(N)
หลวงพ่อดำ กิตติภัทโท
พื้นเพท่านเป็นคนสมุทรปราการ โดยบวชเป็นพระตั้งแต่อายุได้ 28 ปี ท่านเป็นพระเชื้อสายมอญ ออกธุดงค์ติดตามครูบาอาจารย์เพื่อฝึกฝนปฏิบัติภาวนาไปจนสุดแดนอีสาน ทะลุเข้าเขมร มาทะลุออกอีกที่เมืองจันทบุรี ได้พบครูบาอาจารย์สุดยอดวิชามากมายและได้ฝากตัวเป็นศิษย์
หลวงพ่อดำ กิตติภฺทโท เจ้าอาวาสวัดเขาวงศ์ ท่าตะเกียบ จ.ฉะเชิงเทรา
หลวงพ่อดำท่านมีพื้นเพเป็นคนจังหวัดสมุทรปราการ ในวัยเด็กหลวงพ่อเล่าว่าท่านเป็นคนไม่เคยยอมใคร ทำให้มักจะไปมีเรื่องมีการอยู่เสมอๆ แต่กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้หลวงพ่อเป็นคนเกเรแต่อย่างใด หากแต่ท่านมักเข้าวัดรับใช้หลวงตาช่อ วัดคุนอก อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ ซึ่งมีศักดิ์เป็นตาแท้ๆของท่าน ท่านจะเป็นเด็กวัดคอยเดินตามหลวงตาขณะบิณฑบาตทุกวัน หลวงตาช่อท่านจะมีศิษย์เอกหนึ่งองค์ชื่อหลวงปู่ชอบ หลวงพ่อดำหรือเด็กชายดำในสมัยนั้น ได้คอยปรนนิบัติรับใช้หลวงปู่ทั้งสองอยู่บ่อยๆ ทำให้ท่านได้รู้ได้เห็นสรรพวิชาต่างๆหลวงปู่ทั้งสองได้ถ่ายทอดให้กัน ในสมัยที่ท่านยังไม่ได้บวชท่านจึงได้รับการถ่ายทอดมนต์คาถาบางส่วนมาจากหลวงตาของท่าน เพื่อนำมาใช้ปกป้องคุ้มครองตัวเองและผู้อื่น จนกระทั่งเมื่อท่านอายุ 28 ปี ท่านเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตทางโลกท่านจึงบวชเข้าสู่รมกาสาวพักตร์ ณ พัทสีมา วัดคลองสวน จ.สมุทรปราการ หลังจากนั้นท่านจึงกลับไปปรนนิบัติรับใช้หลวงตาของท่านที่วัดคุนอก ท่านจึงเริ่มศึกษาการปฏิบัติภาวนาตั้งแต่บัดนั้น และเมื่อหลวงพ่อดำท่านเริ่มมีพื้นฐานทางด้านกรรมฐานแล้วหลวงตาชอบท่านจึงให้ท่านฝึกในมนต์คาถาต่อไป โดยการฝึกคาถาแต่ละบทท่านจะห้ามจด ต้องท่องให้หลวงตาฟังทุกวัน เพราะท่านจะให้มาวันละบท เพื่อที่หลวงพ่อดำท่านจะได้จดจำได้ง่าย ท่านได้อยู่ร่ำเรียนกับหลวงตาช่อเป็นเวลา 4 ปีมีความเชี่ยวชาญในระดับหนึ่งแล้วหลวงตาช่อท่านจึงให้หลวงพ่อดำได้ออกธุดงค์เพื่อแสวงหาความรู้ต่อไป โดยท่านให้เดินทางไปหาครูบาอาจารย์ตามคำบอกกล่าวของท่านหลวงพ่อดำท่านจึงธุดงค์ไปหลวงพ่อคูณ วัดบ้านไร่ เป็นลำดับแรก ได้ฝากตัวขอเป็นศิษย์เพื่อศึกษาร่ำเรียนวิชาเมตตาและแคล้วคลาดและการจารตะกรุดหลังจากนั้นท่านได้เดินทางต่อไปยังจังหวัดบุรีรัมย์ เพื่อแสวงหาคู่บาอาจารย์ต่อไปเมื่อธุดงค์ไปถึงอำเภอนางรางหลวงพ่อได้อยู่พักที่สำนักสงฆ์แห่งหนึ่ง จึงได้มีโอกาสพบกับโยมฆราวาสชื่ออาจารย์ผิวหลวงพ่อบอกว่าอาจารย์ผิวเป็นชาวนาธรรมดาๆ ที่มาใส่บาตรแต่กลับมีภูมิความรู้ทางจิตอยู่ในระดับสูงมีความเข้าใจตัวคาถาและแม่ธาตุต่างๆ ครูผิวท่านนี้เป็นคนเชื้อสายญวนเขมร เดินทางอพยพมาจากเมืองเสียมราฐเพราะหนีภัยสงครามเดิมที่ครูผิวบวชเป็นพระอยู่ที่เขมรแต่หลังจากสึกจึงมาได้เมียอยู่ที่ช่องจอม