จะรู้ได้ไงว่าเป็นองค์ที่แช่น้ำมนต์ในพิธีตั้งแต่ปี 2515 จริงๆ ?
เนื่องจากทางวัดไม่ได้นำพระที่แช่น้ำมนต์ไปออกให้บูชาหรือจ่ายแจกในสมัยนั้น ดังจะเห็นได้จากไม่มีในโบรชัวร์ และไม่ได้กล่าวถึงเลยในหนังสืออนุสรณ์ 100 ปี ที่จัดทำขึ้นและปลุกเสกในพิธีเช่นเดียวกัน ดังนั้นจึงเป็นไปได้สูงที่พระสมเด็จ 100 ปีที่แช่น้ำมนต์ในช่วงเวลานั้นจะถูกแช่ทิ้งไว้เป็นเวลานานหลายปีมาก ( เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผมผมคาดว่าน่าจะมีไม่เกิน 10-20 องค์ ) เมื่อผ่านกาลเวลาอันยาวนานทำให้น้ำมนต์ค่อยๆ ระเหยไป เมื่อน้ำระเหยทำให้น้ำมนต์นั้นค่อยๆ เข้มข้นขึ้นทีละน้อยๆ เมื่อน้ำมนต์แห้งหมด ส่วนผสมในน้ำมนต์นั้นก็จะจับและเคลือบอยู่ที่เนื้อพระ และทำให้พระเกาะติดกันเป็นก้อน จนในที่สุดเมื่อมีการเปิดฝาบาตรน้ำมนต์และพบพระเข้าจึงมีการแกะพระออกจากกัน ( น่าจะเป็นช่วงก่อนหน้าที่จะมีการทำหนังสือของดีวัดระฆัง เนื่องจากมีรูปพระสมเด็จแช่น้ำมนต์ในหนังสือนั้น ) พระแทบจะทุกองค์จึงมีรอยกะเทาะ และแผ่นของคราบน้ำมนต์บางแห่งบนเนื้อพระจึงเปิดออกเผยให้เห็นเนื้อพระที่ถูกหุ้มอยู่ภายใน
พระที่ผ่านสายตาของผมทั้ง 4 องค์ล้วนแต่เป็นพิมพ์เส้นด้าย แต่จะมีพิมพ์อื่นด้วยหรือไม่นั้นไม่สามารถบอกได้เนื่องจากไม่มีในประวัติการสร้าง แต่ถ้าให้ผมวิเคราะห์คาดว่าน่าจะมีแต่พิมพ์เส้นด้ายเท่านั้น เนื่องจากเหตุผลดังต่อไปนี้พิมพ์นี้มีมากที่สุด , พิมพ์รูปเหมือนเป็นที่นิยมในสมัยนั้นจึงน่าจะนำออกให้บูชามากกว่า และพระที่นำมาแช่นั้นส่วนใหญ่จะเป็นองค์ที่ไม่ค่อยสมบูรณ์ จากรูปทั้งหมดจะเห็นได้ว่าทั้ง 4 องค์จะมีตำหนิ ที่พระพาหา (แขน) ด้านขวาที่กดติดไม่เต็ม |
|
[ศ. 10 มิ.ย. 2554 - 01:17 น.]