบางคนเรียกท่านว่า พระครูผาสุก นแกจากจะเป็นเจ้าคณะตำบลแล้ว ท่านยังเป็นพระธรรมฑูตที่ราบสูง เผยแพร่ธรรมะให้ชาวเขาเผ่าต่างๆบนดอยที่กำลังถูกคณะมิชชันนารีรุกหนักจนเครื่องหมายกางเขนปักจะเต็มแถบทุกดอยอยู่แล้ว หลังจากรับตำแหน่งเป็นเจ้าคณะตำบลศรีดงเย็นได้ไม่กี่ปี ครูบาท่านจึงเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย ท่านจึงได้ทำหนังสือขอลาออกจากเจ้าคณะตำบลส่งไปยังเจ้าคณะจังหวัดเชียงใหม่ ยื่นหนังสือครั้งแรก หลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดได้ยับยั้งแล้วตีตกไป เพราะท่านเสียดายในความรู้ความสามารถของหลวงพ่อครูบาท่าน ครูบาท่านเมื่อได้ตัดสินใจแล้วก็ไม่ย่อท้อ จึงทำหนังสือขอลาออกส่งขึ้นไปใหม่เป็นครั้งที่สองทั้งยังเข้าไปกราบลาท่านพร้อมกลดบาตรสะพายบ่าออกธุดงค์เป็นพระพเนจรอีกครั้ง ทิ้งเชียงใหม่ไว้เบื้อง ปีนั้นปี 2538 คราวนี้ท่านได้ขึ้นไปที่น้ำหนาวไปตั้งสำนักสงฆ์ขึ้นที่นั้น
ที่น้ำหนาวนั้นหลวงพ่อครูบาท่าน ใช้ทั้งแรงกายและแรงสติปัญญาของท่านได้สร้างสำนักสงฆ์ด้วยตัวท่านเอง ตัดไม้เองทุกเสาทุกต้นสร้างเป็นสำนักสงฆ์ขึ้นมา อยู่ที่น้ำหนาวได้หนึ่งปีกลางเดือนธันวาคม 2539 ครูบาผาสุกได้ลงมาร่วมงานทำบุญอายุ หลวงพ่อพูนทรัพย์ที่วัดอ่างศิลา หลัจากได้ไต่ถามสารทุกขจ์สุขดิบกันแล้ว หลวงพ่อพูลทรัพย์ท่านเห็นว่าอยู่ห่างไกลลูกศิษย์ทางนี้ การไปมาหาสู่ติดต่อกันไท่ค่อยสะดวกนัก อีกทั้งลูกศิษย์ลูกหาของท่านก็เรียกร้องอยากให้ลงมาอยู้ไกล้จะได้ทำบุญอุปฏฐากกันได้ หลวงพ่อพูลทรัพย์แนะนำให้ครูบาผาสุกมาอยู่ที่เขาชมพู่แถวบ้านบึงโดยให้ตั้งเป็นสำนักสงฆ์ขึ้น หลังจากที่พิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วจึงกลับขึ้นเก็บข้าวของต่างๆเดินทางกลับมาอีกครั้งเพื่อสร้างสำนักสงฆที่เขาชมพู่ก่อนวันขึ้นปีใหม่ 2540 เพียงไม่กี่วัน
มาสร้างสำนักสงฆ์อยู่ที่เขาชมพู่ได้ 5 ปี เจ้าคณะตำบลคลองกิ่วในขณะนั้นได้เห็นความรู้ความสามารถของหลวงพ่อครูบาท่าน และ ได้ทราบถึงสมณศักดิ์เป็นถึงพระครูสัญญาบัตร แล้วลาออกมาจากการเป็นเจ้าอาวาสและเจ้าคณะตำบล โดยที่ไม่ได้ต้องอธิกรณ์ไดๆ การที่ไม่มีตำแหน่งทางการปกครองจึงทำให้ไม่ได้รับค่านิตยภัตหลวงพ่อเจ้าคณะตำบลคลองกิ่ว จึงแนะนำให้ท่านมาเป็นเจ้าอาวาสที่ วัดตะเคียนคู่ซึ่งขณะนั้นกำลังจะร้างแล้ว เพียงช่วงระยะเวลาไม่กี่ปีที่ท่านได้มาอยู่ที่วัดตะเคียนคู่แห่งนี้ ท่านได้พลิกฟื้นที่วัดให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง กำแพงวัดเสนาสนะต่างๆ กุฎิสงฆ์ ล้วนเกิดขึ้นมาด้วยภูมิธรรมและความรู้จริงในศาสตร์สายวิชาล้านนาโบราณอย่างแท้จริง ท่านได้สงเคาระห์ญาติโยมมากมายในพื้นที่และเขตไกล้เคียง แต่ด้วยเป็นพระที่สันโดษจึงไม่ค่อยมีคนที่อยู่ภานนอกไม่ค่อยรู้จักท่าน มากนัก
วัตรปฏิบัติและปฏิปทาของครูบาผาสุกนั้นอย่างที่เกริ่นไว้แล้วในเบื้องต้น ท่านจะฉันภัตาหารเพียงวันล่ะมื้อ(นอกจากอาการอาพาธตามที่หมอสั่ง) ท่านถือปฏิบัติมาตั้งแต่บวชใหม่ๆแล้ว เช้าขึ้นจะฉันกาแฟและของว่างเพียงเล็กน้อย หลังจากนั้นจะจารตะกรุดของท่านไปเรื่อยๆ สายหน่อยถึงจะลงมาฉันภัตตาหาร ดังนั้นญาติโยมที่มากราบท่านหรือนิมนต์ขท่านต้องเข้าใจหรือตกลงกับท่านให้ดี มิฉะนั้นพอถึงเวลาฉันเพลแล้ว เห็นท่านไม่ฉันอะไรก็อาจไปตัดพ้อกับท่านได้ เหมือนหลายรายที่เจอมา อย่างเช่นเรื่องถวายสังฆทาน ถ้าหากเลยเที่ยงวันไปแล้ว ท่านจะให้ถวายเป็นผ้าป่าแทนไป เรื่องกฏพระธรรมวินัยหากสงสัยให้ถามท่านได้เลย ท่านจะอธิบายให้ฟังถึงสาเหตุและหลักในการทำบุญให้ได้ทราบกัน ไม่ใช่รับสังฆทานทั้งวันทั้งคืนที่นี้ท่านไม่ทำกัน เมิ่อค่ำลง หลวงพ่อท่านจะพาพระลูกวัดลงสวดมนต์ที่โบสถ์แทบทุกวันยิ่งตอนที่ร่างกายยังปกติสมบูรณ์ก่อนหน้านั้นแล้วท่านจะออกบิณฑบาตรด้วยตัวเองทุกเช้า ถึงทุกวันนี้สุขภาพอาจไม่เอื้ออำนวยแต่ถ้าเป็นวันพระท่านก็จะลงโบสถ์เช่นเดิม หลังจากนั้นท่านจะกลับขึ้นกุฏิเจริญภาวนาซึ่งเป็นปกติของท่านทุกวันเป็นเช่นมาตลอด...
ส่วนสรรพวิชาทั้งหลายนั้นจะขอกลว่าถึงในโอกาสต่อไปครับผม (เมื่อยมือฝุดๆ ขอบพระคุณที่เสียสละเวลาอ่านกันน่ะครับ)
ด้วยความเคารพ
 |
|
[ส. 09 ส.ค. 2557 - 10:51 น.]