(D)
พระนางพญา วัดเวียง จ.พระนครศรีอยุธยา สร้างโดยพระเถระฝ่ายลาวจากเวียงจันทร์ เมื่อครั้งอพยพมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ว่ากันว่ามีชาวลาวจำนวนมากอพยพเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในไทยตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราชเป็นต้นมา และลงหลักปักฐานทำมาหากินอยู่ตามที่ลุ่มของแม่น้ำป่าสักไล่มาจนถึงเพชรบูรณ์ สระบุรี และพระนครศรีอยุธยา โดยส่วนใหญ่จะนับถือศาสนาพุทธ ดังนั้นเมื่อสภาพความเป็นอยู่เริ่มลงตัว จึงคิดสร้างวัดวาอาราม เพื่อใช้เป็นที่ประกอบกิจทางศาสนาเยี่ยงพุทธศาสนิกชนที่ดีพึงกระทำ อาทิ วัดสะตือ วัดเวียง วัดดาวเสด็จ เป็นต้น ซึ่งจะเห็นได้ว่าแต่ละวัดที่กล่าวมานี้เป็นที่คุ้นหูทั้งสิ้นโดยเฉพาะนักนิยมสะสมพระเครื่อง ใครจะทราบว่าวัดเหล่านี้สร้างโดยชาวเวียงจันทร์
วัดเวียงก็เช่นกัน เมื่อครั้งสร้างวัดขึ้นในสมัยอยุธยานั้นก็มีการจัดสร้างพระพิมพ์ด้วย คือ พระนางพญา วัดเวียง เป็นพระเนื้อดินเผาซึ่งเป็นนวลดินขาวคล้ายเนื้อดินของพระตระกูลสุโขทัย องค์พระเมื่อได้ใช้หรือผ่านการสัมผัสจะมีความแกร่งและมันวาว เป็นพระที่ไม่ได้บรรจุกรุ เมื่อผ่านการเผาเป็นที่เรียบร้อยก็จะนำมาใส่โอ่งดินวางไว้ 4 มุมในพระอุโบสถ ดังนั้นนอกจากจะได้รับการปลุกเสกจากพระเถระผู้สร้างเป็นอย่างดีแล้ว จะได้รับการปลุกเสกภายในพระอุโบสถตลอดเวลาอีกด้วย ทั้งสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น สวดปาฏิโมกข์ สวดญัตติ ฯ
พระนางพญา วัดเวียง เป็นพระพิมพ์แบบครึ่งซีก มีพุทธศิลป์คล้ายศิลปะอู่ทอง รูปทรงสามเหลี่ยม พระปรานประทับนั่งแสดงปางสมาธิบนอาสนะ การหักของพระกรหักเป็นมุมช่วงต่ำกว่าข้อศอกแลดูผิดส่วน พระเกศเป็นแบบเกศปลี พระกรรณยาวและอ่อนสลวย พระสังฆาฏิยาวจรดพระหัตถ์ ลำพระองค์สูงชะลูดและดูผึ่งผาย แบ่งได้เป็น 2 พิมพ์มาตรฐานคือ พิมพ์เส้นอาสนะยาวตลอดพระเพลา และพิมพ์เส้นอาสนะยาวไม่ตลอดพระเพลา แต่บางท่านอาจแยกเป็นพิมพ์หน้านางกับพิมพ์หน้าแก่(บางทีก็แบ่งเป็นพิมพ์หน้าหนุ่มกับหน้าแก่ก็มี)
พระนางพญา วัดเวียง มีพุทธคุณเป็นที่เลื่องลือกันมากในเรื่องอยู่ยงคงกระพัน
องค์ที่นำมาให้ชมเป็นพิมพ์เส้นอาสนะยาวตลอดพระเพลา(พิมพ์หน้านางหรือพิมพ์หน้าหนุ่มแล้วแต่จะเรียก)สภาพสวย ดูง่ายที่สุดเลย
ขอบคุณข้อมูลจาก คอลัมพันธุ์แท้พระเครื่อง โดย อ.ราม วัชรประดิษฐ์ หนังสือพิมพ์ข่าวสด(ฉบับเก่าๆ..จำไม่ได้) | 
[พฤ. 22 พ.ย. 2550 - 01:22 น.]