กระดานข่าว www.g-pra.com : แสดงรายละเอียดในกระทู้

หลวงปู่ลอง มีนามเดิมว่า ประลอง วรรณสว่าง โยมบิดาชื่อ หลง โยมมารดาชื่อ ปลุก มีพี่น้องท้องเดียวกัน 9 คน หลวงปู่ลองเป็นบุตรคนแรก เสียชีวิตไป 6 คน เหลืออยู่ 3 คน วัยเด็ก หลวงปู่ลองท่านอยู่กับ หลวงปู่พริ้ง วัดบางปะกอก ตั้งแต่เป็นเล็ก จำความได้ หลวงปู่พริ้งปั้นลูกอมใส่ปากตั้งแต่ 5 ขวบ ได้ศึกษาเล่าเรียนทั้งภาษาไทย และภาษาบาลีจนแตกฉาน ประกอบเป็นผู้สนใจทางด้าน วิปัสสนากรรมฐาน จึงทำการฝึกฝนทางด้านนี้อย่างจริงจังรวมทั้งยังเรียนด้านวิทยาคมเพิ่มเติม หลวงปู่พริ้ง ท่านรักหลวงปู่ลองมาก เพราะเป็นหลานของท่านเอง วิทยาคมที่ท่านร่ำเรียนมาทั้งหมดเสกเป่าลงกระหม่อม ลงวิชาไว้ที่หลวงปู่ลองจนหมด หลวงปู่พริ้งท่านว่า ของที่ท่านมีทั้งหมด เอากระบุงมาโกยไป โกยได้เท่าไหร่ ก็เอาไปเท่านั้น เวลาปลุกเสกใหญ่ในโบสถ์ หลวงปู่พริ้งท่านเรียกเข้าไปด้วย ให้ดูว่าเสกอย่างไร มนต์บทไหน หลวงปู่ลอง ท่านเห็นอภินิหารการปลุกเสกหลายครั้ง บางคนก็เห็น หลายคนก็ไม่เห็น แล้วแต่ตาใครจะมีทิพย์มากกว่ากัน สมัยก่อนคนเก่งเรียนวิชากันเยอะ เรื่องเสกผ้ายันต์บินว่อนนี่เห็นกันหมด ท่านกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ มาลองวิชาจนฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่พริ้ง และได้นำพระโอรสมาบวชกับหลวงปู่พริ้งถึง 3 พระองค์ หลวงปู่พริ้ง เสกข้าวก้นบาตรให้หลวงปู่ลองกินตั้งแต่เด็ก โตมาจึงได้ของดีมาเยอะ มีวิชาพอตัว เริ่มเป็นหนุ่มจึงมีนิสัยไม่กลัวใคร หลวงปู่ลองได้ศึกษาวิชาอาคมเสกข้าว เสกน้ำ เสกแป้ง พุทธคุณด้านเสน่ห์เมตตามหานิยม จึงลือกันว่าท่านเป็นหนุ่มเนื้อหอม นักเลงหนังเหนียว หลวงปู่พริ้ง ก่อนละสังขาร ท่านได้บอกว่า “ สมเด็จท่านเห็นแววเอ็งตั้งแต่เล็ก ๆ ต่อไปบวชพระแล้วจะช่วยคนได้มากโข จงอย่าลืมของดีที่ปู่ให้ไว้ ”

หลังจากสิ้นหลวงปู่พริ้ง หลวงปู่ลองได้ไปเจอ หลวงพ่อโอภาสี ที่วัดบวร หลวงพ่อโอภาสีล่องหนหายตัวได้ วิ่งตามท่านไม่ทัน ต่อมาหลวงพ่อโอภาสีไปอยู่ที่บางมด เกิดศรัทธาตามหลวงพ่อไปฝึกเตโชกสิณที่อาศรมบางมด เรียนจนช่ำชอง เล่นแร่แปรธาตุ จนเป็นที่พอใจ ครั้นพอโตต้องรับใช้ชาติ จึงเข้าเป็นทหาร เสน่ห์แรงเนื้อหอม ผ่านหมู่บ้านไหน ผู้หญิงตามจีบ ไม่แค่ร้อย แต่เป็นพันๆคน แต่หลวงปู่ลอง ท่านไม่ยุ่ง ต้องการรับใช้ชาติบ้านเมือง ตอนที่ท่านรับใช้ชาติ ออกศึกหลายครั้ง ไปมาหมด รบชนะ ชนะทุกสมรภูมิ หลังปลดทหาร ใช้ชีวิตทางโลกจนเบื่อ ออกบวช และเดินธุดงค์ตลอด ออกธุดงค์ไปตามสถานที่ต่างๆ และเมื่อพบกับพระเกจิอาจารย์ดังๆ ท่านก็จะฝากตัวเป็นศิษย์ร่ำเรียนวิชาต่างๆ จนปฏิบัติได้จริง แล้วท่านก็ออกธุดงค์ไปเรื่อยๆ ความมานะพากเพียรและจิตที่มุ่งมั่นทำให้ท่านมีชื่อเสียงเด่นดังทั้งทางด้านแคล้วคลาด คงกระพันชาตรีและเมตตามหานิยม แถมด้วย วิชาแพทย์แผนโบราณเพื่อนำมาสงเคราะห์ต่อชาวบ้านในระหว่างทางอีกด้วย มาหยุดพักที่วัดวิเวกวายุพัด เล็งเห็นว่าสงัดดี เหมาะต่อการปฏิบัติธรรม อยู่อย่างเงียบ สมถะเป็นหลัก ภาวนาความตายนึกถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์ ต่อมาอยากบูรณะวัดวา จึงได้ทำของขลังของดีให้คนใช้ แรกๆ คนไม่รู้จักท่าน ท่านสร้างอะไรมาก็เฉยๆ ไม่สนใจ แต่พอได้ใช้ของท่านเท่านั้น แต่ละคนเอ่ยปากว่า สุดยอดจริงๆ มาแล้วต้องมาอีก จนมาวัดกันแทบทุกวัน บางครั้งมีรถจอดกันเต็มวัดยาวออกไปที่หน้าวัด แน่นขนัดไปหมด ผู้ที่เคารพเลื่อมใสหลวงปู่ลองต่างก็มาขอของขลังบ้าง ลงกระหม่อมบ้าง รดน้ำมนต์บ้าง