กระดานข่าว www.g-pra.com : แสดงรายละเอียดในกระทู้

ตะกรุดเถาวัลย์หลง + สีผึ้งสามนาม (หลวงพ่อทาบ + หลวงพ่ออี๋ + หลวงพ่อโด่)

เรื่อง เถาวัลย์ นั้นเป็นศาสตร์ ลึกลับมาแต่โบราณแล้ว เป็นของทนย์สิทธิ์ทีฤทธิ์ ในตัวเอง
ตำนาน ของพวกพรานป่าล่าสัตว์จะรู้จัก เถาวัลย์ดี เช่น เดิน ไปเกี่ยวขาไม่ให้ไปบ้าง เดินไปข้ามแล้วหลงป่าเหมือน เมืองลับแลบ้าง
เรื่องเถาวัลย์ อาถรรพ์นั้น มีในตำราว่า เถาวัลย์ หลงนั้นแน่นัก แค่พบเจอที่ป่า หักกิ่งมาติดตัว ท่านว่า ใครก็ห้ามไม่ไห้หลงไม่ได้

และยิ่งมาเจอเถาวัลย์ หลงดงสำคัญที่ขึ้นมาแกะกับต้นไทรใหญ่ และข้ามไปแกะดงต้นสวาท นี่ซิ...ไม่ธรรมดาเลย
เถาวัลย์หลงสายนี้ อยู่ที่จังหวัด พัทลุง ส่วนลูกสวาทนั้น เป็นไม้มงคลที่คนใต้ว่าใช้ดีทางเมตตามหานิยมมาก
เกจิยุคเก่าของสำนักตรรคศิลา เขาอ้อ ยังนำลูกสวาทของดีตามธรรมชาตินี้นำมาลงเลขยันต์ รายไหนรายนั้นพกติดตัว
อย่าได้มองหน้าผู้หญิงใดเลย กลัวผู้หญิงเดินตาม แม้ท่านอาจารย์ชุม ไชยคีรี ยังนำลูกสวาทนี้มาบรรจุใส่กระดาษสา
และอุดด้วนชันโรงให้ศิษย์พกติดตัวเมตตาแรงนัก

เถาวัลย์หลงที่ขึ้นมาชนกับต้นสวาท ตำราว่า..ดียกกำลังสอง โบราณว่า..หายาก ข้ามไปร้อยทุ่งก็ไม่พานพบ
ยิ่งเถาวัลย์หลงดงที่หลวงปู่บุญ ให้ศิษย์ผู้เป็นพรานป่าไปหามา ยิ่งเป็นของดีที่ สิบปี ร้อยปีก็หาไม่พบ
เถาวัลย์หลงนี้ขึ้นไปเหนือยอดสวาท เท่ากับว่าคลุมทั้งต้นทั้งลูกทั้งดอกทั้งใบสวาทหมดทั้งต้น
นี้แหละ หลวงปูบุญสั่งให้นำมา ท่านนำมาปลุกเสก และตัดเป็นท่อนๆยาวเท่า 1 องคุลี ถักเชือกลงทอง
แบบโบราณ จารย์ยันต์ “กรุณาทมิฬ” แล้วท่านเจอะ หัวท้าย อุดสีผึ้งสามนาม

(สีผึ้งสามนาม เป็นสีผึ้งชั้นยอดที่ผสมจากสีผึ้งครูของหลวงปู่คือ สีผึ้งหลวงพ่อทาบวัดกระบกขึ้นผึ้ง + สีผึ้งหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ +
สีผึ้งหลวงพ่อโด่ วัดนามะตูม) เท่านั้นยังไม่พอท่านได้คลุกเคล้าผงหลวงปู่แก้ว ไปหน่อยหนึ่งด้วย

สร้าง 1,000ดอก

มาดูของแท้กันก่อนครับ