และ ย้ายถิ่นฐานมาอำเภอนางรอง ครูผิวเคยเสกลิงที่แกะจากไม้ขนุนกระเด้งออกมาจากตะกร้าได้ ท่านจึงขอร่ำเรียนวิชาต่างๆจากครูผิว ครูผิวท่านก็เห็นว่าเป็นพระหนุ่มผู้มักสันโดษเดินทางธุดงค์มาไกล จึงได้ถ่ายทอดให้อย่างไม่ปิดบังภูมิความรู้ หลวงพ่อดำท่านเล่าว่าหลังจากที่ครูผิวสอนมนต์ต่างๆให้ท่านแล้ว ท่านได้แนะนำให้ไปเรียนวิชากับสหธรรมมิกของท่านอีกคน ชื่ออาจารย์เปล่ง อยู่ที่จังหวัดสุรินทร์ เมื่อหลวงพ่อดำเดินทางไปพบอาจารย์เปล่ง อาจารย์เปล่งกลับบอกว่าไม่มีสิ่งใดจะสอนให้อีกแล้ว เพราะเพียงวิชาที่หลวงพ่อดำได้มาจากครูผิวก็เหมือนเรียนกับท่านจนหมดแล้ว แต่จะมีสิ่งเดียวที่ท่านจะสอนให้ได้ หลวงพ่อดำบอกว่าคือวิชาควบคุมวิญญาณ ท่านใช้เวลาศึกษาวิชานี้อยู่ 2 วัน จึงเข้าถึงเคล็ดวิชานี้ ท่านจึงกราบลาอาจารย์เปล่งเดินทางต่อไปเพื่อแสวงหาครูบาอาจารย์ อาจารย์เปล่งจึงให้ท่านเดินทางไปพบหลวงปู่หงษ์ วัดเพชรบุรี เมื่อท่านไปขอฝากตัวเป็นศิษย์หลวงปู่หงส์ และได้อยู่ปรนนิบัติหลวงปู่หงส์ในช่วงเวลาหนึ่ง หลวงพ่อบอกว่าท่านได้วิชาสำคัญๆ มาไม่กี่วิชา หนึ่งในนั้นหลวงพ่อเรียกว่า โองการมหาสำเร็จ วิชาของหลวงปู่หงส์หลวงพ่อดำบอกว่าเป็นวิชาที่เรียนและเข้าถึงยากมาก และมีหลายวิชาที่ท่านไม่สามารถเรียนได้ หลังจากนั้นท่านได้กราบลาหลวงปู่หงษ์ธุดงค์เข้าประเทศเขมรกับเพื่อนพระภิกษุชาวเขมรที่มาร่ำเรียนวิชากับเช่นเดียวกับท่าน ตลอดการเดินทางในประเทศเขมรหลวงพ่อพบเจออันตรายมากมายจากสัตว์ป่า แต่ที่หลวงพ่อดำบอกว่า ที่อันตรายที่สุดก็คือคุณไสย ที่พวกคนมีวิชาปล่อยออกมาในตอนกลางคืน ทั้งเล่าว่าทุกครั้งที่ท่านนอน ท่านจะใช้มนต์ ครอบรัตนะกลดของท่านไว้ทุกคืนเพื่อป้องกันอันตรายต่างๆ ทั้งจากสัตว์ร้ายและอวิชชา หลวงพ่อบอกว่า หากโดยวิชาพวกนี้ส่งมาทำร้าย จะมีเสียงดัง แสบแก้วหูอยู่ห่างรัศมีจากกลดท่านไปไม่ไกล นั้นคืนคุณไสยเหล่านั้นถูกป้องกันโดยมนต์รัตนะที่ท่านร่ำเรียนมา ท่านไม่ได้ศึกษาวิชาจากอาจารย์ท่านใดต่อในเขมรและได้มาแยกทางกับเพื่อนของท่านที่เมืองพระตะบองเพื่อเดินทางเข้าสู่ฝั่งไทย หลวงพ่อบอกว่าเขมรไปประเทศที่มีอันตรายรอบด้านโดยเฉพาะจากคุณไสยที่ถูกส่งมาไม่เว้นแต่ละวัน หลังจากนั้นท่านจึงเดินทางเข้าฝั่งไทยที่จังหวัดจันทบุรี และเดินทางกลับภูมิลำเนาของท่านที่สมุทรปราการ รวมเวลาที่ท่านธุดงค์จากภูมิลำเนาไปเป็นเวลากว่า 3 ปีเศษ เมื่อท่านกลับมายังวัดครุนอกในพรรษาต่อมาท่านก็ได้เดินทางติดตามหลวงตาช่อและหลวงปู่ชอบ จนได้มาพบและอยู่จำพรรษากัน ณ วัดเขาวงค์ จนถึงปัจจุบัน หลังจากที่หลวงปู่ชอบ ศิษย์เอกของหลวงตาช่อได้มรณภาพลง หลวงพ่อดำได้ขึ้นเป็นเข้าอาจารย์ต่อจากหลวงปู่ชอบในปี 2552 เป็นต้นมา | 
[พ. 09 พ.ย. 2559 - 12:54 น.]