(N)
ในช่วงที่ท่านยังเป็นเด็กเล็กนั้น ท่านมีนิสัย ที่ใฝ่เรียนรู้มาโดยตลอด ชอบศึกษา เรียน หัดเขียน ภาษาบาลี มาโดยตลอด หลังจากนั้นเมื่อเรียนจบ ป. 4 ได้ย้ายไปอยู่ที่ประเทศลาวกับญาติทางแม่อยู่ที่ แสงลงยางเมืองโพนทอง แขวงจำปาสัก และ ได้บวชเณรเพื่อศึกษาเรียนรู้ศาสตร์ต่างๆของประเทศลาวอย่างจริงจัง ได้เรียนศึกษากับหลวงปู่ชู กับหลวงปู่มี ซึ่งเป็นพระที่ปฏิบัติดี และยังเป็นลูกศิษย์ ของพระอาจารย์บุญมาก สายสำเร็จลุน ที่อยู่ ภูมะโรง แขวงจำปาสัก ได้ระหว่างที่เรียน เขียน ปฎิบัติท่านจะตั้งใจ ในทุกเรื่อง ทำตามที่ครูอาจารย์ถ่ายทอดให้การเรียนวิชาของท่านนั้น ค่อยข้างจะแปลก ในช่วงที่ท่านเป้นเด็กนั้น การเรียนวิชามนต์คาถาของท่านเรียกว่า การเรียนแบบ " มนต์ลอดป่อง " : คือคาถาที่เขาสอนกัน และท่องจำโดยได้ยินได้เรียนมาแบบครูพัก แต่ความเชื่ออีสานถือว่าขลังมาก เพราะ "ลอดป่อง ป่องคือหัวใสหัวดี ความจำเยี่ยม นั่นเอง) เวลาที่รุ่นพี่ (อ้าย ) ไปเรียน คาถา ท่านจะไปนั่งจำอยู่ใต้กุฎิ เวลาที่ครูอาจารย์สอนเสียงจะมาตามช่องกระดานจะได้ยินชัด ทำให้ท่านจำได้หมด หลังจากนั้นพอครบเจ็ดอังคาร ครูอาจารย์รู้ว่าท่านทำได้จึงเรียกท่านไปครอบครูด้วยวาจาแล้วจารกระหม่อม |