(N)
เริ่มสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ตามอัตภาพ เริ่มจากให้ชาวบ้านเขาเย็บถุงกระสอบหัวอาหารถุงปุ๋ยเย็บเป็นผืนขนาดพอมุงได้ ทำเป็นหลังคาเป็นกระโจมอยู่ จำพรรษาในกระโจมถุงปุ๋ยอยู่พรรษาหนึ่ง คิดว่ามาอยู่อย่างนี้ไม่ต้องไปแข่งขันกับใคร ไม่ลงไปบิณฑบาต งดการบิณฑบาต คิดว่าจะอยู่กับป่ากับถ้ำ ก็มีชาวบ้านลูกเด็กเล็กแดงบุกป่าฝ่าดงขึ้นมาส่งข้าวปลาอาหาร ก็ได้เริ่มขยายตัวออก ทีนี้เริ่มมองเห็นความเป็นห่วงของชาวบ้าน พอได้พรรษาถึงออกรับบิณฑบาต เวลาภาวนาก็ขึ้นไปที่ถ้ำ ใช้เวลาเดินขึ้นไปร่วมครึ่งชั่วโมง ถ้ำมีลักษณะเหมือนห้องโถง เป็นลักษณะถ้ำปิด มีพวกเม่น ลิงป่าหางสั้น ๆ (กะบุด) ตัวใหญ่ (ตัวเท่าเด็กโต) หน้าเป็นแผง เขามาขย่มกิ่งไม้ใส่ เวลาปัดกวาดอยู่เวลาเข้ามาเขาจะถือหินขึ้นไปบนต้นไม้ด้วย แล้วก็มีเสียงเจี้ยวจ้าวของลูกเล็กเด็กแดง พอขึ้นไปบนกิ่งไม้สูงเขาจะทิ้งหินลงมา เราก็เริ่มรู้ว่านี่คือเขตของเขา อย่ายุ่ง อะไรทำนองนี้ บางทีก็ออกมามองดูเราแล้วก็ขย่มกิ่งไม้ใส่ หักกิ่งไม้ใส่ เราก็เฉยเสีย...
อยู่ในถ้ำไม่เจออะไร ก็ไหว้พระสวดมนต์ธรรมดา ที่เห็นก็จะมีรอยของกลุ่มเม่น เคยได้ยินเขาเล่าว่ามีเสือแต่อาตมาไม่เคยเจอ | 
[ส. 15 พ.ย. 2557 - 17:18 น.]